Traduction de «d'infractions routières devant » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

infraction au code de la route [ infraction routière | violation du code de la route ]
overtreding van het verkeersreglement [ verkeersovertreding ]

accord sur la cooperation dans le cadre des procédures relatives aux infractions routieres et de l'execution des sanctions pécuniaires y relatives
Overeenkomst inzake samenwerking in procedures wegens inbreuken op de verkeerswetgeving en bij de tenuitvoerlegging van ter zake opgelegde geldelijke sancties

infraction routière
verkeersovertreding

Convention européenne pour la répression des infractions routières
Europees Verdrag inzake bestraffing van verkeersdelicten

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

« L'article 38, § 6, alinéas 2 et 3, de la loi sur la circulation routière (loi du 16 mars 1968 relative à la police de la circulation routière) - dans l'interprétation selon laquelle, pour l'application de ces dispositions, il est uniquement requis que le prévenu, après avoir été condamné par un jugement passé en force de chose jugée pour l'une des infractions mentionnées à l'article 38, § 6, alinéa 1, de la loi sur la circulation routière, commette à nouveau, dans un délai de trois ans après le prononcé de ce jugement, deux ou plusieurs infractions de ce type, sans qu'il soit requis que les nouvelles infractions aient au préalable été déclarées prouvées par un jugement passé en force de chose jugée - viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que les conducteurs qui commettent à nouveau deux ou plusieurs de ces infractions dans les trois ans après un jugement passé en force de chose jugée en raison d'une de ces infractions, sont traités différemment selon que les actions pénales du chef de ces infractions sont traitées ou non simultanément et/ou devant le même juge, en particulier lorsqu'ils commettent à nouveau trois ou plusieurs de ces infractions ?
« Schenden artikel 38 § 6, leden 2 en 3 van de Wegverkeerswet (wet van 16 maart 1968 betreffende de politie over het wegverkeer) - in de interpretatie dat voor de toepassing van deze bepalingen enkel vereist is dat de beklaagde, na bij een in kracht van gewijsde getreden vonnis veroordeeld te zijn voor een van de in artikel 38 § 6, eerste lid, Wegverkeerswet vermelde misdrijven, binnen een termijn van drie jaar na de uitspraak van dit vonnis opnieuw twee of meer van dergelijke misdrijven pleegt, zonder dat vereist is dat de bewezenverklaring van de nieuw gepleegde misdrijven voorafgaandelijk werd vastgesteld met een in kracht van gewijsde getreden vonnis -, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat bestuurders die twee of meer van deze misdrijven opnieuw begaan binnen de drie jaar na een in kracht van gewijsde getreden vonnis wegens een van deze misdrijven, verschillend behandeld worden naargelang de strafvorderingen uit hoofde van deze misdrijven al dan niet simultaan en/of voor dezelfde rechter behandeld worden, in het bijzonder wanneer zij drie of meer van deze misdrijven opnieuw begaan ?

Les litiges portés devant les juges a quo concernent une de ces « infractions mixtes » à la législation sur la circulation routière.
De geschillen voor de verwijzende rechters betreffen een dergelijke « gemengde inbreuk » op de verkeerswetgeving.

Il convient d'établir une distinction: - Contraventions routières La procédure est en principe la suivante: après avoir constaté une infraction, une perception immédiate est proposée. Si elle n'est pas acquittée, suit ensuite une proposition de transaction à l'amiable; si celle-ci n'est pas acquittée, le contrevenant est traduit devant le tribunal de police et est condamné.
Er dient een onderscheid te worden gemaakt: - Verkeersovertredingen De procedure is in principe: na de vaststelling van een overtreding volgt een voorstel van onmiddellijke inning, indien die niet betaald wordt volgt een voorstel van minnelijke schikking; indien niet wordt betaald, wordt de overtreder gedagvaard voor de Politierechtbank en veroordeeld.

