En privilégiant 2 éléments centraux – la situation médicale du patient et la durée de son séjour – il appartient désormais au dispensateur consulté de juger quelle intervention il peut pratiquer compte tenu de son diagnostic et de la durée de présence sur le territoire autre que celui de l’habituelle résidence.
Door aan de medische noodzakelijkheid van de verstrekkingen 2 essentiële elementen toe te voegen – de medische toestand van de patiënt en de duur van zijn verblijf – is het voortaan aan de geraadpleegde zorgverlener om te oordelen welke ingreep hij kan uitvoeren, rekening houdend met zijn diagnose en met de duur van het verblijf op het andere grondgebied dan dat van de gewone verblijfplaats.
