Vertaling van "l'exposition au 2f-ara-a " (Frans → Nederlands) :

L'incubation in vitro de lymphocytes leucémiques montre une relation linéaire entre l'exposition au 2F-ara-A (résultant de la concentration en 2F-ara-A et de la durée de l'incubation) et l'enrichissement intracellulaire en 2F-ara-ATP.
In vitro incubatie van lymfocyten met leukemie liet een lineair verband zien tussen de extracellulaire 2F-ara-A blootstelling (gevolg van 2F-ara-A concentratie en duur van de incubatie) en de intracellulaire 2F-ara-ATP-toename.

L’incubation in vitro de lymphocytes leucémiques montre une relation linéaire entre l’exposition au 2F-ara-A (résultant de la concentration en 2F-ara-A et de la durée de l’incubation) et l’enrichissement intracellulaire en 2F-ara-ATP.
De in vitro incubatie van leukemische lymfocyten toonde een lineair verband aan tussen extracellulaire blootstelling aan 2F-ara-A (product van de 2F-ara-A-concentratie en de duur van de incubatie) en een intracellulaire 2F-ara-ATP verrijking.

L’incubation in vitro de lymphocytes leucémiques a montré une relation linéaire entre l’exposition extracellulaire à la 2F-ara-A (produit de la concentration en 2Fara-A et de la durée d’incubation) et l’enrichissement intracellulaire en 2F-ara-ATP.
Bij in vitro-incubatie van leukemische lymfocyten werd een lineaire relatie waargenomen tussen de extracellulaire blootstelling aan 2F-ara-A (product van de 2F-ara-Aconcentratie en de duur van incubatie) en de intracellulaire 2F-ara-ATP-verrijking.

Pharmacocinétique plasmatique et urinaire de la fludarabine (2F-ara-A) La pharmacocinétique de la fludarabine (2F-ara-A) a été étudiée après administration intraveineuse par injection en bolus rapide et perfusion de courte durée, ainsi que suite à une perfusion continue et administration per os de phosphate de fludarabine (Fludara, 2F-ara-AMP).
De farmacokinetiek van fludarabine (2F-ara-A) werd onderzocht na intraveneuze toediening als een snelle bolusinjectie en een kort infuus en na een continu infuus en na perorale toediening van fludarabinefosfaat (Fludara, 2F-ara-AMP).

Le 2F-ara-AMP est une prodrogue hydrosoluble de la fludarabine (2F-ara-A), qui est rapidement et quantitativement déphosphorylée chez l’homme en nucléoside fludarabine (2F-ara-A).
2F-ara-AMP is een wateroplosbare prodrug van fludarabine (2F-ara-A), die in het menselijk lichaam snel en kwantitatief wordt gedefosforyleerd tot het nucleoside fludarabine (2F-ara-A).

Le phosphate de Fludarabine (2F-ara-AMP) est une prodrogue hydrosoluble, qui est rapidement et complètement déphosphorylée chez l'homme en nucléoside Fludarabine (2F-ara-A).
Fludarabinefosfaat (2F-ara-AMP) is een wateroplosbare pro-drug die snel en volledig in de mens wordt gedefosforyleerd tot het nucleoside Fludarabine (2F-ara-A).

Après perfusion d'une dose unique pendant 30 min de 25 mg de phosphate de Fludarabine (2F-ara-AMP) par m 2 à des patients cancéreux, la Fludarabine (2F-ara-A) atteint une concentration plasmatique maximum moyenne de 3,5-3,7 μM à la fin de la perfusion.
Na een eenmalige infusie van 25 mg Fludarabinefosfaat (2F-ara-AMP) per m 2 gedurende 30 minuten bij kankerpatiënten, bereikt de Fludarabine (2F-ara-A) concentratie een gemiddeld maximum van 3,5-3,7 µM in het plasma na het beëindigen van de infusie.

En cas d’exposition aux ARA II à partir du 2 ème trimestre de la grossesse il est recommandé de faire une échographie afin de vérifier la fonction rénale et les os de la voûte du crâne.
Indien blootstelling aan AIIRA heeft plaatsgevonden vanaf het tweede trimester van de zwangerschap, wordt controle van de renale functie en de schedel door middel van echografie aangeraden.

Chez l’homme, une exposition à un traitement par ARA II au cours des 2 ème et 3 ème trimestres de la grossesse est connue pour entraîner une foetotoxicité (diminution de la fonction rénale, oligohydramnios, retard d’ossification des os du crâne) et une toxicité chez le nouveau-né (insuffisance rénale, hypotension, hyperkaliémie) (voir rubrique 5.3).
Het is bekend dat blootstelling aan een behandeling met AIIRA gedurende het tweede en derde trimester humane foetotoxiciteit (verminderde renale functie, oligohydramnie, vertraging in de botvorming van de schedel) en neonatale toxiciteit (nierinsufficiëntie, hypotensie, hyperkaliëmie) veroorzaakt (zie rubriek 5.3).