Traduction de «d'action pénale plus » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

l'immunité ayant été levée,une action pénale est engagée contre un juge
nadat de immuniteit is opgeheven,wordt een strafvervolging tegen een rechter ingesteld

action pénale
strafvervolging

action pénale engagée contre un juge
strafvervolging tegen een rechter ingesteld

action en matière pénale
strafrechtelijke procedure

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

D'une part, elle perd de vue que l'autorité disciplinaire ne sera pas nécessairement tenue informée des suites de l'action pénale, spécialement lorsqu'elle ne se sera pas constituée partie civile au procès pénal, soit par choix, soit parce que les faits qui fonderont l'éventuelle procédure disciplinaire ne s'y prêtent pas (9). D'autre part, sans fondement légal exprès en ce sens, il n'est pas au pouvoir du Roi d'imposer à l'autorité judiciaire de communiquer des informations à l'autorité disciplinaire concernant l'issue d'une procédure pénale (10). Dans ce contexte, et aux fins de limiter les risques de dépassement du délai raisonnable, il se recommande de prévoir que l'action disciplinaire doit en tout cas être entamée au plus tard dans les six mois de la prise de connaissance, par l'autorité disciplinaire compétente, de la décision judiciaire définitive, étant entendu que l'autorité disciplinaire ne pourra se désintéresser de l'issue de la procédure pénale ni retarder, par ses propres faits ou inertie, cette prise de connaissance.
Enerzijds wordt over het hoofd gezien dat de tuchtoverheid niet noodzakelijk op de hoogte wordt gehouden van het gevolg dat gegeven wordt aan de strafvordering, inzonderheid wanneer ze zich op het strafproces geen burgerlijke partij heeft gesteld, hetzij uit vrije keuze, hetzij omdat de feiten waarop een eventuele tuchtprocedure gebaseerd zal zijn, daar geen aanleiding toe geven (9) Anderzijds is de Koning, wanneer daartoe niet uitdrukkelijk in een rechtsgrond is voorzien, niet bevoegd om de gerechtelijke overheid voor te schrijven inlichtingen over de uitkomst van een strafprocedure aan de tuchtoverheid mee te delen (10) Bijgevolg zou, om het risico te beperken dat de redelijke termijn zou worden overschreden, moeten worden bepaald dat de tuchtvordering hoe dan ook uiterlijk zes maanden nadat de bevoegde tuchtoverheid kennis heeft genomen van de definitieve gerechtelijke beslissing, moet worden ingesteld, waarbij de tuchtoverheid de uitkomst van de strafrechtelijke procedure in het oog moet houden en er niet door haar eigen toedoen of daadloosheid voor mag zorgen dat die kennisneming vertraging oploopt.

En effet, le recours à l'action pénale doit être circonscrit aux cas de sexisme les plus graves, au contraire du système civil qui s'étend aux hypothèses où l'acte sanctionné est pourvu d'effets dégradants sans pour autant qu'il soit animé d'une réelle intention de nuire » (Doc. parl., Chambre, 2013-2014, DOC 53-3297/001, p. 7).
De strafrechtelijke procedure moet worden afgebakend tot de ernstigste gevallen van seksisme, in tegenstelling tot het burgerrechtelijk systeem, dat reikt tot de hypotheses waarbij de bestrafte handeling een vernederend effect heeft zonder dat daarbij uitgegaan werd van een daadwerkelijke intentie tot schade berokkenen » (Parl. St., Kamer, 2013-2014, DOC 53-3297/001, p. 7).

