Depuis 2012, la Commission a publié une série d’études sur les combustibles fossiles non conventionnels, en particulier le gaz de schiste, qui traitent spécifiquement des incidences possibles sur le marché de l’énergie et sur le climat, des risques potentiels pour l'environnement et la santé humaine, des dispositions réglementaires applicables dans certains États membres et de l’enregistrement au titre du règlement REACH[7] de certaines substances susceptibles d'être utilisées pour la fracturation hydraulique[8].
Sinds 2012 heeft de Commissie een aantal studies inzake niet-conventionele fossiele brandstoffen, met name schaliegas, vrijgegeven, waarin met name wordt ingegaan op de potentiële gevolgen voor de energiemarkt en het klimaat, de potentiële risico's voor het milieu en de gezondheid van de mens, de bestuursrechtelijke bepalingen in sommige lidstaten, en de registratie in het kader van REACH[7] van bepaalde stoffen die kunnen worden gebruikt voor hydrofracturering[8].