Vertaling van "l'action civile fondée sur une infraction était soumise " (Frans → Nederlands) :

Par cet arrêt, la Cour a jugé que l'article 26 du titre préliminaire du Code d'instruction criminelle était incompatible avec le principe d'égalité et de non-discrimination, en ce que l'action civile fondée sur une infraction était soumise à un délai de prescription de cinq ans, alors que les autres manquements extracontractuels ne se prescrivaient que par trente ans, conformément à l'ancienne version de l'article 2262 du Code civil.
Bij dat arrest heeft het Hof geoordeeld dat artikel 26 van de voorafgaande titel van het Wetboek van strafvordering niet bestaanbaar was met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie, doordat het de burgerlijke rechtsvordering voortvloeiend uit een misdrijf onderwierp aan een verjaringstermijn van vijf jaar, terwijl de andere buitencontractuele fouten krachtens de toenmalige versie van artikel 2262 van het Burgerlijk Wetboek pas na dertig jaar verjaarden.

Cet amenendement constatait que le projet de loi mettait fin au régime de l'interdépendance des prescriptions de l'action publique et de l'action civile fondée sur une infraction, ce qui procurait l'occasion idéale de mettre fin définitivement à la théorie de l'unité des fautes pénale et civile que la Belgique est l'un des derniers pays à défendre.
Dat amendement constateerde dat het wetsontwerp een einde maakte aan de onderlinge afhankelijkheid van de verjaringen van de strafvordering en van de burgerlijke rechtvordering waaraan een misdrijf ten grondslag ligt, hetgeen de ideale gelegenheid vormde om komaf te maken met de theorie van de eenheid van de burgerlijke en de strafrechtelijke fout. België behoort tot de laatste landen die deze theorie nog verdedigen.

Cet amendement constatait que le projet de loi mettait fin au régime de l'interdépendance des prescriptions de l'action publique et de l'action civile fondée sur une infraction, ce qui procurait l'occasion idéale de mettre fin définitivement à la théorie de l'unité des fautes pénale et civile que la Belgique est l'un des derniers pays à défendre.
Dat amendement constateerde dat het wetsontwerp een einde maakte aan de onderlinge afhankelijkheid van de verjaringen van de strafvordering en van de burgerlijke rechtvordering waaraan een misdrijf ten grondslag ligt, hetgeen de ideale gelegenheid vormde om komaf te maken met de theorie van de eenheid van de burgerlijke en de strafrechtelijke fout. België behoort tot de laatste landen die deze theorie nog verdedigen.

Le ministre rappelle qu'avant les arrêts de la Cour d'arbitrage, dont il est fait mention dans l'exposé des motifs, l'action civile résultant d'une infraction était, conformément à l'article 26 du titre préliminaire du Code d'instruction criminelle, prescrite après cinq années révolues à compter du jour où l'infraction a été commise, sans qu'elle puisse l'être avant l'action publique.
De minister herinnert eraan dat vóór de in de memorie van toelichting geciteerde arresten van het Arbitragehof de burgerlijke rechtsvordering volgend uit een misdrijf overeenkomstig artikel 26 van de voorafgaande titel van het Wetboek van Strafvordering verjaarde door verloop van vijf jaar, te rekenen van de dag waarop het misdrijf was gepleegd, zonder dat zij vóór de strafvordering kon verjaren.

« Art. 26. L'action publique et l'action civile résultant d'une infraction aux dispositions de la présente loi ou de ses arrêtés d'exécution se prescrivent par cinq ans à partir du jour qui suit la date du procès-verbal constatant l'infraction, sans que ces actions puissent toutefois se prescrire avant que l'action en réparation d'un dommage fondée sur une responsabilité extracontractuelle au sens de l'article 2262bis, § 1, alinéa 2, du Code civil soit prescrite».
« Art. 26. De openbare rechtsvordering en de burgerlijke rechtsvordering wegens overtreding van deze wet of haar uitvoeringsbesluiten verjaren door verloop van vijf jaar vanaf de dag volgend op de datum van het proces-verbaal dat de overtreding vaststelt, zonder dat deze rechtsvorderingen echter kunnen verjaren vooraleer de rechtsvordering tot vergoeding van schade op grond van buitencontractuele aansprakelijkheid als bedoeld in artikel 2262bis, § 1, tweede lid van het Burgerlijk Wetboek is verjaard».

Dans sa nouvelle rédaction, l'article 26 de la loi du 10 mars 1925 sur les distributions d'énergie électrique prévoit désormais que l'action publique et l'action civile résultant d'une infraction aux dispositions de cette loi ou de ses arrêtés d'exécution se prescrivent par cinq ans à partir du jour qui suit la date du procès-verbal constatant l'infraction, sans que ces actions puissent toutefois se prescrire avant que l'action en réparation d'un dommage fondée sur une responsabilité extracontractuelle au sens de l'article 2262bis, § 1, alinéa 2, du Code civil soit prescrite.
Het nieuwe artikel 26 van de wet van 10 maart 1925 op de elektriciteitsvoorziening bepaalt voortaan dat de openbare rechtsvordering en de burgerlijke rechtsvordering wegens overtreding van deze wet of haar uitvoeringsbesluiten verjaren door verloop van vijf jaar vanaf de dag volgend op de datum van het proces-verbaal dat de overtreding vaststelt, zonder dat deze rechtsvorderingen echter kunnen verjaren vooraleer de rechtsvordering tot vergoeding van schade op grond van buitencontractuele aansprakelijkheid als bedoeld in artikel 2262bis, § 1, tweede lid van het Burgerlijk Wetboek is verjaard.

