Vertaling van "l'ordre pour la pharmacie hospitalière était plutôt " (Frans → Nederlands) :

Par le passé, la valeur ajoutée de l'Ordre pour la pharmacie hospitalière était plutôt limitée.
In het verleden was de toegevoegde waarde van de Orde voor de ziekenhuisfarmacie evenwel veeleer beperkt.

En suivant cet ordre, les Parties contractantes ont voulu exprimer que l'assistance sur demande était la règle et que l'intervention sur initiative propre était plutôt l'exception.
Met deze volgorde hebben de Verdragsluitende Partijen tot uiting willen brengen dat bijstand op verzoek de regel is en het optreden op eigen initiatief eerder de uitzondering.

Le discours du représentant d'Agoria était plutôt d'ordre économique, ce qui présente l'avantage de pouvoir démystifier un nombre d'aspects.
Het discours vanuit Agoria was vrij economisch, wat het voordeel heeft een aantal aspecten te kunnen demystifiëren.

En réponse à la communication des conclusions finales, le requérant a fait valoir que la croissance prévue pour le PIB de la Fédération de Russie (de l’ordre de 3 %) était plutôt modeste et ne permettrait pas au marché russe des câbles en acier de poursuivre son développement.
In antwoord op de mededeling van de definitieve bevindingen voerde de aanvrager aan dat de voorziene groei van het bbp van Rusland (ongeveer 3 %) redelijk bescheiden is en de Russische markt voor stalen kabels niet in staat zal stellen verder uit te breiden.

Alors que le Gouvernement avait indiqué que la mesure qu'il proposait permettrait une diminution des dépenses pour le « budget médicaments » de l'INAMI en raison des différentes marges bénéficiaires que procurent les médicaments selon qu'ils sont livrés à une officine hospitalière ou à une pharmacie ouverte au public, le ministre des Affaires sociales a reconnu, au contraire, que cette mesure n'était pas sans poser problème sur les plans économiques et fiscaux et sans présenter des risques de surcoût pour l'assurance : en effet, si les médicaments sont délivrés en milieu hospitalier avec un taux de marge moins élevé que celui existant pour la délivrance de médicaments par les pharmaciens d'officines ouvertes au public, il faut préciser que les prix des médicaments en milieu hospitalier sont artificiellement inférieurs aux prix publics; en milieu hospitalier, les médicaments bénéficient en effet de l'intervention forfaitaire de l'INAMI et du ministère de la Santé publique, dans les frais de fonctionnement de la pharmacie hospitalière, selon un calcul qui tient compte du niveau d'activité de chaque hôpital.
Terwijl de Regering had aangegeven dat de maatregel die zij voorstelde een vermindering van de uitgaven voor de « begroting geneesmiddelen » van het RIZIV mogelijk zou maken vanwege de verschillende winstmarges die de geneesmiddelen opleveren naargelang zij aan een ziekenhuisapotheek of aan een voor het publiek toegankelijke apotheek worden geleverd, heeft de Minister van Sociale Zaken daarentegen erkend dat die maatregel problemen opleverde op economisch en fiscaal vlak en risico's van meerkosten voor de verzekering inhield : immers, indien de geneesmiddelen die in het ziekenhuismilieu worden verstrekt, tegen een lagere winstmarge worden geleverd dan de geneesmiddelen die door de apothekers worden verstrekt in voor het publiek toegankelijke officina's, dient te worden gepreciseerd dat de prijzen van de geneesmiddelen in het ziekenhuismilieu kunstmatig lager worden gehouden dan de publieksprijzen; in het ziekenhuismilieu genieten de geneesmiddelen immers de forfaitaire uitkering van het RIZIV en van het Ministerie van Volksgezondheid in de werkingskosten van de ziekenhuisapotheek, volgens een berekening die rekening houdt met het activiteitsniveau van elk ziekenhuis.

Il n'y a aucun danger particulier à ce que les patients résidant dans les homes reçoivent des médicaments, prescrits par leur médecin, d'une pharmacie hospitalière plutôt que d'une pharmacie d'officine : ni dans un cas ni dans l'autre, il n'existe de contact entre le patient et le pharmacien, pas plus qu'il n'en existe entre le pharmacien hospitalier et le patient hospitalisé.
Er schuilt geen bijzonder gevaar in het feit dat de patiënten die in tehuizen verblijven de geneesmiddelen die door hun geneesheer worden voorgeschreven, via een ziekenhuisapotheek en niet via een officina-apotheek krijgen : in geen van beide gevallen is er contact tussen de patiënt en de apotheker, evenmin als er contact is tussen de ziekenhuisapotheker en de opgenomen patiënt.

