Vertaling van "Brands chain " (Engels → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

brands of chain | categories of chain | shackle variations | types of chain
soorten kettingen

supervise a brand management | supervising brand management | brand management supervision | supervise brand management
toezicht houden op merkbeheer

create a brand guideline | creating a brand guidelines | create brand guidelines | produce brand guidelines
merkgerelateerde richtlijnen opstellen

distributor's brand | middleman's brand | private brand | private label
eigen merk | private label (eigen merk)

brand market penetration studies | brand market planning and operation | brand marketing
marketing van het merk

Distributor's brand | Middleman's brand | Private brand
Eigen merk

chain tie | chain tying | cow chain | cow-tying chain | tie-chain
aanbindketting | koeketting

In adults over 50 years of age, Fanconi syndrome is frequently related to the urinary secretion of a monoclonal immunoglobulin (Ig) light chain (LC), almost always of the kappa isotype. Prevalence is unknown but around 100 cases have been described i
verworven Fanconi-syndroom geassocieerd met lichte ketens van monoklonale immunoglobulinen

Brand extension | Brand stretching
Merkuitbreiding

Brand benefit acceptance
Reclamewinst

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Yet an increasing number of companies are establishing their own security management standards not only to protect their own operations and brand but also as a tool for selecting their partners in the supply chain.
Een toenemend aantal ondernemingen definieert echter eigen veiligheidsnormen, niet alleen om zijn eigen activiteiten en naam te beschermen, maar ook als instrument voor de selectie van partners in de bevoorradingsketen.

Points out that while private, own-brand labelled products can bring increased value, choice and ‘fair trade’ products to consumers, they also represent a strategic issue in the medium- and long-term, as they introduce a horizontal dimension to competition in respect of industrial brands that had never previously been a factor and that can give an unfair and anti-competitive position to retailers, who become both customer and competitor; draws attention to the existence of a ‘risk threshold’ beyond which the market penetration of own brands in a given category of product could turn the current positive effects of own brands into negative effects, and provide a disincentive as regards the innovative efforts of many companies; insists, therefore, that the issue of private own-brands requires particular attention from the Commission and competition authorities, specifically with regard to the need to assess the potential long-term consequences for the supply chain and the position of farmers within it, while bearing in mind that consumer habits in Member States vary.
merkt op dat huismerkproducten kunnen zorgen voor meerwaarde, een ruimere keuze en meer fairtradeproducten voor de consument, maar dat ze ook een strategisch probleem stellen op de middellange en lange termijn, aangezien ze een horizontale dimensie aanbrengen in de concurrentie ten opzichte van industriële merken die voordien nooit een factor is geweest, en ze detailhandelaren, die zowel klant als concurrent worden, een oneerlijke en concurrentieverstorende positie kunnen geven; vestigt de aandacht op het bestaan van een „risicodrempel” waarboven de marktpenetratie van huismerken in een bepaalde categorie producten de actuele positieve effecten van huismerken kan doen omslaan in negatieve effecten en een rem gaat vormen op de innovatieve inspanningen van veel ondernemingen; dringt er daarom op aan dat de Commissie en de mededingingsautoriteiten bijzondere aandacht besteden aan de kwestie van huismerken, in het bijzonder wat betreft de noodzaak om de potentiële langetermijngevolgen voor de toeleveringsketen en de positie van de landbouwers hierin te beoordelen, zonder uit het oog te verliezen dat consumptiegewoonten verschillen van lidstaat tot lidstaat.

