Vertaling van "l'article attaqué serait " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

article attaqué
bestreden artikel

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Les parties requérantes dans l'affaire n° 6465 prennent un moyen de la violation, par l'article 110 attaqué de la loi du 26 décembre 2015, des articles 12 et 14 de la Constitution et de l'article 7 de la Convention européenne des droits de l'homme, combinés ou non avec les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce que l'article attaqué serait imprécis et imprévisible et entraînerait une insécurité juridique pour les personnes à qui la disposition attaquée s'applique, en particulier pour les médecins et les établissements médicaux qui réalisent des traitements esthétiques.
De verzoekende partijen in de zaak nr. 6465 voeren aan dat het bestreden artikel 110 van de wet van 26 december 2015 de artikelen 12 en 14 van de Grondwet en artikel 7 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, schendt, omdat het bestreden artikel onduidelijk en onvoorzienbaar zou zijn en rechtsonzekerheid teweeg zou brengen voor diegenen op wie de bestreden bepaling van toepassing is, in het bijzonder voor artsen en medische instellingen die esthetische behandelingen uitvoeren.

Dans l'affaire n° 6190, les parties requérantes demandent l'annulation des articles 66, § 3, 90, § 2, 105, § 1, et 390, § 5, du décret sur le permis d'environnement, au motif que les articles attaqués seraient contraires aux articles 10, 11 et 23, alinéa 3, 4°, de la Constitution, combinés avec l'article 9 de la Convention d'Aarhus, et contraires à diverses directives européennes; les articles attaqués prévoient un délai de forclusion dans le cadre de l'examen du recours administratif destiné à obtenir un permis d'environnement ou dans le cadre de la procédure d'actualisation d'un permis d'environnement, alors que le rejet tacite d'un recours administratif ne serait pas justifiable.
In de zaak nr. 6190 wordt de vernietiging gevraagd van de artikelen 66, § 3, 90, § 2, 105, § 1, en 390, § 5, van het Omgevingsvergunningsdecreet, omdat de bestreden artikelen strijdig zouden zijn met de artikelen 10, 11 en 23, derde lid, 4°, van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 9 van het Verdrag van Aarhus, alsook met diverse Europese richtlijnen; ingevolge de bestreden artikelen wordt een vervaltermijn gehanteerd bij het beoordelen van het administratief beroep tot het verkrijgen van een omgevingsvergunning of bij de procedure tot het bijstellen van een omgevingsvergunning, terwijl een stilzwijgend afwijzen van een administratief beroep niet te verantwoorden zou zijn.

Dans la deuxième branche du premier moyen dans l'affaire n° 6138, les parties requérantes font valoir que les articles attaqués violent l'article 23 de la Constitution, lu en combinaison avec les articles 10 et 11 de la Constitution et avec l'article 25 de la Convention relative aux droits des personnes handicapées, au motif que le droit à la protection de la santé des personnes internées, consacré par l'article 23 de la Constitution, serait violé.
Als tweede onderdeel van het eerste middel in de zaak nr. 6138 voeren de verzoekende partijen aan dat de bestreden artikelen artikel 23 van de Grondwet schenden, in samenhang gelezen met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet en met artikel 25 van het Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap, omdat daardoor het in artikel 23 van de Grondwet vastgelegde recht op de bescherming van de gezondheid van geïnterneerden zou worden geschonden.

Il ressort des développements du moyen que la Cour est, d'abord, invitée à statuer sur la compatibilité, avec les articles 10, 11 et 172, alinéa 1, lus en combinaison avec les articles 41, alinéa 1, première phrase, et 162, alinéa 4, première phrase, de la Constitution, de l'article 180, 1°, du CIR 1992, rétabli par l'article 86, 1°, attaqué, de la loi-programme du 10 août 2015, et de l'article 26 de la loi du 19 décembre 2014, remplacé par l'article 92, attaqué, de la loi-programme du 10 août 2015, en ce que ces dispositions empêcheraient dorénavant toute commune qui souhaite exercer une activité d'intérêt communal en collaboration avec une autre commune de créer une structure de coopération au sens du décret du 6 juillet 2001 qui serait assujettie au même impôt sur les revenus que la commune.
Uit de uiteenzetting van het middel blijkt dat het Hof eerst wordt verzocht uitspraak te doen over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10, 11 en 172, eerste lid, in samenhang gelezen met de artikelen 41, eerste lid, eerste zin, en 162, vierde lid, eerste zin, van de Grondwet, van artikel 180, 1°, van het WIB 1992, hersteld bij het bestreden artikel 86, 1°, van de programmawet van 10 augustus 2015, en van artikel 26 van de wet van 19 december 2014, vervangen bij het bestreden artikel 92 van de programmawet van 10 augustus 2015, in zoverre die bepalingen elke gemeente die een activiteit van gemeentelijk belang wenst uit te oefenen in samenwerking met een andere gemeente voortaan zouden beletten een samenwerkingsverband in de zin van het decreet van 6 juli 2001 in het leven te roepen dat aan dezelfde inkomstenbelasting als de gemeente zou zijn onderworpen.