(6) Cette obligation souffre deux exceptions: 1) en cas d'infraction visée à l'article 29, § 1, alinéa 1, de la loi sur la circulation routière, le procureur du Roi peut directement citer à comparaître devant le tribunal de police en vue d'obtenir la déchéance du droit de conduire, prévue à l'article 38 LPCR (article 65, § 1, dernier alinéa, LPCR) et 2) en cas de récidive dans le délai d'un an après l'ordre de paiement, le procureur du Roi apprécie si un nouvel ordre de paiement est imposé ou s'il est fait application des articles 216bis, 216ter ou 216quater du Code d'instruction criminelle, ou si des poursuites pénales sont engagées (article 65bis, § 2, alinéa 2, LPCR).
(6) Op die verplichting bestaan twee uitzonderingen : 1) in geval van overtreding bedoeld in artikel 29, § 1, eerste lid, van de Wegverkeerswet kan de procureur des Konings rechtstreeks dagvaarden voor de politierechtbank met het oog op het bekomen van een verval van het recht tot sturen bedoeld in artikel 38 van de Wegverkeerswet (artikel 65, § 1, laatste lid, Wegverkeerswet) en 2) in geval van recidive binnen het jaar na het bevel tot betaling, oordeelt de procureur des Konings of een nieuw bevel tot betaling wordt opgelegd, of toepassing wordt gemaakt van de artikelen 216bis, 216ter of 216quater Sv., dan wel of tot strafrechtelijke vervolging wordt overgegaan (artikel 65bis, § 2, tweede lid, Wegverkeerswet).

Y a-t-il lieu de conclure que l’article 82 TFUE, et, le cas échéant, également l’article 91, paragraphe 1, sous c), TFUE, ainsi que les mesures adoptées sur le fondement des dispositions précitées et la décision-cadre 2005/214/JAI du Conseil du 24 février 2005 concernant l’application du principe de reconnaissance mutuelle aux sanctions pécuniaires, tolèrent que le principe de reconnaissance mutuelle des décisions judiciaires et jugements ou des mesures prises pour l’amélioration de la sécurité routière ne s’appliquent pas à une décision d’infliger une sanction pécuniaire à la suite d’une infraction routière dans les conditions de l’affaire au principal, cet agissement pouvant être qualifié de «mineur» en droit de l’Union, alors que l’État membre aurait prévu de s’écarter du respect dû à la faculté d’intenter un recours devant une juridiction compétente en matière pénale, et autorisent l’application des modalités procédurales nationales en cas de recours contre l’accusation d’avoir commis une infraction.
Is het op grond van artikel 82 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, in voorkomend geval artikel 91, lid 1, sub c, van dit Verdrag, en de op grond van deze voorschriften vastgestelde maatregelen alsook op basis van het kaderbesluit 2005/214/JBZ van de Raad van 24 februari 2005 inzake de toepassing van het beginsel van wederzijdse erkenning op geldelijke sancties toegestaan, dat respectievelijk het beginsel van de wederzijdse erkenning van rechterlijke uitspraken en beslissingen en de maatregelen ter verbetering van de verkeersveiligheid niet worden toegepast op een beslissing over de oplegging van een geldelijke sanctie wegens een volgens het Unierecht als „licht” te kwalificeren inbreuk op de verkeerswetgeving in de omstandigheden van het hoofdgeding, daar de betrokken lidstaat heeft bepaald dat geen rekening dient te worden gehouden met de noodzakelijke voorwaarden voor een beroep bij een met name in strafzaken bevoegde rechter noch met de toepasbaarheid van de nationale regels van procesrecht inzake rechtsmiddelen met betrekking tot de tenlastelegging van een strafbaar feit?

Y a-t-il lieu de conclure que l’article 82 TFUE, et, le cas échéant, également l’article 91, paragraphe 1, sous c), TFUE, ainsi que les mesures adoptées sur le fondement des dispositions précitées et la décision-cadre 2005/214/JAI du Conseil du 24 février 2005 concernant l’application du principe de reconnaissance mutuelle aux sanctions pécuniaires, tolèrent que le principe de reconnaissance mutuelle des décisions judiciaires et jugements ou les mesures prises pour l’amélioration de la sécurité routière en droit de l’Union, ne s’appliquent pas, à la discrétion de l’État-membre, alors que celui-ci aurait prévu par un acte normatif de ne pas respecter la faculté d’intenter un recours devant une juridiction compétente en matière pénale, et autorisent l’application des modalités procédurales nationales en cas de recours contre l’accusation d’avoir commis une infraction, eu présence d’une décision d’infliger une sanction pécuniaire à la suite d’une infraction routière, dans les conditions de l’affaire au principal lorsque les éléments suivants sont réunis:
Is het op grond van artikel 82 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, in voorkomend geval artikel 91, lid 1, sub c, van dit Verdrag, en de op grond van deze voorschriften vastgestelde maatregelen alsook op basis van het kaderbesluit 2005/214/JBZ van de Raad van 24 februari 2005 inzake de toepassing van het beginsel van wederzijdse erkenning op geldelijke sancties toegestaan, dat respectievelijk het beginsel van de wederzijdse erkenning van rechterlijke uitspraken en beslissingen en de unierechtelijke maatregelen ter verbetering van de verkeersveiligheid volgens de lidstaat — doordat hij in een normatieve handeling heeft bepaald dat geen rekening dient te worden gehouden met de noodzakelijke voorwaarden voor een beroep bij een met name in strafzaken bevoegde rechter noch met de toepasbaarheid van de nationale regels van procesrecht inzake rechtsmiddelen met betrekking tot de tenlastelegging van een strafbaar feit — niet worden toegepast op een beslissing over de oplegging van een geldelijke sanctie waarbij voor de beslissing in de omstandigheden van het hoofdgeding tegelijkertijd het volgende geldt:

