Time spent waiting for public transport or walking is felt to be more ‘expensive’ than time spent in the car (in other words, time wasted in tra
ffic jams irritates people less than the same length of time spent using public transport); time spent commuting is not assessed,
and time wasted in this way goes unnoticed; measured in money terms, judgments of shortening or lengthening journey times are not symmetrical (only far more expensive private transport is assigned the same value as cheaper but perhaps slightly slower public transp
...[+++]ort); drivers generally under-estimate the true costs of their journeys and tend to base their assessments solely on fuel costs; people have a tendency to ‘defend’ their choices by underrating alternatives which they reject.De tijd die reizend met het openbaar vervoer of te voet wordt doorgebracht wordt als "duurder"
ervaren dan de tijd besteed in een personenauto (met andere woorden werkt de tijd die wordt verspild in files minder op de zenuwen dan de tijd die in het openbaar vervoer wordt doorgebracht); de tijd die wordt besteed aan het vervoer naar en van het werk wordt niet geëvalueerd en tijdverspilling daarbij wordt genegeerd; verkorting en verlenging van de reistijd worden niet op dezelfde wijze in geld uitgedrukt (veel duurder particulier vervoer wordt beschouwd als gelijkwaardig aan goedkoper maar mogelijkerwijs enigszins langzamer openbaar vervo
...[+++]er); automobilisten onderschatten over het algemeen de werkelijke reiskosten en baseren hun inschatting meestal uitsluitend op de brandstofkosten; mensen hebben de neiging hun keuzes te "verdedigen" door de alternatieven, die zij hebben afgewezen, te kleineren.