A payment instrument should be considered to be used within such a limited network if it can be used only in the following circumstances: first, for the purchase of goods and services in a specific retailer or specific retail chain, where the entities involved are directly linked by a commercial agreement which for example provides for the use of a single payment brand and that payment brand is used at the points of sale and appears, where feasible, on the payment instrument that can be used there; second, for the purchase of a very limited range of goods or services, such as where the scope of use is effectively limited to a closed number of functionally connected goods or services regardless of the geographical location of the point of sale; or third, where the payment instrument is regulated by a national or regional public authority for specific social or tax purposes to acquire specific goods or services.
Een betaalinstrument dient daarom als een in het kader van een beperkt netwerk gebruikt instrument te worden beschouwd indien het alleen in de volgende omstandigheden kan worden gebruikt: ten eerste, voor de aankoop van goederen en diensten van een welbepaalde detailhandelaar of welbepaalde keten van detailhandelaren, ingeval de betrokken entiteiten rechtstreeks verbonden zijn door een commerciële overeenkomst, die bijvoorbeeld voorziet in het gebruik van één betalingsmerk en dat betalingsmerk in de verkooppunten wordt gebruikt en — indien mogelijk — op het betaalinstrument dat in die verkooppunten kan worden gebruikt, is afgebeeld; ten tweede, voor het aankopen van een zeer beperkte reeks goederen of diensten, bijvoorbeeld wanneer het gebruik van het instrument daadwerkelijk tot een limitatief aantal functioneel verbonden goederen of diensten beperkt is, ongeacht de geografische locatie van het verkooppunt, of ten derde, ingeval het betaalinstrument door een nationale of regionale overheidsinstantie voor specifieke sociale of fiscale doeleinden is gereguleerd teneinde bepaalde goederen of diensten aan te schaffen.

Any large retailer with own-brand supply chains can collaborate with research institutes or consultancies to improve supply chain sustainability.
Elke grote detailhandelaar met toeleveringsketens voor eigen merken kan samenwerken met onderzoeksinstellingen of adviesbureaus om de duurzaamheid van de toeleveringsketens te verbeteren.

Increased brand recognition can benefit the airports in a number of mutually inclusive and complementary ways, notably it may attract (i) inbound passengers from the airline on whose site the airport is advertising; (ii) potential customers browsing one airline's website on which an airport is advertising to fly to that airport on another airline that has routes to the airport; (iii) another airline to fly to that airport, and (iv) commercial managers (such as, airport retail chain stores).
Een betere merkbekendheid kan voordelig zijn voor luchthavens op een aantal onderling verbonden of elkaar aanvullende manieren. Zo kunnen door merkbekendheid i) inkomende passagiers worden aangetrokken van de luchtvaartmaatschappij op de website waarvan de luchthaven adverteert, ii) mogelijke klanten worden aangetrokken die surfen op de website van een luchtvaartmaatschappij waarop een luchthaven adverteert, om naar die luchthaven te vliegen met een andere luchtvaartmaatschappij die op de luchthaven vliegt, iii) andere luchtvaartmaatschappijen worden aangetrokken om naar die luchthaven te vliegen, en iv) commerciële beheerders worden aangetrokken (zoals van winkelketens die op luchthavens aanwezig zijn).

Integrating management of supply chain environmental sustainability into retail organisations can improve long-term economic performance, by creating a strong value-added brand identity, and by securing efficient and sustainable product supplies into the future.
Het integreren van de ecologische duurzaamheid van de toeleveringsketen in detailhandelorganisaties kan leiden tot een verbetering van de economische prestaties op de lange termijn doordat een sterke merkidentiteit met meerwaarde gecreëerd wordt en gezorgd wordt voor een efficiënte en duurzame levering van producten in de toekomst.

5. Calls on the Member States and their regional authorities to promote more dynamic forms of participatory governance as a way of implementing common territorial development projects able to cover all economic sectors, including tourism and, within the farming sector, the food and non-food industries, such as regional supply chain projects (concerning short supply chains, food chains, local slaughterhouses, methane production from agricultural biomass projects, green chemistry, bio-based materials, etc), with a particular focus on micro-businesses and new start-ups, on the basis of the gradual recognition of the identity of each territory, as defined and informed by its heritage; notes that these forms of governance are based on complex partnerships between actors and bodies, whose work may be coordinated around the concept of territorial excellence branding; therefore, calls on the Member States to create a platform for sharing best practice, using in particular the tools provided by the LEADER approach to rural development programmes;
5. nodigt de lidstaten en hun regionale overheden uit zich in te zetten voor dynamischer en op participatieve leest geschoeide bestuursstructuren met het oog op de collectieve ontwikkeling van territoriale projecten die betrekking kunnen hebben op alle economische sectoren, inclusief de toeristische sector en – binnen de landbouwsector – de voedingsmiddelen- en non-foodbranches, zoals projecten voor geregionaliseerde bedrijfsketens (korte afzetkanalen, voedselketens, lokale slachthuizen, project voor de methanisering van agrarische biomassa, groene chemicaliën, agromaterialen enz.), en zich in het bijzonder op micro-ondernemingen en start-ups moeten richten, uitgaande van de geleidelijke erkenning van het specifieke karakter van iedere streek, dat onlosmakelijk samenhangt met zijn erfgoed; merkt op dat deze bestuurlijke concepten berusten op complexe partnerschappen tussen actoren en structuren, die een federatief karakter kunnen krijgen rond het concept territoriaal label van uitmuntendheid; verzoekt de lidstaten daarom een platform voor de uitwisseling van beste praktijken tot stand te brengen en daarbij met name gebruik te maken van de LEADER-instrumenten betreffende plattelandsontwikkelingsprogramma's;

