D'une part, il fait référence au phénomène que l'on pourrait appeler les «médias-émotions»: programmes de télévision ou de radio, rubriques de journaux et de revues dans lesquels des personnes, comme le précise l'honorable membre, posent toutes sortes de questions et rendent, à cette occasion, des éléments de leur vie privée publics.
Enerzijds, verwijst het geachte lid naar de thematiek van een fenomeen dat men zou kunnen omschrijven als «emo-media»: televisieprogramma's, radioprogramma's, rubrieken in kranten en tijdschriften waar mensen, zoals het geachte lid aanhaalt, vragen stellen van allerlei aard en hierbij vaak zaken uit hun privé-leven publiekelijk maken.