Traduction de «l'état civil selon laquelle » (Français → Néerlandais) :

Les personnes transgenres peuvent, comme précédemment, faire une déclaration auprès de l'officier de l'état civil, selon laquelle elles souhaitent modifier leur enregistrement du sexe sur le plan juridique.
Transgenderpersonen kunnen zoals voorheen, bij de ambtenaar van de burgerlijke stand aangifte doen van het feit dat ze hun juridische geslachtsregistratie wensen te veranderen.

Pour éviter que les anciennes règles supplétives soient source de discrimination, il est possible pour le père, la mère ou la coparente d'introduire seul une déclaration auprès de l'officier de l'état civil selon laquelle les nouvelles règles supplétives sont applicables à leur enfant né entre le 1 juin 2014 (date de l'entrée en vigueur de la loi du 8 mai 2014) et le 31 décembre 2016 (date limite fixée par l'arrêt de la Cour constitutionnelle).
Om de ongelijke behandeling door de oude aanvullende regels te vermijden, is het voor de vader, de moeder of de meemoeder mogelijk om alleen een verklaring in te dienen bij de ambtenaar van de burgerlijke stand volgens dewelke de nieuwe aanvullende regels toepasselijk zijn op hun tussen 1 juni 2014 (datum van inwerkingtreding van de wet van 8 mei 2014) en 31 december 2016 (uiterste datum vastgelegd door het Grondwettelijk Hof) geboren kind.

En effet, dans ce cas l'enfant porte en principe le nom de la mère sauf lorsque les parents introduisent une déclaration conjointe auprès de l'officier de l'état civil selon laquelle l'enfant portera un autre nom que celui de la mère (nom du père ou de la coparente; les deux noms accolés dans l'ordre qu'ils déterminent).
In dat geval draagt het kind in principe immers de naam van de moeder, behalve wanneer de ouders een gemeenschappelijke verklaring indienen bij de ambtenaar van de burgerlijke stand volgens dewelke het kind een andere naam dan de naam van de moeder zal dragen (naam van de vader of de meemoeder; beide namen naast elkaar in de volgorde van hun keuze).

Il ressort de la question préjudicielle et de la décision de renvoi que la partie requérante devant le juge a quo et sa partenaire belge ont fait, le 27 mars 2015, une déclaration de cohabitation légale conformément à l'article 1476, § 1, du Code civil, laquelle aurait été actée par l'officier de l'état civil, selon la partie requérante, après enquête demandée par l'officier de l'état civil, conformément à l'article 1476quater du Code civil tel qu'il a été modifié par l'article 10 de la loi du 2 juin 2013.
Uit de prejudiciële vraag en de verwijzingsbeslissing blijkt dat de verzoekende partij voor de verwijzende rechter en haar Belgische partner op 27 maart 2015 een verklaring van wettelijke samenwoning hebben afgelegd overeenkomstig artikel 1476, § 1, van het Burgerlijk Wetboek, waarvan de ambtenaar van de burgerlijke stand volgens de verzoekende partij akte zou hebben genomen, nadat de ambtenaar van de burgerlijke stand, overeenkomstig artikel 1476quater van het Burgerlijk Wetboek, zoals gewijzigd bij artikel 10 van de wet van 2 juni 2013, een onderzoek had aangevraagd.

L'examen a plus particulièrement porté sur les conséquences, en droit de la filiation, de la suppression de la condition définie à l'article 62bis, § 2, 3°, du Code civil, selon laquelle l'intéressé ne peut plus être en mesure de concevoir des enfants conformément à son sexe précédent.
In het bijzonder werden de gevolgen onderzocht op afstammingsrechtelijk vlak van de afschaffing van de voorwaarde dat de betrokkene niet meer in staat mag zijn om overeenkomstig het vroegere geslacht kinderen te verwekken zoals bepaald in artikel 62bis, § 2, 3°, van het Burgerlijk Wetboek.

3. a) Un pourvoi a été dirigé contre un arrêt rendu le 26 novembre 2013 par la Cour d'appel d'Anvers (2012/AR/2342) (FiscalNet) et contre un arrêt rendu par la Cour d'appel de Gand le 3 décembre 2013 (2012/AR/2177) (FiscalNet), favorables à la thèse de l'État belge, selon laquelle la notification en TVA des indices de fraude ne doit pas précéder l'investigation, mais uniquement le redressement, et peut avoir lieu en dehors du délai ordinaire de prescription de trois ans. b) La notification préalable prévue par l'article 84ter du Code de la TVA est une condition indispensable uniquement pour pouvoir encore effectuer les régularisations nécessaires après le délai ordinaire de prescription de trois ans, mais cela ne vaut en aucune manière comme condition pour l'exercice légitime d'un contrôle fiscal.
3. a) Cassatieberoep werd reeds ingesteld tegen een door het Hof van Beroep van Antwerpen op 26 november 2013 gevelde arrest (2012/AR/2342) (FiscalNet) en tegen een door het Hof van Beroep van Gent op 3 december 2013 gevelde arrest (2012/AR/2177) (FiscalNet), die gunstig zijn voor de stelling van de Belgische staat naar luid waarvan de kennisgeving inzake btw van de vermoedens van belastingontduiking niet moeten voorafgaan aan het onderzoek, maar alleen aan de rechtzetting, en mag plaatsvinden buiten de gewone verjaringstermijn van drie jaar om. b) De voorafgaande kennisgeving voorzien in artikel 84ter van het Btw-Wetboek is een noodzakelijke voorwaarde enkel om alsnog na de gewone verjaringstermijn van drie jaar de nodige rechtzettingen te kunnen doorvoeren, maar dit geldt op geen enkele manier als voorwaarde voor het rechtmatig uitoefenen van een fiscale controle.

