Par ailleurs, ne pas renuméroter renseigne utilement le lecteur sur l'évolution de l'acte: si un numéro manque entre deux dispositions, il sait immédiatement qu'une disposition a été abrogée et, si un texte se présente sous la forme d'un paragraphe ou d'une subdivision complétée (par exemple: « 1ºbis » ou « 1º/1 » il sait immédiatement que cet élément a été inséré et qu'il ne figurait donc pas dans l'acte originel.
Door de bepalingen niet te hernummeren wordt de lezer voorts nuttige informatie verschaft betreffende de ontstaansgeschiedenis van een regelgevende tekst : indien een nummer tussen twee bepalingen ontbreekt, weet de lezer dadelijk dat een bepaling is opgeheven en indien een paragraaf of een onderverdeling (bijvoorbeeld : « 1º ») met « .bis » of met « ./1 » wordt aangegeven, weet hij meteen dat dit onderdeel is ingevoegd en dus niet in de oorspronkelijke tekst stond.