Traduction de «Preclinical diagnosis a disease late onset » (Anglais → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

preclinical diagnosis of a disease of late onset
preklinische diagnose van een ziekte die zich op latere leeftijd manifesteert

Definition: This block contains a wide variety of disorders that differ in severity and clinical form but that are all attributable to the use of one or more psychoactive substances, which may or may not have been medically prescribed. The third character of the code identifies the substance involved, and the fourth character specifies the clinical state. The codes should be used, as required, for each substance specified, but it should be noted that not all fourth character codes are applicable to all substances. Identification of the psychoactive substance should be based on as many sources of information as possible. These include self-report data, analysis of blood and other body fluids, characteristic physical and psychological symptoms, clinical signs and behaviour, and other evidence such as a drug being in the patient's possession or reports from informed third parties. Many drug users take more than one type of psychoactive substance. The main diagnosis should be classified, whenever possible, according to the substance or class of substances that has caused or contributed most to the presenting clinical syndrome. Other diagnoses should be coded when other psychoactive substances have been taken in intoxicating amounts (common fourth character .0) or to the extent of causing harm (common fourth character .1), dependence (common fourth character .2) or other disorders (common fourth character .3-.9). Only in cases in which patterns of psychoactive substance-taking are chaotic and indiscriminate, or in which the contributions of different psychoactive substances are inextricably mixed, should the diagnosis of disorders resulting from multiple drug use (F19.-) be used. | Modifiers The following fourth-character subdivisions are for use with categories F10-F19: Code Title .0 Acute intoxication A condition that follows the administration of a psychoactive substance resulting in disturbances in level of consciousness, cognition, perception, affect or behaviour, o ...
Omschrijving: Dit blok omvat een grote verscheidenheid van stoornissen van verschillende ernst en klinische vorm, die evenwel alle aan het gebruik van een of meer psychoactieve middelen, al dan niet op medisch voorschrift, zijn toe te schrijven. De betrokken stof wordt aangegeven door middel van het derde teken van de code en het vierde teken specificeert de klinische toestand; deze codering dient, waar nodig, gebruikt te worden voor elk gespecificeerd middel, met dien verstande dat niet elk vierde teken van toepassing is op elke stof.

Spinocerebellar ataxia type 31 (SCA31) is a very rare disease with manifestation of late-onset of cerebral ataxia, dysarthria, and horizontal gaze nystagmus, and that is occasionally accompanied by pyramidal signs, tremor, decreased vibration sense,
spinocerebellaire ataxie type 31

Definition: Dementia in Alzheimer's disease with onset after the age of 65, usually in the late 70s or thereafter, with a slow progression, and with memory impairment as the principal feature. | Alzheimer's disease, type 1 Primary degenerative dementia of the Alzheimer's type, senile onset Senile dementia, Alzheimer's type
Omschrijving: Dementie bij de ziekte van Alzheimer die optreedt na het 65e jaar, doorgaans na het 75e jaar of nog later, met een langzame progressie en met geheugenzwakte als belangrijkste kenmerk. | Neventerm: | primair degeneratieve dementie van het Alzheimer-type met aanvang in het senium | seniele dementie, Alzheimer-type | ziekte van Alzheimer, type 1

Dementia in Alzheimer's disease with late onset (G30.1+)
dementie bij laat optredende ziekte van Alzheimer (G30.1)

Late onset Krabbe disease
late manifestatie van ziekte van Krabbe

Late onset Huntington disease
laat optredende ziekte van Huntington

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

[16] The rare disease topics in the 2012 and 2013 FP7 Health Calls were: 'Support for international rare disease research; Clinical utility of –omics for better diagnosis of rare diseases; Databases, biobanks and clinical ‘bio-informatics’ hub for rare diseases; Preclinical and clinical development of orphan drugs; Observational trials in rare diseases; Best practice and knowledge sharing in clinical management of rare diseases (2012) and Development of imaging technologies for therapeutic interventions in rare diseases; New methodologies for clinical trials for small population groups (2013).
[16] De onderwerpen betreffende zeldzame ziekten in de oproepen tot het indienen van voorstellen op het gebied van gezondheid in het kader van KP7 in 2012 en 2013 waren: "steun voor internationaal onderzoek naar zeldzame ziekten; klinisch gebruik van "-omics" voor een betere diagnosestelling van zeldzame ziekten; databanken, biobanken en klinisch "bio-informatica"-knooppunt voor zeldzame ziekten; preklinische en klinische ontwikkeling van weesgeneesmiddelen; waarnemingsproeven van zeldzame ziekten; beste praktijken en kennisdeling bij het klinisch beheer van zeldzame ziekten (2012) en ontwikkeling van beeldtechnologieën voor therapeutische ingrepen op het gebied van zeldzame ziekten; nieuwe methoden voor klinische proeven met kleine populaties (2013).