Les requérants critiquent la discrimination que les dispositions attaquées créeraient entre les pharmaciens hospitaliers et les pharmaciens d'officine en ce qu'elles permettent aux premiers de délivrer, comme les seconds, des médicaments aux personnes hébergées en maison de repos et aux autres personnes visées par ces dispositions, alors qu'à l'inverse des seconds, les premiers, pratiquant des prix moins élevés, bénéficieraient, quant aux frais de fonctionnement de la pharmacie, d'une intervention financière des pouvoirs publics, ne seraient pas soumis à la T.V. A. et pourraient sélectionner les médicaments qu'ils acceptent de délivrer; les dispositions en cause créeraient ainsi une distorsion de concurrence, contraire tant au droit de choisir librement son pharmacien, consacré par les lois coordonnées sur l'assurance maladie-invalidité, qu'au principe d'une limitation de la concentration des officines sur un territoire déterminé, et ce, au détriment des officines situées à proximité des pharmacies hospitalières; cette distorsion de concurrence ne pourrait être justifiée ni par l'objectif de santé publique qui est celui de l'article 6 de la loi du 25 mars 1964 sur les médicaments (modifié par la loi attaquée) mais que le Roi n'était pas habilité à poursuivre en vertu de la loi du 26 juillet 1996, ni par l'objectif financier de réduction de la part des pouvoirs publics dans le financement de l'assurance maladie-invalidité, puisque la mesure en cause ne permet pas d'atteindre un tel objectif.
De verzoekende partijen uiten kritiek op de discriminatie die de aangevochten bepalingen zouden teweegbrengen tussen de ziekenhuisapothekers en de officina-apothekers, doordat zij de eerstgenoemden, evenals de laatstgenoemden, zouden toestaan geneesmiddelen te verstrekken aan personen die in rusthuizen verblijven en aan de andere in die bepalingen bedoelde personen, terwijl, in tegenstelling met de laatstgenoemden, de eerstgenoemden, die minder hoge prijzen toepassen, ten aanzien van de werkingskosten van de apotheek, een financiële tegemoetkoming van de overheid zouden krijgen, niet aan de B.T.W. zouden zijn onderworpen en de geneesmiddelen zouden kunnen kiezen die zij willen verstrekken; de in het geding zijnde bepalingen zouden aldus een concurrentievervalsing veroorzaken die in strijd is zowel met het recht om zijn apotheker vrij te kiezen, dat is vastgelegd in de gecoördineerde wetten op de ziekte- en invaliditeitsverzekering, als met het beginsel van de beperking van de concentratie van officina's op een bepaald grondgebied, en zulks ten nadele van de officina's die in de nabijheid van ziekenhuisapotheken gevestigd zijn; die concurrentievervalsing zou niet kunnen worden verantwoord, noch door de doelstelling van volksgezondheid, die is vervat in artikel 6 van de wet van 25 maart 1964 op de geneesmiddelen (gewijzigd bij de aangevochten wet) maar die de Koning niet gemachtigd was na te streven krachtens de wet van 26 juli 1996, noch door de financiële doelstelling het aandeel van de overheid in de financiering van de ziekte- en invaliditeitsverzekering te verminderen, vermits de in het geding zijnde maatregel het niet mogelijk maakt een dergelijke doelstelling te verwezenlijken.

Selon le Conseil des ministres, les parties requérantes se réfèrent à des différences légales de traitement, principalement d'ordre technique, économique et fiscal, qui existent entre les pharmaciens d'officine et les pharmacies hospitalières mais qui ne sont pas modifiées par la réglementation attaquée, tous les pharmaciens d'officine étant traités de manière égale.
Volgens de Ministerraad verwijzen de verzoekende partijen naar wettelijke verschillen in behandeling, hoofdzakelijk van technische, economische en fiscale aard, die bestaan tussen de officina-apothekers en de ziekenhuisapothekers maar die door de aangevochten regeling niet zijn gewijzigd, aangezien alle officina-apothekers op gelijke manier worden behandeld.