L'idée de M. Bekaert est de ne pas obliger les gens à prendre position de partie civile, vu que cela implique une responsabilité au niveau des frais, etc., de faire une distinction entre, premièrement, le simple plaignant, deuxièmement, celui qui prend une attitude plus positive en se déclarant personne lésée, et, troisièmement, celui qui se constitue partie civile et devient partie au procès.
De heer Bekaert wilde niemand verplichten de hoedanigheid van burgerlijke partij aan te nemen daar dit een verantwoordelijkheid impliceert op het niveau van de kosten, enz. Hij wil bovendien een onderscheid maken tussen de gewone klager, degene die een positievere daad stelt door te verklaren dat hij benadeelde persoon is en ten slotte degene die zich burgerlijke partij stelt en partij in het proces wordt.