Conformément à l'article 36bis du décret précité du conseil régional wallon du 21 décembre 1989, y inséré par le décret du 4 février 1999, certains membres du personnel des T.E.C. qui se voient confier la qualité d'officier de police judiciaire ou d'agent de police judiciaire et qui à ce titre, sont tenus de prêter serment devant le tribunal de première instance du ressort de leur résidence, sont chargés de constater les infractions aux dispositions du titre II de l'arrêté royal du 15 septembre 1976 portant règlement sur la police des transports de personnes par tram, pré-métro, métro, autobus et autocar (cet arrêté détermine les obligations mises à charge du public et des voyageurs en particulier), ainsi qu'à l'article 25.1, 2° et 6°, de l'arrêté royal du 1 décembre 1975 portant règlement général sur la police de la circulation routière (cet arrêté interdit le stationnement à une distance de moins de quinze mètres de part et d'autre du panneau indiquant l'emplacement destiné à l'arrêté d'un autobus, trolleybus, ou tram, de même qu'aux endroits où il pourrait constituer une gêne pour le passage des véhicules sur rail).
Overeenkomstig artikel 36bis van het voormelde decreet van de Waalse Gewestraad van 21 december 1989, daarin ingevoegd door het decreet van 4 februari 1999, moeten bepaalde personeelsleden van de T.E.C. , aan wie de hoedanigheid van officier van gerechtelijke politie of agent van gerechtelijke politie toegekend wordt, en die in die hoedanigheid de eed moeten afleggen voor de rechtbank van eerste aanleg van hun verblijfplaats, de overtredingen vaststellen van de bepalingen van titel II van het koninklijk besluit van 15 september 1976 houdende reglement op de politie van personenvervoer per tram, premetro, metro, autobus en autocar (dit besluit bepaalt de verplichtingen ten laste van het publiek en de reizigers in het bijzonder), en artikel 25.1, 2° en 6°, van het koninklijk besluit van 1 december 1975 houdende algemeen reglement op de politie van het wegverkeer (dit besluit verbiedt het parkeren van een voertuig op minder dan 15 meter aan weerszijden van een bord dat een autobus- of tramhalte aanwijst, evenals op de plaatsen waar de doorgang van spoorvoertuigen belemmerd zou worden).

Le non-respect de l'interdiction de dépasser constitue conformément à l'article 1, 4º, e) de l'arrêté royal du 7 avril 1976 fixant les infractions grâves, une infraction grâve et est punie, selon l'article 29 de la loi sur la circulation routière d'une amende de 50 à 500 francs (× 200) et/ou une peine d'emprisonnement de huit jours à un mois si l'affaire aboutit devant le juge du tribunal de police.
Het niet-naleven van het inhaalverbod is overeenkomstig artikel 1, 4º, e) van het koninklijk besluit van 7 april 1976 tot aanwijzing van de zware overtredingen, een zware overtreding en wordt volgens artikel 29 van de Wegverkeerswet gestraft met een geldboete van 50 tot 500 frank (× 200 opdeciemen) en/of gevangenisstraf van acht dagen tot een maand als het voor een politierechter komt.