En effet, les actions pénales restent ouvertes aux victimes ainsi que la constitution de partie civile, en limitant toutefois le dédommagement auquel celles-ci peuvent aboutir afin de laisser exclusivement au nouveau système le soin d'indemniser les victimes; il est objectif d'affirmer que les prestataires de soins sont les professionnels les plus exposés à la justice pénale, puisque leurs actes constituent rapidement des infractions (coups et blessures involontaires, ...);
Het slachtoffer kan immers nog steeds strafrechtelijke stappen ondernemen en zich burgerlijke partij stellen. Niettemin wordt de schadeloosstelling waartoe die stappen kunnen leiden beperkt, zodat uitsluitend het nieuwe systeem zorgt voor de schadeloosstelling van de slachtoffers; objectief staat vast dat de zorgverstrekkers de beroepsbeoefenaars zijn die het meest met strafrechtspraak in aanraking komen, daar hun handelingen snel strafbare feiten vormen (onopzettelijke slagen en verwondingen, ...).

En effet, les actions pénales restent ouvertes aux victimes ainsi que la constitution de partie civile, en limitant toutefois le dédommagement auquel celles-ci peuvent aboutir afin de laisser exclusivement au nouveau système le soin d'indemniser les victimes; il est objectif d'affirmer que les prestataires de soins sont les professionnels les plus exposés à la justice pénale, puisque leurs actes constituent rapidement des infractions (coups et blessures involontaires, .);
Het slachtoffer kan immers nog steeds strafrechtelijke stappen ondernemen en zich burgerlijke partij stellen. Niettemin wordt de schadeloosstelling waartoe die stappen kunnen leiden beperkt, zodat uitsluitend het nieuwe systeem zorgt voor de schadeloosstelling van de slachtoffers; objectief staat vast dat de zorgverstrekkers de beroepsbeoefenaars zijn die het meest met strafrechtspraak in aanraking komen, daar hun handelingen snel strafbare feiten vormen (onopzettelijke slagen en verwondingen, .).

L'expérience montre qu'en la matière, un système de sanctions administratives est plus approprié et souvent plus efficace qu'une action pénale au sens général.
De ervaring leert dat in deze materie een administratief sanctiesysteem meer aangepast en dikwijls doeltreffender is dan een algemene strafrechtelijke aanpak.

Le même intervenant insiste une fois de plus sur le fait que, dès lors que le ministère public a déjà intenté l'action pénale, la personne lésée peut se constituer partie civile à tout moment, sur simple déclaration auprès du greffe. Elle n'est pas tenue de verser une caution en pareil cas.
Voorts beklemtoont hij nogmaals dat wanneer de strafvordering reeds door het openbaar ministerie op gang is gebracht, de benadeelde zich door een eenvoudige verklaring op de griffie op elk ogenblik burgerlijke partij kan stellen, zonder dat een borgsom verschuldigd is.

