Doté de toutes ces informations, le praticien est alors en mesure d’élaborer un « plan de traitement », de faire une « proposition de traitement », qu’il soumet généralement à son patient avant de passer au traitement proprement dit.
Op basis van al deze informatie kan de beoefenaar dan een “behandelingsplan” uitwerken, een “behandelingsvoorstel” formuleren, dat hij eerst meestal aan zijn patiënt voorlegt vooraleer over te gaan tot de eigenlijke behandeling.