3. souligne qu'avant la crise, l'Europe ne manquait pas de flux transfrontaliers, mais qu'ils concernaient surtout le marché des prêts interbancaires et des cas où les dettes étaient détenues par des investisseurs caractérisés par un niveau élevé de levier financier, ce qui a conduit au transfert des risques dans le marché intérieur;
3. wijst erop dat er voor de crisis in Europa geen sprake was van een tekort aan grensoverschrijdende stromen, maar dat deze zich voornamelijk manifesteerden in de vorm van leningen tussen banken onderling en in schulden die hoofdzakelijk werden gehouden door beleggers met een hoge leverage, hetgeen resulteerde in een overdracht van risico's binnen de interne markt;