Vertaling van "mécanismes d'efflux actifs " (Frans → Nederlands) :

Plusieurs mécanismes sont responsables de l’émergence d’une résistance aux macrolides, à savoir la modification du site cible ribosomal, l’utilisation d’un mécanisme d’efflux actif et la production d’enzymes désactivantes.
Overwogen wordt dat meerdere mechanismen verantwoordelijk te zijn voor resistentie-ontwikkeling tegen macroliden, namelijk verandering van de doelwitplaats van de ribosomen, gebruik van een actief effluxmechanisme en productie van inactiverende enzymen.

Mécanisme de résistance : Les mécanismes de résistance aux antibiotiques macrolides incluent notamment une modification du site cible de l’antibiotique, ou se basent sur une modification et/ou un efflux actif de l’antibiotique.
Mechanisme van resistentie: Resistentiemechanismen tegen macrolideantibiotica zijn een wijziging van de plaats waarop het antibioticum inwerkt, of wijziging en/of actieve efflux van het antibioticum.

Mécanisme de résistance : Les mécanismes de résistance aux macrolides sont notamment liés à une altération du site cible de l’antibiotique ou à une modification de l’antibiotique et/ou au phénomène d’efflux actif.
Mechanisme van resistentie: Mechanismen van resistentie tegen macrolideantibiotica zijn veranderingen van het doelwit van het antibioticum of zijn gebaseerd op een verandering en/of actieve uitstroom van het antibioticum.

La résistance aux macrolides résulte généralement de trois mécanismes : (1) altération du site cible du ribosome (methylation), souvent nommée résistance aux MLS B étant donné qu’elle affecte les macrolides, les lincosamides et les streptogramines de groupe B, (2) l’utilisation du mécanisme d’efflux actif, (3) la production d’enzymes inactivantes.
Er zijn drie resistentie mechanismen tegen macroliden: (1) wijziging van de bindingsplaats aan het ribosoom (methylering), de zogenaamde MLS B resistentie betreft macroliden, lincosamiden en groep B streptograminen, (2) het gebruik van efflux-pompen, (3) de productie van inactiverende enzymen.

Mécanismes de résistance Les mécanismes de résistance aux antibiotiques macrolides incluent une altération du site cible de l’antibiotique ou se basent sur une modification et/ou l’efflux actif de l’antibiotique.
Resistentiemechanismen Resistentiemechanismen tegen macrolide antibiotica omvatten een verandering van de targetsite van het antibioticum of zijn gebaseerd op een wijziging en/of de actieve efflux van het antibioticum.

Les mécanismes de résistance par imperméabilité membranaire et/ou efflux actif peuvent avoir des effets variables sur la sensibilité bactérienne aux fluoroquinolones en fonction de leurs propriétés physicochimiques et en fonction de l’affinité des systèmes de transport pour les différents antibiotiques de cette classe thérapeutique.
Impermeabiliteit en/of resistentiemechanismen waarbij het werkzame bestanddeel via de effluxpomp wordt verwijderd, kunnen een variabel effect hebben op de gevoeligheid voor fluorochinolonen. Dit hangt af van de fysisch-chemische eigenschappen van de diverse werkzame bestanddelen binnen de klasse en de affiniteit van transportsystemen voor elk werkzaam bestanddeel.

La résistance in vitro à la moxifloxacine est acquise par étapes successives par des mutations au niveau des sites cibles des deux topoisomérases de type II, l'ADN gyrase et la topoisomérase IV. La moxifloxacine est un mauvais substrat pour les mécanismes d'efflux actifs chez les micoorganismes Gram-positifs.
In vitro resistentie voor moxifloxacine wordt verworven via een stapsgewijs proces door modificaties van aangrijpingspunten in beide type II topoïsomerases, DNA gyrase en topoïsomerase IV. Moxifloxacine is een zwak substraat voor actieve effluxmechanismen in Gram-positieve micro-organismen.

La résistance in vitro à la moxifloxacine se développe lentement par mutations successives entraînant des modifications des sites cibles des topoisomerase II, ADN gyrase et topoisomerase IV. La moxifloxacine est peu affectée par les mécanismes d’efflux actifs des microorganismes à Gram positif.
In vitro resistentie voor moxifloxacine wordt verworven via een stapsgewijs proces door modificaties van aangrijpingspunten in beide type II-topo-isomerasen, DNA gyrase en topoisomerase IV. Moxifloxacine is een zwak substraat voor actieve effluxmechanismen in Grampositieve micro-organismen.

Les mécanismes de résistance par imperméabilité et/ou pompes d’efflux actif de la substance active peuvent exercer un effet variable sur la sensibilité aux fluoroquinolones, qui dépend des propriétés physicochimiques des diverses substance actives de la classe, ainsi que de l’affinité des systèmes de transport pour chaque substance active.
Impermeabilteit en/of resistentiemechanismen waarbij het werkzaam bestanddeel via de effluxpomp wordt verwijderd, kunnen een variabel effect hebben op de gevoeligheid voor fluoroquinolonen, afhankelijk van de fysiochemische eigenschappen van de verschillende werkzame bestanddelen binnen de klasse en de affiniteit van de transportsystemen voor elk werkzaam bestanddeel.