Traduction de «jugement jusqu'à l'expiration » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

verser des redevances jusqu'à expiration de l'accord
vergoeding voor een licentie betalen tot het aflopen van de overeenkomst

sur la base des sinistres jusqu'à expiration
overgedragen verlies

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

2. Aux fins de la mise en place du système d’acquisition dynamique, les pouvoirs adjudicateurs publient un avis de marché qui précise qu’il s’agit d’un système d’acquisition dynamique et comporte une référence à l’adresse internet à laquelle le cahier des charges et tout document complémentaire peuvent être consultés, de manière libre, directe et complète, dès la publication de l’avis et jusqu’à expiration du système.
2. Voor de instelling van het dynamische aankoopsysteem maken de aanbestedende diensten een aankondiging van de opdracht bekend volgens welke het om een dynamisch aankoopsysteem gaat en die een verwijzing naar het internetadres bevat, waarop het bestek en alle aanvullende documenten vanaf de bekendmaking van de aankondiging tot het vervallen van het systeem vrij, rechtstreeks en volledig kunnen worden geraadpleegd.

La Commission demandera à la Cour d'infliger une astreinte journalière de 22 260,48 euros à la Belgique, de 53 287,52 euros à la France et de 62 203,68 euros à l'Allemagne à compter du prononcé du jugement jusqu'à la pleine entrée en vigueur de la directive dans l'ordre juridique interne.
De Commissie zal het Hof verzoeken België een dagelijkse dwangsom van 22 260,48 EUR, Frankrijk een dagelijkse dwangsom van 53 287,52 EUR en Duitsland een dagelijkse dwangsom van 62 203,68 EUR op te leggen vanaf de dag waarop het Hof uitspraak doet tot de dag waarop de richtlijn volledig geïmplementeerd is en in de nationale wetgeving van kracht wordt.

La Commission demandera à la Cour d'infliger une astreinte journalière de 14 089,60 euros par jour à la Bulgarie, de 7 739,76 euros par jour à la Finlande et de 31 416,00 euros par jour à la Grèce à compter du prononcé du jugement jusqu'à la pleine entrée en vigueur de la directive dans l'ordre juridique interne.
De Commissie zal het Hof verzoeken om een dwangsom op te leggen van 14 089,60 euro per dag aan Bulgarije, 7 739,76 euro per dag aan Finland en 31 416,00 euro per dag aan Griekenland vanaf de dag waarop het Hof uitspraak doet tot de dag waarop de richtlijn volledig in nationaal recht is omgezet en van kracht is.

La Commission demandera à la Cour d'infliger une astreinte journalière de 22 260,48 euros par jour à la Belgique, de 53 287,52 euros par jour à la France et de 62 203,68 euros par jour à l'Allemagne à compter du prononcé du jugement jusqu'à la pleine entrée en vigueur de la directive dans l'ordre juridique interne.
De Commissie zal het Hof verzoeken om een dwangsom op te leggen van of 22 260,48 euro aan België, 53 287,52 euro aan Frankrijk en 62 203,68 euro aan Duitsland vanaf de dag waarop het Hof uitspraak doet tot de dag waarop de richtlijn volledig in nationaal recht is omgezet en van kracht is.

La Commission demandera à la Cour d'infliger une astreinte journalière aux trois États membres concernés à compter du prononcé du jugement jusqu'à l'entrée en vigueur de la directive dans l'ordre juridique interne.
De Commissie zal het Hof verzoeken om aan deze drie lidstaten een dagelijkse dwangsom op te leggen vanaf de dag waarop het Hof uitspraak doet tot de dag waarop de richtlijn in de nationale wetgeving van kracht wordt.

L'organisme notifié conserve une copie du certificat d'examen UE de type, de ses annexes et compléments, ainsi que le dossier technique, y compris la documentation communiquée par le fabricant, pendant dix ans après l'évaluation des équipements hertziens ou jusqu'à expiration de la validité dudit certificat.
De aangemelde instantie bewaart een kopie van het certificaat van EU-typeonderzoek, de bijlagen en aanvullingen, alsook het technisch dossier, met inbegrip van de door de fabrikant overgelegde documentatie, gedurende tien jaar nadat de radioapparatuur is beoordeeld of tot het einde van de geldigheidsduur van dat certificaat.

Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par deux jugements de 24 février 2016 en cause respectivement de M.A. et K. N'G. contre l'officier de l'état civil de la ville de Namur et de L.V.D. et K.D. contre l'officier de l'état civil de la commune de Sambreville, dont les expéditions sont parvenues au greffe de la Cour le 7 mars 2016, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé les questions préjudicielles suivantes : « Les articles 63, 165 et 167 du Code civil, pris isolément ou ensemble, en ce qu'ils font dépendre, selon l'interprétation qui leur est donnée, de la date de mariage choisie par les candidats au mariage et/ou de l'existence d'une surséance, de deux mois, éventuellement prolongée de trois mois, l'effectivité du recours contre la décision de refus célébrer le mariage émanant de l'Officier de l'état civil, ne violent-ils pas notamment les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec d'autres dispositions légales supranationales telle la Convention européenne des droits de l'homme et notamment l'article 12 de cette dernière, constituant de ce fait une entrave au droit du mariage, puisque privant lesdits candidats du droit effectif au mariage et les contraignant à la réintroduction quasi systématique d'une déclaration de mariage, sauf à considérer que, conscients ou devant l'être des délais, soit (1) ils peuvent saisir en amont le Procureur du Roi d'une demande de prolongation, l'expiration du délai de 6 mois et 14 jours avant même la décision de surséance ou avant l'expiration du délai de recours d'un mois constituant des raisons graves, soit (2) qu'en cas de surséance de la célébration du mariage décidée par l'Officier de l'état civil, et depuis cette date, le délai de célébration de mariage est, à tout le moins, suspendu, jusqu'a que ce dernier accepte de célébrer le mariage, explicitement ou implicitement par absence de refus dans le délai de deux mois, ou jusqu'a ce que le juge soit saisi da ...
Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij twee vonnissen van 24 februari 2016 in zake respectievelijk M.A. en K. N'G. tegen de ambtenaar van de burgerlijke stand van de stad Namen en L.V.D. en K.D. tegen de ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente Sambreville, waarvan de expedities ter griffie van het Hof zijn ingekomen op 7 maart 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vragen gesteld : « Schenden de artikelen 63, 165 en 167 van het Burgerlijk Wetboek, afzonderlijk genomen of met elkaar in samenhang gelezen, in zoverre zij, naar gelang van de eraan gegeven interpretatie, het daadwerkelijke karakter van het beroep tegen de beslissing van de ambtenaar van de burgerlijke stand om de voltrekking van het huwelijk te weigeren, doen afhangen van de door de huwelijkskandidaten gekozen huwelijksdatum en/of van het bestaan van een uitstel, van twee maanden, eventueel verlengd met drie maanden, niet met name de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere supranationale wetsbepalingen, zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met name artikel 12 van dat laatste, waardoor het huwelijksrecht wordt belemmerd, aangezien zij die kandidaten het daadwerkelijke recht op het huwelijk ontnemen en hen ertoe verplichten om vrijwel stelselmatig opnieuw een aangifte van het huwelijk te doen, tenzij wordt beschouwd dat, waarbij zij zich bewust zijn of moeten zijn van de termijnen, ofwel (1) zij vooraf aan de procureur des Konings een verzoek tot verlenging kunnen richten, waarbij het verstrijken van de termijn van 6 maanden en 14 dagen nog voordat de beslissing tot uitstel wordt genomen of voordat de beroepstermijn van één maand is verstreken een ernstige redenen vormt, ofwel (2), indien de ambtenaar van de burgerlijke stand beslist de voltrekking van het huwelijk uit te stellen, en vanaf die datum, de termijn voor het voltrekken van het hu ...

Moerman, E. Derycke et F. Daoût, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le juge A. Alen, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 23 décembre 2014 en cause de Tonia Tollenaere contre la SA « AXA Belgium » et la SA « Generali Belgium », dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 13 janvier 2015, le Tribunal de première instance de Flandre orientale, division Gand, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 3, alinéa 3, de la loi du 13 janvier 2012 insérant un article 110/1 dans la loi du 25 juin 1992 sur le contrat d'assurance terrestre, pour ce qui concerne la désignation du bénéficiaire d'un contrat d'assurance-vie, M.B. 24 février 2012 (seconde édition), p. 12684, combiné ou non avec les articles 2 et 3, alinéa 2, de la même loi, avec l'article 110/1 de la loi sur le contrat d'assurance terrestre (actuellement l'article 174 de la nouvelle loi sur les assurances) et avec les articles 711 et 895 du Code civil, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, dans la mesure où cette disposition, en particulier en raison de l'ajout du membre de phrase ' au terme dudit délai ', crée une différence de traitement entre, d'une part, les héritiers testamentaires des preneurs d'assurance (de contrats d'assurance-vie existants, conclus avant l'entrée en vigueur de ladite loi) qui n'ont pas déclaré explicitement renoncer à l'application du nouvel article 110/1 de la loi sur le contrat d'assurance terrestre dans le délai de deux ans prévu à cet effet après l'entrée en vigueur de la loi et qui étaient encore en vie à l'expiration de ce délai, héritiers auxquels s'applique de toute manière le nouvel article 110/1 de la loi sur le contrat d'assurance terrestre (aux termes duquel lorsque les héritiers légaux sont désignés comme bénéficiaires sans indication de leurs noms, les prestations d'assurance sont dues, en principe, à la succession du preneur d'assurance et son ...
Moerman, E. Derycke en F. Daoût, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van rechter A. Alen, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 23 december 2014 in zake Tonia Tollenaere tegen de nv « AXA Belgium » en de nv « Generali Belgium », waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 13 januari 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Oost-Vlaanderen, afdeling Gent, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 3, derde lid, van de wet van 13 januari 2012 tot invoeging van artikel 110/1 in de wet van 25 juni 1992 op de landverzekeringsovereenkomst, wat de aanwijzing betreft van een begunstigde in een levensverzekeringsovereenkomst, B.S. 24 februari 2012 (tweede uitgave), p. 12684, al dan niet in samenlezing met de artikelen 2 en 3, tweede lid, van diezelfde wet, artikel 110/1 van de wet op de landverzekeringsovereenkomst (thans artikel 174 van de Nieuwe Verzekeringenwet) en de artikelen 711 en 895 van het Burgerlijk Wetboek, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre deze bepaling, in het bijzonder door de toevoeging van de zinsnede ' bij het verstrijken van die termijn ', een onderscheid in behandeling in het leven roept tussen de testamentaire erfgenamen van verzekeringnemers (van bestaande levensverzekeringsovereenkomsten afgesloten vóór de inwerkingtreding van deze wet) die niet uitdrukkelijk hebben verklaard af te zien van de toepassing van het nieuwe artikel 110/1 van de wet op de landverzekeringsovereenkomst binnen de daartoe bepaalde termijn van twee jaar na de inwerkingtreding van de wet en die nog in leven waren bij het vestrijken van deze termijn, op wie het nieuwe artikel 110/1 van de wet op de landverzekeringsovereenkomst (volgens hetwelk de verzekeringsprestatie, wanneer de wettelijke erfgenamen als begunstigden zijn aangewezen zonder bij name te zijn vernoemd, in principe verschuldigd is aan de nalatenschap van de verzekerin ...