l'élargissement du champ d'application de la directive aux transporteurs de marchandises utilisant des véhicules dont le poids maximal autorisé (PMA) est supérieur à 3,5 tonnes, sous réserve d'une dérogation particulière concernant les entreprises utilisant pour le transport local de courte distance des véhicules dont le PMA se situe entre plus de 3,5 et 6 tonnes ; des exigences accrues en matière de condition d'honorabilité, à savoir que cette condition n'est pas ou n'est plus satisfaite, notamment lorsque le transporteur a été condamné pour des infractions graves à certaines réglementations relatives au transport y compris pour des infractions aux règles concernant la protection de l'environnement et les autres règles relatives à la responsabilité professionnelle ; l'augmentation des montants dont doit disposer l'entreprise pour satisfaire à la condition de capacité financière: l'entreprise doit en effet disposer d'un capital et de réserves d'une valeur au moins égale à 9 000 écus pour un seul véhicule utilisé et 5 000 écus pour chaque véhicule supplémentaires, les entreprises existantes devant satisfaire à la nouvelle condition de capacité financière deux ans à partir de la date limite de mise en application de la directive ; une procédure d'examen plus détaillée, une mise à jour et un élargissement de la liste des matières d'examen et l'introduction d'un niveau minimal harmonisé des connaissances requis pour chaque matière, le maintien d'examens différents, selon que le candidat souhaite effectuer des transports nationaux ou internationaux ; le maintien de la disposition prévue par la directive 96/26/CE concernant l'exemption de l'examen, à titre permanent, pour les candidats justifiant d'une expérience pratique d'au moins cinq ans, mais en y ajoutant, comme condition, la soumission des candidats à un examen de contrôle dont les modalités sont fixées par les Etats membres conformément à une liste établie par la directive ; la possibilité pour les Etats ...
uitbreiding van het toepassingsgebied van de richtlijn tot goederenvervoerders die gebruik maken van voertuigen met een maximaal toegestaan gewicht (MTG) van meer dan 3,5 ton, onder voorbehoud van een bijzondere afwijking voor ondernemingen die voor zuiver lokaal goederenvervoer over korte afstand gebruik maken van voertuigen met een MTG tussen 3,5 en 6 ton; strengere eisen op het gebied van betrouwbaarheid, in die zin dat aan de betrouwbaarheidsvoorwaarde niet of niet langer wordt voldaan met name wanneer de vervoerder veroordeeld is voor ernstige inbreuken op sommige voorschriften met betrekking tot het vervoer, met inbegrip van inbreuken op de regels met betrekking tot de bescherming van het milieu en de beroepsaansprakelijkheid; een verhoging van de bedragen waarover de onderneming moet beschikken om te voldoen aan de voorwaarde van financiële draagkracht: de onderneming dient namelijk te beschikken over een kapitaal en reserves waarvan de waarde tenminste gelijk is aan 9000 ecu wanneer slechts één voertuig wordt gebruikt en 5000 ecu voor ieder volgend voertuig. De bestaande ondernemingen dienen twee jaar na de uiterste datum voor de toepassing van de richtlijn te voldoen aan de nieuwe voorwaarde van financiële draagkracht; een uitgebreidere examenprocedure, een bijwerking en uitbreiding van de lijst van de examenonderwerpen en de invoering van een geharmoniseerd minimumniveau van de voor elk onderwerp vereiste kennis, alsmede de handhaving van verschillende examens, naargelang de kandidaat nationaal, dan wel internationaal vervoer wenst te verrichten; behoud van de bepaling van Richtlijn 92/26/EG betreffende de permanente vrijstelling van het examen voor kandidaten die kunnen aantonen minstens vijf jaar praktijkervaring te hebben, met dien verstande dat daaraan als voorwaarde wordt toegevoegd dat die kandidaten zich onderwerpen aan een controleproef waarvan de inhoud wordt vastgesteld door de lidstaten volgens een opgenomen lijst in de richtlijn; de l ...

Quatrièmement, la poursuite des auteurs d'infractions routières devant le tribunal ne contrarie aucunement la poursuite des auteurs d'autres infractions, les premiers comparaissant devant le tribunal de police, les derniers devant le tribunal correctionnel.
Ten vierde: de vervolging van daders van verkeersinbreuken voor de rechtbank doorkruist geenszins de vervolging van de daders van andere inbreuken; de eerstgenoemden komen voor de politierechtbank, de laatstgenoemden voor de correctionele rechtbank.