Dit principe is in tal van opzichten heel interessant, alle partijen doen er immers hun voordeel bij: - de arts die niet alle farmaceut
ische alternatieven moet kennen voor een oneindig aantal generische kopieën; - de apotheker die een actievere rol speelt in het verstrekken van een geneesmiddel en die ook zijn voorraadbeheer kan optimaliseren; - het RIZIV dat bij een meer veralgemeend gebruik van generische geneesmiddelen veel bespaart; - de patiënt die gemiddeld 1,03 euro minder betaalt per op stofnaam voorgeschreven geneesmiddel; Voor de arts en de
...[+++]apotheker is het belang van de maatregel misschien vooral van praktische aard, voor de patiënt en het RIZIV ligt een financieel belang in het vooruitzicht, want bij gelijke eigenschappen, is de apotheker verplicht het goedkoopste geneesmiddel uit de therapeutische klasse te verstrekken.