« Par crainte de quelques hypothèses exceptionnelles (reconnaissance intéressée ou vexatoire, viol) on oublie que la reconnaissance entraîne pour un homme plus d'obligations que de droits et qu'elle est normalement un acte positif à l'égard de l'enfant» (J. Dalcq, in J.T., 1987, p. 397, nº 13).
« Uit vrees voor enkele uitzonderlijke gevallen (belanghebbende of onredelijke erkenning, verkrachting) vergeet men dat de erkenning voor een man meer verplichtingen dan rechten meebrengt en dat het gewoonlijk een positieve daad is ten aanzien van het kind» (J. Dalcq, in J.T., 1987, blz. 397, nr. 13.)