W. whereas, although social awareness and scientific knowledge of Alzheimer's disease have increased substantially, underlining in particular how the disease is characterised not only by clinical dementia but also by the onset of pre-dementia earlier in time, therapeutic options are still limited to symptomatic drugs; whereas there are currently striking disparities between and even within Member States and shortcomings in terms of staff training and qualifications and the availability of equipment needed for diagnosis and research and whereas the diagnosis of Alzheimer's often takes place years after the onset of the disease, thus delaying any possible treatment to slow down the disease,
W. overwegende dat de sociale bewustwording en de wetenschappelijke kennis ten aanzien van de ziekte van Alzheimer weliswaar sterk zijn toegenomen, waaruit met name blijkt dat de ziekte niet alleen gekenmerkt wordt door klinische dementie, maar ook door het optreden van predementiële verschijnselen in een vroeger stadium, maar dat de therapeutische opties zich nog steeds beperken tot geneesmiddelen die de symptomen bestrijden; overwegende dat er thans opmerkelijke verschillen tussen en zelfs binnen de lidstaten bestaan en dat er tekortkomingen kunnen worden vastgesteld in de opleiding en kwalificaties van het personeel en de beschikbaarheid van apparatuur die nodig is voor diagnose en onderzoek en overwegende dat de diagnose van de ziekte van Alzheimer vaak pas jaren na het begin van de ziekte plaatsvindt, waardoor dus mogelijkheden verloren gaan om het verloop van de ziekte te vertragen,

W. whereas, although social awareness and scientific knowledge of Alzheimer’s disease have increased substantially, underlining in particular how the disease is characterised not only by clinical dementia but also by the onset of pre-dementia earlier in time, therapeutic options are still limited to symptomatic drugs; whereas there are currently striking disparities between and even within Member States and shortcomings in terms of staff training and qualifications and the availability of equipment needed for diagnosis and research and whereas the diagnosis of Alzheimer’s often takes place years after the onset of the disease, thus delaying any possible treatment to slow down the disease,
W. overwegende dat de sociale bewustwording en de wetenschappelijke kennis ten aanzien van de ziekte van Alzheimer weliswaar sterk zijn toegenomen, waaruit met name blijkt dat de ziekte niet alleen gekenmerkt wordt door klinische dementie, maar ook door het optreden van predementiële verschijnselen in een vroeger stadium, maar dat de therapeutische opties zich nog steeds beperken tot geneesmiddelen die de symptomen bestrijden; overwegende dat er thans opmerkelijke verschillen tussen en zelfs binnen de lidstaten bestaan en dat er tekortkomingen kunnen worden vastgesteld in de opleiding en kwalificaties van het personeel en de beschikbaarheid van apparatuur die nodig is voor diagnose en onderzoek en overwegende dat de diagnose van de ziekte van Alzheimer vaak pas jaren na het begin van de ziekte plaatsvindt, waardoor dus mogelijkheden verloren gaan om het verloop van de ziekte te vertragen,

Through earlier diagnosis and intervention it may be possible to delay late-stage progression of the diseases and thus postpone institutionalisation, thereby reducing the high cost of terminal (long-term) care.
Door de diagnose eerder te stellen en eerder in te grijpen, kan het beloop van de ziekten in een later stadium eventueel worden vertraagd en kan de opname in een instelling mogelijk worden uitgesteld, waardoor de hoge kosten van terminale (langdurige) zorg worden beperkt.

When diagnosis is made too late, or if the immune system is too badly damaged by the disease, patients have an increased risk of death in the four years following diagnosis.
Immers, wanneer de diagnose te laat komt of wanneer het immuunsysteem door de ziekte te zeer is aangetast, lopen patiënten in de vier jaar volgend op de diagnose een verhoogd risico om te overlijden.

There is still a huge gap between the 15 old and the 12 new Member States regarding the occurrence of this disease, its late diagnosis and the approach to its treatment at all stages of the disease.
Er bestaat nog altijd een grote kloof tussen de 15 oude en de 12 nieuwe lidstaten met betrekking tot de incidentie van de ziekte, zijn late opsporing en de aanpak van de medische behandeling tijdens alle stadia van de ziekte.