2. A cette fin, et compte tenu des dispositions pertinentes des instruments internationaux, les Etats parties veillent en particulier : a) A ce qu'aucun enfant ne soit suspecté, accusé ou convaincu d'infraction à la loi pénale en raison d'actions ou d'omissions qui n'étaient pas interdites par le droit national ou international au moment où elles ont été commises; b) A ce que tout enfant suspecté ou accusé d'infraction à la loi pénale ait au moins le droit aux garanties suivantes : (i) Etre présumé innocent jusqu'à ce que sa culpabilité ait été légalement établie; (ii) Etre informé dans le plus court délai et directement des accusations portées contre lui, ou, le cas échéant, par l'intermédiaire de ses parents ou représentants légaux, et bénéficier d'une assistance juridique ou de toute autre assistance appropriée pour la préparation et la présentation de sa défense; (iii) Que sa cause soit entendue sans retard par une autorité ou une instance judiciaire compétentes, indépendantes et impartiales, selon une procédure équitable aux termes de la loi, en présence de son conseil juridique ou autre et, à moins que cela ne soit jugé contraire à l'intérêt supérieur de l'enfant en raison notamment de son âge ou de sa situation, en présence de ses parents ou représentants légaux; (iv) Ne pas être contraint de témoigner ou de s'avouer coupable; interroger ou faire interroger les témoins à charge, et obtenir la comparution et l'interrogatoire des témoins à décharge dans des conditions d'égalité; (v) S'il est reconnu avoir enfreint la loi pénale, faire appel de cette décision et de toute mesure arrêtée en conséquence devant une autorité ou une instance judiciaire supérieure compétentes, indépendantes et impartiales, conformément à la loi; (vi) Se faire assister gratuitement d'un interprète s'il ne comprend ou ne parle pas la langue utilisée; (vii) Que sa vie privée soit pleinement respectée à tous les stades de la procédure.
2. Hiertoe, en met inachtneming van de desbetreffende bepalingen van internationale akten, waarborgen de Staten die partij zijn met name dat : a) geen enkel kind wordt verdacht van, vervolgd wegens of veroordeeld omwille van het begaan van een strafbaar feit op grond van enig handelen of nalaten dat niet volgens het nationale of internationale recht verboden was op het tijdstip van het handelen of nalaten; b) ieder kind dat wordt verdacht van of vervolgd wegens het begaan van een strafbaar feit, ten minste de volgende garanties heeft : (i) dat het voor onschuldig wordt gehouden tot zijn schuld volgens de wet is bewezen; (ii) dat het onverwijld en rechtstreeks in kennis wordt gesteld van de tegen hem ingebrachte beschuldigingen of, indien van toepassing, door tussenkomst van zijn ouders of wettige voogd, en dat het juridische of andere passende bijstand krijgt in de voorbereiding en het voeren van zijn verdediging; (iii) dat de aangelegenheid zonder vertraging wordt beslist door een bevoegde, onafhankelijke en onpartijdige autoriteit of rechterlijke instantie in een eerlijke behandeling overeenkomstig de wet, in aanwezigheid van een rechtskundige of anderszins deskundige raadsman of -vrouw, en, tenzij dit wordt geacht niet in het belang van het kind te zijn, met name gezien zijn leeftijd of omstandigheden, in aanwezigheid van zijn ouders of wettige voogden; (iv) dat het er niet toe wordt gedwongen een getuigenis af te leggen of schuld te bekennen; dat het getuigen à charge kan ondervragen of doen ondervragen en dat het de verschijning en ondervraging van getuigen à décharge onder gelijke voorwaarden kan doen geschieden; (v) indien het schuldig wordt geacht aan het begaan van een strafbaar feit, dat dit oordeel en iedere maatregel die dientengevolge wordt opgelegd, opnieuw wordt beoordeeld door een hogere bevoegde, onafhankelijke en onpartijdige autoriteit of rechterlijke instantie overeenkomstig de wet; (vi) dat het kind kosteloze bijstand krijgt van een tolk ...

II. L'article 20, alinéa 2, du titre préliminaire du Code de procédure pénale viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il prévoit que l'action publique pourra encore être exercée ultérieurement à l'égard d'une personne morale qui a perdu sa personnalité juridique d'une des manières visées à l'article 20, alinéa 1, du titre préliminaire du Code de procédure pénale, et ce sans qu'il doive être prouvé que cette perte de la personnalité juridique a pour but d'échapper aux poursuites, si la perte de la personnalité juridique n'a lieu qu'après que la personne morale a été inculpée par le juge d'instruction conformément à l'article 61bis du Code d'instruction criminelle, alors que l'action publique sans pareille preuve que la perte de la personnalité juridique a pour but d'échapper aux poursuites, ne peut plus être exercée à l'égard d'une personne morale qui a également perdu sa personnalité juridique de la même manière, et que cette perte de la personnalité juridique ne se produit également qu'après : - que le ministère public a introduit contre la personne morale une demande nominative d'ouverture d'une instruction judiciaire; - qu'une plainte nominative avec constitution de partie civile a été déposée contre la personne morale; - que la personne morale a été renvoyée par la chambre du conseil devant le tribunal correctionnel, et ce sans avoir été inculpée par le juge d'instruction; - que cette personne morale a été directement citée à comparaître devant le juge pénal du fond par le ministère public ou la partie civile ?
II. Schendt artikel 20, tweede lid van de Voorafgaande Titel van het wetboek van strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet door te bepalen dat de strafvordering toch nog verder kan worden uitgeoefend tegenover een rechtspersoon die zijn rechtspersoonlijkheid heeft verloren op één van de wijzen bepaald in artikel 20, eerste lid van de Voorafgaande Titel van het wetboek van strafvordering, én dit zonder dat bewijs moet worden geleverd dat dit verlies van de rechtspersoonlijkheid tot doel heeft om te ontsnappen aan de vervolging, wanneer dit verlies van rechtspersoonlijkheid zich pas voordoet nadat de rechtspersoon overeenkomstig artikel 61bis van het wetboek van strafvordering door de onderzoeksrechter in verdenking is gesteld, terwijl de strafvordering zonder dergelijk bewijs dat het verlies van de rechtspersoonlijkheid tot doel heeft om te ontsnappen aan de vervolging, niet meer kan worden uitgeoefend tegenover een rechtspersoon die ook zijn rechtspersoonlijkheid heeft verloren op dezelfde wijze, én dit verlies van rechtspersoonlijkheid zich ook pas voordoet nadat : - er tegen de rechtspersoon een nominatieve vordering tot gerechtelijk onderzoek [...] werd genomen door het openbaar ministerie; - er tegen de rechtspersoon een nominatieve klacht met burgerlijke partijstelling werd gedaan; - de rechtspersoon door de raadkamer werd verwezen naar de correctionele rechtbank, en dit zonder in verdenking te zijn gesteld door de onderzoeksrechter; - deze rechtspersoon door het openbaar ministerie of door de burgerlijke partij rechtstreeks werd gedaagd voor de strafrechter ten gronde ?

