Le précédent de la QFIE (quotité forfaitaire d'impôt étranger), il y a une dizaine d'année, montre à suffisance l'hémorragie budgétaire que peut induire une disposition fiscale qui, poursuivant un but soit d'évitement de la double imposition (dans le cas de la QFIE), soit d'encouragement du capital à risque (dans le cas des intérêts notionnels), se transforme en simple outil d'évasion fiscale, sans réel impact positif ni pour l'économie, ni pour l'emploi.
Het precedent van het FGBB (forfaitair gedeelte buitenlandse belasting) een tiental jaren geleden bewijst wat voor een budgettaire aderlating een fiscale bepaling kan teweegbrengen wanneer zij, met het oog op het voorkomen van een dubbele belasting (in het geval van het FGBB) of het aanmoedigen van risicokapitaal (in het geval van de notionele interesten), wordt misbruikt als een middel om belastingen te ontduiken, zonder echte positieve gevolgen voor de economie of de werkgelegenheid.