La décision de renvoi évoque encore l'éventuelle incidence de l'article 65 du Code pénal, remplacé par l'article 45 de la loi du 21 juillet 1994, sur le moment auquel prend cours le délai de prescription de l'action civile fondée sur une infraction, selon qu'il s'agit ou non d'un délit continu.
In de verwijzingsbeslissing wordt nog gewezen op de mogelijke invloed van het bij artikel 45 van de wet van 21 juli 1994 vervangen artikel 65 van het Strafwetboek op het tijdstip waarop de verjaringstermijn van de burgerlijke rechtsvordering die steunt op een misdrijf een aanvang neemt, naargelang het al dan niet om een voortgezet misdrijf gaat.

« Les principes d'égalité et de non-discrimination inscrits aux articles 10 et 11 de la Constitution sont-ils violés par une loi, en ce sens que, s'agissant d'un recours au délai de prescription de l'article 26 du titre préliminaire du Code de procédure pénale, il existe une différence de traitement entre employeurs et travailleurs selon que le travailleur fonde une action contre un employeur sur le contrat de travail - ou la loi - ou bien sur l'infraction par laquelle il a subi un dommage, en ce que l'action du travailleur contre son employeur fondée sur le contrat de travail est prescrite cinq ans après le fait ayant donné naissance à l'action, et au plus tard un an après la cessation du contrat de travail, cependant que l'action en indemnisation découlant de l'infraction que peuvent constituer certains manquements de l'employeur est prescrite cinq ans à compter de cette infraction alors que le délai de prescription de l'action civile fondée sur un délit continu - selon le demandeur -, ne commence à courir qu'à partir du moment où le dernier fait a été commis, cependant qu'en outre, l'employeur est limité, à cet égard, dans ses possibilités d'action reconventionnelle, par les dispositions contraignantes de l'article 15 de la loi relative aux contrats de travail ?
« Is er sprake van een schending door een wet, van de beginselen van gelijkheid en niet-discriminatie vervat in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in die zin dat er met betrekking tot een beroep op de verjaringstermijn van artikel 26 van de Voorafgaande Titel Sv een verschil in behandeling bestaat tussen werkgevers en werknemers, naar gelang de werknemer een vordering tegen een werkgever steunt op de arbeidsovereenkomst - of de wet - dan wel op het misdrijf waardoor hij schade heeft geleden, doordat rechtsvordering van de werknemer tegen zijn werkgever op grond van de arbeidsovereenkomst verjaart door verloop van vijf jaar na het feit waaruit de vordering is ontstaan, en ten laatste één jaar na het einde van de arbeidsovereenkomst, terwijl de rechtsvordering tot schadevergoeding voortvloeiend uit het misdrijf, dat sommige tekortkomingen van de werkgever kan vormen, verjaart door verloop van vijf jaar te rekenen vanaf dat misdrijf waarbij de verjaringstermijn van de burgerlijke vordering op basis van een voortgezet misdrijf - volgens aanlegger -, slechts een aanvang neemt vanaf het plegen van het laatste feit, terwijl bovendien de werkgever wat dat betreft beperkt is in zijn eventuele en mogelijke tegenvorderingen, door de strikte bepalingen van artikel 15 van de Arbeidsovereenkomstenwet ?

Il est vrai que selon l'arrêt n° 13/97 du 18 mars 1997 de la Cour, une action civile fondée sur une infraction à l'article 42 de la loi du 12 avril 1965 devrait se prescrire par cinq ans à partir du jour où l'infraction a été commise et non par trente ans.
Het is juist dat, volgens het arrest nr. 13/97 van 18 maart 1997 van het Hof, een burgerlijke rechtsvordering gegrond op een inbreuk op artikel 42 van de wet van 12 april 1965 zou moeten verjaren na vijf jaar vanaf de dag waarop de inbreuk is gepleegd en niet na dertig jaar.

L'arrêt rendu par la Cour le 21 mars 1995 a censuré, en matière de prescription, une discrimination qui, comme en l'espèce, existait entre les parties à l'action civile née d'une infraction et les parties à l'action civile fondée sur une faute non constitutive d'infraction, et qui en outre, toujours comme en l'espèce, présentait un caractère paradoxal.
Het arrest dat het Hof op 21 maart 1995 heeft gewezen, heeft inzake verjaring een discriminatie afgekeurd die, zoals te dezen, bestond tussen de partijen in de burgerlijke rechtsvordering ontstaan uit een misdrijf, enerzijds, en de partijen in de burgerlijke rechtsvordering ontstaan uit een fout die geen misdrijf was, anderzijds, en die bovendien, steeds zoals te dezen, een paradoxaal karakter vertoonde.