On a, par exemple, avancé une idée — sorte d'« Accords de Berlin Plus » à l'envers — qui consisterait à permettre à l'Alliance atlantique d'utiliser des actifs de l'Union européenne — de préférence le premier pilier de l'Union, qui relève normalement de la Commission — au service, par exemple, d'opérations de stabilisation et de reconstruction.
Zo heeft men bijvoorbeeld de idee geopperd van een omgekeerd Berlijn Plus-akkoord, waardoor het Atlantisch Bondgenootschap activa van de Europese Unie zou kunnen gebruiken, bij voorkeur van de eerste pijler van de Unie, die normaal onder de bevoegdheid van de Commissie valt, om ze te gebruiken voor opdrachten van stabilisering en heropbouw.