Traduction de «d'interprétation car tout » (Français → Néerlandais) :

Un conflit entre les droits de l'homme et la charia ne serait selon eux qu'une question d'interprétation car tout dépend de la définition des droits de l'homme.
Volgens hen is een conflict tussen de mensenrechten en de sharia slechts een kwestie van interpretatie, omdat alles afhangt van de definitie van de mensenrechten.

Aucune limite de temps n'a été fixée pour l'introduction des demandes en interprétation car une question d'interprétation peut survenir à tout moment lors de l'examen de l'exécution d'un arrêt par le Comité des ministres.
Voor het indienen van vragen inzake de interpretatie werd geen tijdsbeperking bepaald want vragen betreffende de interpretatie kunnen te allen tijde voorkomen bij het onderzoek van de tenuitvoerlegging van een uitspraak door het Comité van ministers.

Snappe, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier P.-Y. Dutilleux, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 16 septembre 2013 en cause du ministère public contre Christophe Briand, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 30 octobre 2015, le Tribunal de police de Bruxelles a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 62, § 8, de la loi du 16 mars 1968 relative à la police de la circulation routière en ce qu'il prévoit que la copie des procès-verbaux doit être adressée ' aux contrevenants ' dans un délai de 14 jours, et non pas ' aux contrevenants et/ou aux titulaires de la plaque d'immatriculation ', ne viole-t-il pas les articles 10 et 11 de la Constitution dès lors qu'il s'interprète en ce sens que seuls les procès-verbaux dont copie a été envoyée au contrevenant, tel une personne physique titulaire de la plaque d'immatriculation (et de ce fait présumée ' contrevenant ' car présumée avoir commis l'infraction en vertu de l'article 67bis de la loi du 16 mars 1968 relative à la police de la circulation) ou toute personne dont il se confirmerait qu'elle est la contrevenante, dans le délai de 14 jours à compter de la date de constatation de l'infraction, sont revêtus de la force probante spéciale prévue à l'article 62, alinéa 2, de ladite loi, tandis que les procès-verbaux dont copie a été envoyée à une personne morale, titulaire de la plaque d'immatriculation, à l'égard de laquelle n'existe aucune présomption de culpabilité, ne seraient pas revêtus de ladite force probante spéciale ?
Snappe, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 16 september 2013 in zake het openbaar ministerie tegen Christophe Briand, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 30 oktober 2015, heeft de Politierechtbank te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 62, § 8 [lees : achtste lid], van de wet van 16 maart 1968 betreffende de politie over het wegverkeer, in zoverre het bepaalt dat het afschrift van de processen-verbaal binnen een termijn van veertien dagen ' aan de overtreders ' en niet ' aan de overtreders en/of aan de houders van de nummerplaat ' moet worden toegezonden, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet wanneer het in die zin wordt geïnterpreteerd dat enkel de processen-verbaal waarvan een afschrift binnen de termijn van veertien dagen vanaf de datum van de vaststelling van het misdrijf werd verstuurd naar de overtreder, zoals een natuurlijke persoon die houder is van de nummerplaat (en die zodoende wordt vermoed de ' overtreder ' te zijn aangezien hij krachtens artikel 67bis van de wet van 16 maart 1968 betreffende de politie over het wegverkeer wordt vermoed de overtreding te hebben begaan) of elke persoon van wie zou worden bevestigd dat hij de overtreder is, de in artikel 62, tweede lid, van de genoemde wet bedoelde bijzondere bewijswaarde hebben, terwijl de processen-verbaal waarvan een afschrift werd verstuurd naar een rechtspersoon die houder is van de nummerplaat, ten aanzien van wie er geen vermoeden van schuld bestaat, die bijzondere bewijswaarde niet zouden hebben ?

« L'article 62, alinéa 8, de la loi relative à la police de la circulation routière en ce qu'il prévoit que la copie des procès-verbaux doit être adressée 'aux contrevenants' dans un délai de 14 jours, et non pas 'aux contrevenants et/ou aux titulaires de la plaque d'immatriculation', ne viole-t-il pas les articles 10 et 11 de la Constitution dès lors qu'il s'interprète en ce sens que seuls les procès-verbaux dont copie a été envoyée au contrevenant, tel une personne physique titulaire de la plaque d'immatriculation (et de ce fait présumée 'contrevenant' car présumée avoir commis l'infraction en vertu de l'article 67bis de la loi du 16 mars 1968) ou toute personne dont il se confirmerait qu'elle est la contrevenante, dans le délai de 14 jours à compter de la date de constatation de l'infraction, sont revêtus de la force probante spéciale prévue à l'article 62, alinéa 2, de ladite loi, tandis que les procès-verbaux dont copie a été envoyée à une personne morale, titulaire de la plaque d'immatriculation, à l'égard de laquelle n'existe aucune présomption de culpabilité, ne seraient pas revêtus de ladite force probante spéciale ?
« Schendt artikel 62, achtste lid, van de wet betreffende de politie over het wegverkeer, in zoverre het bepaalt dat het afschrift van de processen-verbaal binnen een termijn van veertien dagen 'aan de overtreders' en niet 'aan de overtreders en/of aan de houders van de nummerplaat' moet worden toegezonden, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet wanneer het in die zin wordt geïnterpreteerd dat enkel de processen-verbaal waarvan een afschrift binnen de termijn van veertien dagen vanaf de datum van de vaststelling van het misdrijf werd verstuurd naar de overtreder, zoals een natuurlijke persoon die houder is van de nummerplaat (en die zodoende wordt vermoed de 'overtreder' te zijn aangezien hij krachtens artikel 67bis van de wet van 16 maart 1968 wordt vermoed de overtreding te hebben begaan) of elke persoon van wie zou worden bevestigd dat hij de overtreder is, de in artikel 62, tweede lid, van de genoemde wet bedoelde bijzondere bewijswaarde hebben, terwijl de processen-verbaal waarvan een afschrift werd verstuurd naar een rechtspersoon die houder is van de nummerplaat, ten aanzien van wie er geen vermoeden van schuld bestaat, die bijzondere bewijswaarde niet zouden hebben ?