4. Jusqu'à présent, la police fédérale n'a licencié aucun employé pour des faits de radicalisme ou des faits présentant un lien avec le milieu radial parce que: a) il n'y a jusqu'à présent aucune décision (jugement ou arrêt) d'une autorité judiciaire dans ce domaine qui a été transmise à une autorité disciplinaire compétente; b) il n'y a pas de soupçon sérieux en soi, dans chaque cas, qui peut mener directement à un renvoi (ni statutaire ni disciplinaire, sans une procédure qui est basée sur des faits avérés et reconnus); c) le simple soupçon de radicalisation ou de fréquentation du milieu doit toujours faire l'objet d'un rapport confidentiel destiné aux autorités judiciaires et qui, dans le cas d'une suspension provisoire par mesure d'ordre, sert à confirmer officiellement ce soupçon.
4. De federale politie heeft tot dusver niemand van haar werknemers moeten ontslaan voor feiten van radicalisme of banden met een radicaal milieu omdat: a) er tot nu geen enkele beslissing (vonnis noch arrest) van een gerechtelijke overheid in dat verband werd overgemaakt aan een bevoegde tuchtoverheid; b) het al dan niet ernstige vermoeden op zich niet rechtstreeks kan leiden tot een ontslag (statutair noch disciplinair, zonder een procedure die gebaseerd is op het vaststaan en de toewijzing van feiten); c) het loutere vermoeden van radicalisering of banden met het milieu altijd het voorwerp dient uit te maken van een vertrouwelijk verslag dat gericht wordt aan de gerechtelijke overheden en dat dan, in het geval van het nemen van een voorlopige schorsing per ordemaatregel, dat vermoeden officieel moet bevestigen.

Jusqu'à présent, la police fédérale n'a licencié aucun employé pour des faits de radicalisme ou des faits présentant un lien avec le milieu radial parce que: - il n'y a jusqu'à présent aucune décision définitive (jugement ou arrêt) d'une autorité judiciaire dans ce domaine qui a été transmise à une autorité disciplinaire compétente; - il n'y a pas de soupçon sérieux en soi, dans chaque cas, qui peut mener directement à un renvoi (ni statutaire ni disciplinaire, sans une procédure qui est basée sur des faits avérés et reconnus); - le simple soupçon de radicalisation ou de fréquentation du milieu doit toujours faire l'objet d'un rapport confidentiel destiné aux autorités judiciaires et qui, dans le cas d'une suspension provisoire par mesure d'ordre, sert à confirmer officiellement ce soupçon.
De federale politie heeft tot dusver nog niemand van haar werknemers moeten ontslaan voor feiten van radicalisme of banden met een radicaal milieu omdat: - er tot nog toe geen enkele definitieve beslissing (vonnis noch arrest) van een gerechtelijke overheid in dat verband werd overgemaakt aan een bevoegde tuchtoverheid; - het al dan niet ernstige vermoeden op zich niet rechtstreeks kan leiden tot een ontslag (statutair noch disciplinair, zonder een procedure die gebaseerd is op het vaststaan en de toewijzing van feiten); - het loutere vermoeden van radicalisering of banden met het milieu altijd het voorwerp dient uit te maken van een vertrouwelijk verslag dat gericht wordt aan de gerechtelijke overheden en dat dan, in het geval van het nemen van een voorlopige schorsing per ordemaatregel, dat vermoeden officieel moet bevestigen.