1. Les procédures judiciaires les plus courantes impliquant des avocats et/ou des huissiers de justice sont reprises dans la liste non-exhaustive ci-après: - procédures à l'occasion de mesures conservatoires et exécutoires; - actions contre des tiers-détenteurs ou des tiers-saisis; - actions en revendication; - procédures dans le cadre de la loi sur la continuité des entreprises; - procédures dans le cadre de la loi sur les faillites; - procédures en liquidation/ dissolution de personnes morales; - procédures dans le cadre du règlement collectif de dettes; - actions en responsabilité; - actions contre des débiteurs solidaires; - procédures en matière de liquidation-distribution/ d'ordre-contredit; - actions obliques; - actions pauliennes; - procédures en matière successorale; - procédures en matière de paiements indus; - plaintes pénales/ constitutions de partie civile; - contestations relatives aux articles 409-411, CIR 92; - actions en matière d'exonération d'intérêts de retard; - actions en matière d'octroi d'intérêts moratoires; - actions en dommages et intérêts (article 1382, CC); - actions en matière de garanties; - procédures en matière d'opposition à la fermeture d'établissements.
1. De meest voorkomende gerechtelijke procedures waarbij advocaten en/of gerechtsdeurwaarders worden ingezet, worden opgesomd in onderstaande, niet-exhaustieve, lijst: - procedures naar aanleiding van bewarende en uitvoerende maatregelen; - vorderingen tegen derdehouders of derdebeslagenen; - vorderingen in revindicatie; - procedures in het kader van de wet op de continuïteit van de ondernemingen; - procedures in het kader van de faillissementswetgeving; - procedures tot vereffening/ ontbinding van rechtspersonen; - procedures in het kader van de collectieve schuldenregeling; - aansprakelijkheidsvorderingen; - vorderingen tegen hoofdelijke schuldenaars; - procedures inzake vereffening-verdeling/ rangregeling-tegenspraak; - zijdelingse vorderingen; - pauliaanse vorderingen; - procedures inzake nalatenschappen; - procedures inzake onverschuldigde betalingen; - strafklachten / burgerlijke partijstellingen; - betwistingen met betrekking tot artikelen 409-411, WIB 92; - vorderingen tot vrijstelling van nalatigheidsinteresten; - vorderingen tot toekenning van moratoriuminteresten; - vorderingen tot schadevergoeding (artikel 1382, BW); - vorderingen inzake waarborgen; - procedures inzake verzet tegen sluiting van vestigingen.