considérant que le commissaire aux droits de l'homme du Conseil de l'Europe a demandé aux autorités hongroises de tenir compte, lors du réexamen de la législation sur les médias, des normes du Conseil de l'Europe sur la liberté d'expression et le pluralisme des médias, des recommandations pertinentes du Comité des ministres et de l'Assemblée parlementaire du Conseil de l'Europe, et notamment des normes contraignantes qui figurent dans la Convention européenne des droits de l’homme et la jurisprudence de la Cour européenne des droits de l'homme; qu'il a épinglé l'utilisation de définitions peu claires qui peuvent donner lieu à de mauvaises interprétations, la création d'un mécanisme de réglementation déséquilibré d'un point de vue politique et doté de pouvoirs disproportionnés, qui n'est pas soumis à un contrôle juridictionnel suffisant, des menaces pesant sur l’indépendance des médias audiovisuels de service public et l’érosion de la protection des sources utilisées par les journalistes; considérant que le commissaire a également souligné que tous les acteurs intéressés, y compris les partis d’opposition et la société civile, doivent être véritablement associés au réexamen des dispositions de cette législation, car elles régissent un aspect tout à fait fondamental du fonctionnement d’une société démocratique (6),
overwegende dat de Commissaris voor de Mensenrechten van de Raad van Europa de Hongaarse autoriteiten heeft verzocht om bij de herziening van de mediawet rekening te houden met de normen van de Raad van Europa betreffende de vrijheid van meningsuiting en de pluriformiteit van de media, de aanbevelingen ter zake van het Comité van Ministers en de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa, en met name de bindende voorschriften in het EVRM en de jurisprudentie van het Europees Hof voor de rechten van de mens; overwegende dat hij in dit verband heeft gewezen op het gebruik van onduidelijke definities die verkeerd zouden kunnen worden geïnterpreteerd, de invoering van een politiek onevenwichtig regelgevingsstelsel met onevenredige bevoegdheden dat niet aan volledige rechterlijke controle is onderworpen, de gevaren voor de onafhankelijkheid van de publieke omroep en de uitholling van de bescherming van de bronnen van journalisten; overwegende dat hij ook heeft benadrukt dat alle betrokkenen, met inbegrip van de oppositie en het maatschappelijk middenveld, een bijdrage van betekenis moeten kunnen leveren aan de herziening van deze wetgeving, die betrekking heeft op een essentieel aspect van de werking van een democratische maatschappij (6),

Ces différences d'interprétation ont un effet sur la mise en œuvre de la recommandation et en particulier sur la planification des inspections, car toutes les activités concernées devraient être prises en compte dans les plans d'inspection.
Dit verschil in interpretatie heeft gevolgen voor de uitvoering van de aanbeveling en met name voor de planning van de inspecties, aangezien alle activiteiten in kwestie in de inspectieplannen moeten worden opgenomen.

Cependant, la Cour de Justice a jugé que cette définition du médicament par fonction doit faire l'objet d'une interprétation restrictive, car elle vise à englober uniquement les produits dont les propriétés pharmacologiques ont été scientifiquement constatées, et non pas les substances qui, tout en ayant une influence sur le corps humain, n'ont pas d'effet significatif sur le métabolisme et ne modifient dès lors pas à proprement parler les conditions de son fonctionnement (Affaire C – 319/05 déjà citée points 60 à 65).
Het Hof heeft echter geoordeeld dat deze definitie van een geneesmiddel op basis van zijn werking strikt moet worden geïnterpreteerd omdat het de bedoeling is dat onder deze definitie alleen producten vallen waarvan de farmacologische eigenschappen wetenschappelijk zijn vastgesteld, en geen stoffen die weliswaar een effect op het menselijk lichaam hebben, doch niet echt de stofwisseling beïnvloeden en dus eigenlijk niet de omstandigheden wijzigen van zijn functioneren (Reeds genoemde zaak C–319/05, punten 60-65).

La commission a décidé de mentionner explicitement les principes généraux, dont le principe de proportionnalité, au début du Code car ils importent pour l'interprétation de toutes les dispositions qui suivent.
Na een uitgebreide discussie besliste de commissie uiteindelijk de algemene principes, zeker dat van de proportionaliteit, in het begin van het wetboek op te nemen, omdat ze belangrijk zijn voor de interpretatie van alle volgende bepalingen.