Vertaling van "orale inadéquate d'électrolytes " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Définition: La caractéristique essentielle est une altération spécifique et significative de l'acquisition de la lecture, non imputable exclusivement à un âge mental bas, à des troubles de l'acuité visuelle ou à une scolarisation inadéquate. Les capacités de compréhension de la lecture, la reconnaissance des mots, la lecture orale et les performances dans les tâches nécessitant la lecture, peuvent, toutes, être atteintes. Le trouble spécifique de la lecture s'accompagne fréquemment de difficultés en orthographe, persistant souvent à l'adolescence, même quand l'enfant a pu faire quelques progrès en lecture. Les enfants présentant un trouble spécifique de la lecture ont souvent des antécédents de troubles de la parole ou du langage. Le trouble s'accompagne souvent de troubles émotionnels et de perturbations du comportement pendant l'âge scolaire. | Dyslexie de développement Retard spécifique de lecture
Omschrijving: Het voornaamste kenmerk is een specifieke en belangrijke stoornis van de ontwikkeling van leesvaardigheden die niet wordt verklaard door alleen de verstandelijke leeftijd, visusproblemen of inadequaat onderwijs. Begrijpend lezen, woordbeeldherkenning, hardop lezen en de uitvoering van taken die lezen vereisen kunnen allemaal zijn aangetast. Spellingsmoeilijkheden zijn vaak verbonden met een specifieke leesstoornis en duren dikwijls voort tot in de adolescentie zelfs nadat er enige vooruitgang met lezen is geboekt. Specifieke ontwikkelingsstoornissen met betrekking tot lezen hebben gewoonlijk een voorgeschiedenis van stoornissen van spraak- of taalontwikkeling. Begeleidende emotionele stoornissen en gedragsstoornissen komen veel voor tijdens de schoolleeftijd. | Neventerm: | backward reading | ontwikkelingsdyslexie | specifieke leesachterstand

Définition: La caractéristique essentielle est une altération spécifique et significative du développement des performances en orthographe, en l'absence d'antécédents d'un trouble spécifique de la lecture et non imputable à un âge mental bas, à des troubles de l'acuité visuelle, ou à une scolarisation inadéquate. Les capacités à épeler oralement et à écrire correctement les mots sont toutes deux affectées. | Retard spécifique de l'orthographe (sans trouble de la lecture)
Omschrijving: Dit is een stoornis waarin het voornaamste kenmerk wordt gevormd door een specifieke en belangrijke stoornis van de ontwikkeling van spellingsvaardigheden in afwezigheid van een voorgeschiedenis met een specifieke leesstoornis en die niet alleen kan worden verklaard door een lage verstandelijke-leeftijd, visusproblemen of inadequaat onderwijs. Het vermogen om hardop te spellen en de woorden juist te schrijven zijn beide aangetast. | Neventerm: | specifieke spellingsachterstand (zonder leesstoornis)

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Le risque d’hypokaliémie est le plus élevé chez les patients qui souffrent de cirrhose du foie, de diurèse brutale, chez les patients dont la prise orale d’électrolytes est inadéquate et chez les patients recevant un traitement concomitant par corticostéroïde ou hormone adrénocorticotrophique (ACTH) (voir rubrique 4.5).
Het risico van hypokaliëmie is het grootst bij patiënten met levercirrose of die een drastische diurese ondergaan, bij patiënten bij wie de orale toediening van elektrolyten niet gepast is en bij personen die gelijktijdig behandeld worden met corticosteroïden of adrenocorticotroop hormoon (ACTH) (zie

Le risque d’hypokaliémie est plus important chez les patients porteurs d’une cirrhose hépatique, chez les patients présentant une diurèse importante, chez les patients qui reçoivent des prises orales inadéquates d’électrolytes et chez les patients traités simultanément par des corticostéroïdes ou par l'ACTH.
De kans op hypokaliëmie is het grootst bij patiënten met levercirrose, bij patiënten met een sterke diurese, bij patiënten die onvoldoende elektrolyten innemen en bij patiënten die gelijktijdig behandeld worden met corticosteroïden of ACTH.

Le risque d’hypokaliémie est plus important chez les patients porteurs d’une cirrhose hépatique, chez les patients présentant une diurèse importante, chez les patients qui reçoivent des prises orales inadéquates d’électrolytes et chez les patients traités simultanément par des corticostéroïdes ou par l’ACTH.
De kans op hypokaliëmie is het grootst bij patiënten met levercirrose, bij patiënten met een sterke diurese, bij patiënten die onvoldoende elektrolyten innemen en bij patiënten die gelijktijdig behandeld worden met corticosteroïden of ACTH.

Le risque d’hypokaliémie est maximal en cas de cirrhose du foie, de diurèse abondante, d’une prise orale inadéquate d’électrolytes et de traitement concomitant par corticostéroïdes ou ACTH (voir rubrique 4.5).
Het risico van hypokaliëmie is het grootst bij patiënten met levercirrose, bij patiënten met een sterk verhoogde diurese, bij patiënten met onvoldoende orale inname van elektrolyten en bij patiënten die gelijktijdig worden behandeld met corticosteroïden of ACTH (zie rubriek 4.5).

Le risque d'hypokaliémie est le plus grand chez les patients atteints de cirrhose hépatique, chez les patients soumis à une diurèse rapide, chez les patients avec une prise orale inadéquate d'électrolytes et chez les patients traités simultanément par corticostéroïdes ou ACTH (voir 4.5).
De kans op hypokaliëmie is het grootst bij patiënten met levercirrose, bij patiënten die een snelle diurese ondervinden, bij patiënten die een inadequate orale inname van elektrolyten hebben en bij patiënten die gelijktijdig worden behandeld met corticosteroïden of ACTH (zie 4.5).

Une prise orale inadéquate d'eau et d’électrolytes pourrait créer des carences cliniquement significatives, en particulier chez les patients fragilisés.
Bij onvoldoende inname van water en electrolyten kunnen er klinisch significante deficiёnties ontstaan, met name bij minder fitte patiënten.

Le risque d’hypokaliémie peut s'accroître en cas de cirrhose hépatique, de diurèse abondante, de prise orale inadéquate d’électrolytes ou encore de thérapie concomitante par des corticostéroïdes ou l’hormone adrénocorticotrope (ACTH).
Het risico op hypokaliëmie kan verhoogd zijn bij patiënten met levercirrose, bij patiënten met een sterke diurese, bij patiënten met onvoldoende orale inname van elektrolyten en bij patiënten die gelijktijdig behandeld worden met corticosteroïden of adrenocorticotroop hormoon (ACTH).

Le risque d'hypokaliémie est le plus grand chez les patients atteints d'une cirrhose du foie, les patients subissant une diurèse rapide, les patients avec une prise orale inadéquate d'électrolytes et les patients recevant un traitement concomitant de corticostéroïdes ou de corticostimuline (voir rubrique 4.5).
Het risico van hypokaliëmie is het grootst bij patiënten met levercirrose, bij patiënten met snelwerkende diurese, bij patiënten die onvoldoende elektrolyten binnenkrijgen en bij patiënten die een gelijktijdige behandeling met corticosteroïden of ACTH krijgen (zie rubriek 4.5).