Au nombre des instruments les plus pertinents figurent la directive-cadre sur l’eau[31], adoptée en 2000, les directives «Habitats» et «Oiseaux»[32] ainsi que le plan d’action «Enrayer la diminution de la biodiversité à l’horizon 2010 et au-delà»[33] et la directive relative à l’évaluation environnementale stratégique[34] adoptée en 2001 et applicable aux plans et programmes.
De belangrijkste instrumenten zijn onder meer de kaderrichtlijn water[31], die in 2000 werd goedgekeurd, de habitatrichtlijn en de vogelrichtlijn[32], het actieplan biodiversiteit ("Het biodiversiteitsverlies tegen 2010 - en daarna - tot staan brengen - De ecosysteemdiensten in stand houden in het belang van de mens ")[33] en de richtlijn strategische milieubeoordeling[34] van 2001, die van toepassing is op plannen en programma's.