Traduction de «d'appel et cour de cassation réunissaient » (Français → Néerlandais) :

La Cour s'assure ensuite que conseil d'appel et Cour de cassation réunissaient tous deux les conditions de l'article 6, § 1 dans le cadre de leurs attributions: le premier parce que lui seul a procédé à un examen complet de mesures touchant à un droit de caractère civil, la seconde parce qu'elle a exercé un contrôle final de la légalilté de ces mesures.
Het hof heeft er zich vervolgens van vergewist dat de Raad van Beroep en het Hof van Cassatie beide de voorwaarden van artikel 6 lid 1 in het kader van hun bevoegdheden vervulden: de eerste omdat het de enige instantie was die maatregelen met betrekking tot een recht van privaatrechtelijk karakter volledig onderzocht had, de tweede omdat het een uiteindelijke controle had uitgeoefend op de wettigheid van deze maatregelen.

En vertu d’un arrêt de la Cour de Cassation faisant suite à une action intentée à l’initiative des MC, il aurait été interdit aux biologistes cliniques de réclamer des suppléments d’honoraires pour les soins dispensés à des patients hospitalisés (arrêt de la Cour de Cassation du 3 juin 2011) – un jugement casuistique que tous les spécialistes en la matière estiment parfaitement injustifié et que l’ABSyM a donc appelé les biologistes cliniques à ne pas prendre en compte.
Op initiatief van de CM werd een rechtszaak aanhangig gemaakt bij het Hof van Cassatie, die er toe leidde dat de klinisch biologen geen supplementen meer zouden mogen vragen voor zorgen verleend aan gehospitaliseerde patiënten (arrest Hof Van Cassatie van 3 juni 2011).

Il n'est pas normal, ni sain, que les sentences rendues sur le plan disciplinaire par un Conseil provincial assisté d'un magistrat, puis par un Conseil d'appel composé de cinq magistrats à la Cour d'appel et présidé par un magistrat de cette Cour, échappent au recours devant la Cour de cassation au profit d'une juridiction de caractère administratif.
Het is niet normaal noch gezond, dat de beslissingen gewezen op disciplinair vlak door een provinciale Raad bijgestaan door een magistraat‑assessor, en door een Raad van Beroep bestaande uit vijf magistraten van het Hof van Beroep en voorgezeten door een magistraat van dat hof, aan het cassatieberoep zouden worden onttrokken en dat de voorkeur zou gegeven worden aan een administratieve rechtsmacht.

Aux yeux de la Cour, le droit des requérants à continuer d'exercer la profession médicale, que la suspension tendait à leur ôter provisoirement, se trouvait directement en cause devant le conseil d'appel et la Cour de cassation.
Naar de mening van het Hof had de zaak voor de Raad van Beroep en het Hof van Cassatie direct betrekking op het recht van klagers hun medische beroep te blijven uitoefenen, dat hun door de schorsing voorlopig ontnomen werd.

La Cour recherche d'abord si l'article 6, § 1 s'appliquait à tout ou partie de la procédure suivie devant les Conseils provinciaux et d'appel, organes disciplinaires, puis devant la Cour de cassation, institution judiciaire.
Het Hof gaat allereerst na of artikel 6 lid 1 geheel of gedeeltelijk van toepassing is op de procedure gevolgd voor de Provinciale Raden en Raden van Beroep, disciplinaire organen, vervolgens voor het Hof van Cassatie, een rechterlijke instantie.

Mais la privation du mode d'exercice, comme les sanctions qui la précèdent, ne devrait relever, au nom de la Convention des droits de l'homme, que de la juridiction traditionnellement chargée de défendre les libertés individuelles, c'est‑à‑dire la Cour d'appel (avec des assesseurs médecins) et la Cour de cassation.
Maar de beperking van de uitoefening, zoals de straffen die eraan voorafgaan, zou - op grond van het Verdrag van de rechten van de mens - moeten behoren tot de bevoegdheid van de rechtsmacht die normaliter belast is met de bescherming van de rechten van de mens, met name, het Hof van Beroep (met geneesherenassessoren) en het Hof van Cassatie.

En mai 1974, la Cour de cassation rejeta un pourvoi formé contre la décision du Conseil d'appel.
In mei 1974 werd door het Hof van Cassatie het beroep tegen de beslissing van de Raad van Beroep verworpen.

En outre, I'institution «par la loi» est manifeste tant pour la Cour de cassation (Constitution) que pour le Conseil d'appel (loi et arrêtés royaux).
Bovendien blijkt de instelling «bij de wet» duidelijk zowel voor het Hof van Cassatie (Grondwet) als voor de Raad van Beroep (wet en Koninklijke Besluiten).

En conclusion, nous ne pouvons mieux faire que reprendre un extrait des observations formulées par B. Dejemeppe sous l’arrêt de la Cour de Cassation du 6 février 2009 41 : “En établissant pour la justice le principe de l’exclusivité de la langue de la région en Flandre et en Wallonie, la loi du 15 juin 1935 sur l’emploi des langues en matière judiciaire établit une règle de non-concurrence en présumant que le justiciable qui s’adresse au tribunal ou celui qui est appelé devant lui s’expriment dans cette langue.
Kortom, wij kunnen best besluiten met een uittreksel van de door P.G. B. Dejemeppe gemaakte opmerkingen onder het arrest van het Hof van Cassatie van 6 februari 2009 41 : “Door op het vlak van de rechtspraak het exclusiviteitsbeginsel van de taal van het gewest in Vlaanderen en Wallonië in te voeren, stelt de wet van 15 juni 1935 op het gebruik van de talen in gerechtszaken een niet concurrentieregel vast in de veronderstelling dat de rechtsonderhorige die zich tot de rechtbank wendt of de persoon die voor het gerecht wordt gedaagd zich in die taal uit.

Dans une note sous un arrêt de la Cour de Cassation du 5 novembre 1975 40 Monsieur Albert Fettweis écrivait : “Si un jour on constatait la fuite de certains plaideurs en direction d’un juge d’appel mieux disposé à leur égard, on devrait admettre le pourvoi du procureur général préoccupé de faire cesser une situation intolérable pour l’ordre public et particulièrement inadmissible en ce qui concerne l’administration de la justice”.
In een nota onder een arrest van het Hof van Cassatie van 5 november 1975 40 schreef de heer Albert Fettweis al: “Als op een dag wordt vastgesteld dat sommige procesvoerders hun toevlucht nemen tot een rechter in hoger beroep die hen beter gezind is, zou men het beroep van de procureur-generaal die een einde tracht te maken aan een onaanvaardbare situatie voor de openbare orde en in het bijzonder voor de rechtsbedeling, moeten toestaan”.