Il en serait de même concernant l'article 12 de la même loi, lui aussi attaqué, le Conseil des ministres et les parties intervenantes soutenant que cette disposition ne serait pas, elle non plus, critiquée dans la requête.
Hetzelfde zou gelden met betrekking tot artikel 12 van dezelfde wet, dat ook wordt bestreden, aangezien de Ministerraad en de tussenkomende partijen betogen dat ook die bepaling in het verzoekschrift niet zou worden bekritiseerd.

Il en serait de même concernant l'article 12 de la même loi, lui aussi attaqué, le Conseil des ministres soutenant que cette disposition ne serait pas, elle non plus, critiquée dans la requête.
Hetzelfde zou gelden met betrekking tot artikel 12 van dezelfde wet, dat ook wordt bestreden, aangezien de Ministerraad betoogt dat ook die bepaling in het verzoekschrift niet zou worden bekritiseerd.

Le commentaire de l'article 28, 5°, du décret attaqué ajoute encore : « Les mots ' en tout ou en partie ', soulevés par le Conseil d'Etat dans son avis, visent les cas où le raccordement et/ou la capacité d'injection demandée excédentaire par rapport à la capacité d'injection immédiatement disponible, serait jugé non économiquement justifié au terme de l'analyse coût-bénéfice susvisée.
In de toelichting bij artikel 28, 5°, van het bestreden decreet wordt nog het volgende toegevoegd : « De woorden ' geheel of gedeeltelijk ', waarop de Raad van State in zijn advies heeft gewezen, hebben betrekking op de gevallen waarin de aansluiting en/of de gevraagde extra injectiecapaciteit ten opzichte van de injectiecapaciteit die onmiddellijk beschikbaar is, als niet economisch gerechtvaardigd zou worden geacht na afloop van de bovenvermelde kosten-batenanalyse.

(2) Article 556 du Code pénal : « Seront punis d'une amende de cinq à quinze francs (.) 3º ceux qui auront excité ou n'auront pas retenu leurs chiens, lorsqu'ils attaquent ou poursuivent les passants, quand même il n'en serait résulté aucun mal ou dommage ».
(2) Artikel 556 van het Strafwetboek : « Met geldboete van vijf frank tot vijftien frank wordt eveneens gestraft (.) 3º zij die hun honden aanhitsen of niet terughouden, wanneer deze de voorbijgangers aanvallen of vervolgen, zelfs als er geen kwaad of schade uit volgt (.) ».

Seul l'article 556 de la loi du 8 juin 1867 prévoit que « seront punis d'une amende de cinq francs à quinze francs (.) 3º ceux qui auront excité ou n'auront pas retenu leurs chiens, lorsqu'ils attaquent ou poursuivent les passants, quand même il n'en serait résulté aucun mal ou dommage (.) ».
Er is alleen artikel 556 van de wet van 8 juni 1867 dat bepaalt : « Met geldboete van vijf frank tot vijftien frank wordt eveneens gestraft (.) 3º zij die hun honden aanhitsen of niet terughouden, wanneer deze de voorbijgangers aanvallen of vervolgen, zelfs als er geen kwaad of schade uit volgt (.)».

Dans ces conditions, le Tribunal a pu, au point 39 de l’arrêt attaqué, considérer, sans les dénaturer, que les éléments de preuve résumés aux points 21 et 22 de l’arrêt attaqué n’établissaient pas que les marques en cause avaient un caractère distinctif, au sens de l’article 7, paragraphe 1, sous b), du règlement n° 40/94, et qu’ils étaient seulement susceptibles de démontrer que ces marques pouvaient acquérir un caractère distinctif à la suite de l’usage qui en serait fait, au sens de l’article 7, paragraphe 3, du même règlement.
Zonder daarmee blijk te geven van een onjuiste opvatting van de bewijselementen kon het Gerecht in deze omstandigheden in punt 39 van het bestreden arrest oordelen dat uit de in de punten 21 en 22 daarvan samengevatte bewijselementen niet bleek dat de aangevraagde merken onderscheidend vermogen in de zin van artikel 7, lid 1, sub b, van verordening nr. 40/94 hadden en dat zij enkel konden strekken tot het bewijs dat deze merken onderscheidend vermogen konden krijgen door het gebruik dat ervan zou worden gemaakt in de zin van artikel 7, lid 3, van dezelfde verordening.