14. Considers that, in the context of these new forms of territorial cooperation, Member States should be able to use all measures of rural development linked to a quality policy for food products, with the aim of developing in particular sales in local markets and short supply chains and improving the sustainability as well as the knowledge of production methods, while fully respecting the EU rules and without affecting, undermining or weakening the existing Union quality schemes, such as protected designation of origin (PDO), protected geographical indication (PGI) and Traditional Specialities Guaranteed (TSG); considers that, in the agri-food sector, the territorial excellence branding should be confined to promoting the PDO-PGI-TSG quality schemes where they exist or to supporting their creation where they do not yet exist; calls on the Commission, taking account of the proliferation of multiple labels and regional brandings regarding food products in Europe, to draw up an inventory of brands with specific regional features, in order to avoid any possible negative effects on the quality schemes; maintains that the concept of regional branding should be clearly defined, taking into account the favourable experience with existing quality labels (PDO, AOC, PGI), and that coordinated strategies should be drawn up to avoid duplication and overlapping, proceeding from a shared common approach based on a framework to be laid down at EU level;
14. is van mening dat de lidstaten in het kader van deze nieuwe vormen van territoriale samenwerking moeten kunnen gebruik maken van alle plattelandsontwikkelingsmaatregelen die verband houden met een kwaliteitsbeleid inzake levensmiddelen, met als doel in eerste instantie de verkoop op plaatselijke markten en korte toevoerketens te bevorderen en voor een grotere duurzaamheid van en kennis over de productiemethoden te zorgen, en wijst erop dat de EU-voorschriften hierbij volledig moeten worden nageleefd en dat de bestaande EU-kwaliteitsregelingen (zoals de beschermde oorsprongsbenaming, beschermde geografische aanduiding en gegarandeerde traditionele specialiteit) hier niet negatief mogen worden door beïnvloed, ondermijnd of verzwakt; is van mening dat territoriale labels van uitmuntendheid in de voedingsmiddelensector beperkt moeten blijven tot de bevordering van bestaande kwaliteitsregelingen van beschermde oorsprongsbenamingen, beschermde geografische aanduidingen en gegarandeerde traditionele specialiteiten, of indien deze regelingen nog niet bestaan, tot de ondersteuning van de invoering ervan; vraagt dat de Commissie, rekening houdend met de proliferatie van labels en regionale branding betreffende levensmiddelen in Europa, een inventaris opstelt van merken met specifieke regionale eigenschappen, met als doel eventuele negatieve effecten op de kwaliteitsregelingen te vermijden; merkt op dat het concept „regionaal label” duidelijk moet worden gedefinieerd, gelet op de positieve ervaringen die zijn opgedaan met de bestaande kwaliteitslabels (beschermde oorsprongsbenaming, beschermde geografische aanduiding en gegarandeerde traditionele specialiteit), en dat er moet worden gezorgd voor de vaststelling van gecoördineerde strategieën om doublures en overlappingen te voorkomen en een gemeenschappelijke aanpak gebaseerd op een op Europees niveau vast te stellen kader;

An example would be a supermarket chain which becomes the only distributor of a leading brand on a national food retail market.
Dit kan zich bijvoorbeeld voordoen wanneer een supermarktketen op een nationale detailhandelsmarkt voor levensmiddelen de enige distributeur van een leidend merk wordt.