En vertu du traité de Nice, le Parlement européen avait le dernier mot sur les dépenses dites non obligatoires qui, en 2009, représentaient environ deux tiers du budget de l'UE, alors que le Conseil avait le dernier mot sur les dépenses dites obligatoires (celles consacrées à l'agriculture, principalement).
Op grond van het Verdrag van Nice had het Europees Parlement het laatste woord over de zogenoemde niet-verplichte uitgaven, die in 2009 ongeveer twee derde van de EU-begroting bedroegen, terwijl de Raad het laatste woord had over de zogenoemde verplichte uitgaven (vooral landbouwuitgaven).