Le Conseil des ministres expose, outre le lien avec le deuxième moyen, « qu'il ne serait pas déraisonnable de ne prendre en compte que les années de présence effective aux forces armées ne fût-ce qu'à éviter des discussions quant au nombre d'années d'études prestées », telles que, cite le mémoire à titre d'exemple, les années s'étant soldées par un échec.
De Ministerraad wijst niet alleen op het verband met het tweede middel maar voert ook aan « dat het niet onredelijk zou zijn alleen rekening te houden met de jaren van effectieve aanwezigheid binnen de strijdkrachten, al was het maar om discussies te vermijden over het aantal gepresteerde studiejaren », zoals de jaren waarin men niet geslaagd is, die in de memorie als voorbeeld worden aangehaald.