4.2. Adéquation de la qualité de l'analyse des différentes interventions possibles, à l'appui de la conclusion de l'État membre selon laquelle les principales solutions ont été analysées et la meilleure intervention possible a été sélectionnée pour la mise en œuvre, y compris la justification de l'intervention retenue.
4.2. Geschiktheid van de kwaliteit van de alternatievenanalyse om het oordeel van de lidstaat te ondersteunen dat de voornaamste alternatieven bestudeerd zijn en dat de beste optie voor uitvoering werd geselecteerd, inclusief motivering van de gekozen optie.

3. a) Dans quelle mesure partagez-vous l'analyse spécifique selon laquelle le JASTA pourrait déboucher sur une plainte civile contre la Belgique si l'implication de cette dernière peut être établie après un futur attentat terroriste dirigé contre les États-Unis? b) Dans quelle mesure estimez-vous que l'exception prévue dans le JASTA sur la base de la notion de "mere negligence" suffira à empêcher des poursuites civiles aux États-Unis, compte tenu du fait que des négligences plus graves ("gross negligence", "recklessness" ou "wilfull misconduct") ne sont pas citées expressément dans le JASTA comme motif d'exclusion de poursuites. c) Dans quelle mesure estimez-vous opportun qu'une initiative judiciaire contre un pays, qui affectera les relations diplomatiques bilatérales, soit laissée, dans le cadre du JASTA, aux citoyens et/ou aux avocats spécialisés en actions en dédommagement américains, sans intervention du gouvernement américain?
3. a) In hoeverre deelt u de specifieke analyse, dat JASTA zal kunnen leiden tot een civiele aanklacht tegen België, indien Belgische betrokkenheid kan worden vastgesteld bij een toekomstige terroristische aanslag gericht tegen de Verenigde Staten? b) In hoeverre acht u de in JASTA geformuleerde uitzondering op basis van "mere negligence" toereikend om civiele rechtsvervolging in de VS te voorkomen, in overweging nemend dat zwaarderwegende verwijtbaarheid ("gross negligence", "recklessness", of "wilfull misconduct") niet expliciet in JASTA zijn opgenomen als grond voor uitsluiting van rechtsvervolging? c) In hoeverre acht u het wenselijk dat juridische actie tegen een land, die van invloed is op de bilaterale diplomatieke betrekkingen, onder JASTA zal worden overgelaten aan Amerikaanse burgers en/of Amerikaanse procesadvocaten zonder tussenkomst van de Amerikaanse regering?

Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par deux jugements de 24 février 2016 en cause respectivement de M.A. et K. N'G. contre l'officier de l'état civil de la ville de Namur et de L.V.D. et K.D. contre l'officier de l'état civil de la commune de Sambreville, dont les expéditions sont parvenues au greffe de la Cour le 7 mars 2016, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé les questions préjudicielles suivantes : « Les articles 63, 165 et 167 du Code civil, pris isolément ou ensemble, en ce qu'ils font dépendre, selon l'interprétation qui leur est donnée, de la date de mariage choisie par les candidats au mariage et/ou de l'existence d'une surséance, de deux mois, éventuellement prolongée de trois mois, l'effectivité du recours contre la décision de refus célébrer le mariage émanant de l'Officier de l'état civil, ne violent-ils pas notamment les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec d'autres dispositions légales supranationales telle la Convention européenne des droits de l'homme et notamment l'article 12 de cette dernière, constituant de ce fait une entrave au droit du mariage, puisque privant lesdits candidats du droit effectif au mariage et les contraignant à la réintroduction quasi systématique d'une déclaration de mariage, sauf à considérer que, conscients ou devant l'être des délais, soit (1) ils peuvent saisir en amont le Procureur du Roi d'une demande de prolongation, l'expiration du délai de 6 mois et 14 jours avant même la décision de surséance ou avant l'expiration du délai de recours d'un mois constituant des raisons graves, soit (2) qu'en cas de surséance de la célébration du mariage décidée par l'Officier de l'état civil, et depuis cette date, le délai de célébration de mariage est, à tout le moins, suspendu, jusqu'a que ce dernier accepte de célébrer le mariage, explicitement ou implicitement par absence de refus dans le délai de deux mois, ou jusqu'a ce que le juge soit saisi da ...
Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij twee vonnissen van 24 februari 2016 in zake respectievelijk M.A. en K. N'G. tegen de ambtenaar van de burgerlijke stand van de stad Namen en L.V.D. en K.D. tegen de ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente Sambreville, waarvan de expedities ter griffie van het Hof zijn ingekomen op 7 maart 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vragen gesteld : « Schenden de artikelen 63, 165 en 167 van het Burgerlijk Wetboek, afzonderlijk genomen of met elkaar in samenhang gelezen, in zoverre zij, naar gelang van de eraan gegeven interpretatie, het daadwerkelijke karakter van het beroep tegen de beslissing van de ambtenaar van de burgerlijke stand om de voltrekking van het huwelijk te weigeren, doen afhangen van de door de huwelijkskandidaten gekozen huwelijksdatum en/of van het bestaan van een uitstel, van twee maanden, eventueel verlengd met drie maanden, niet met name de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere supranationale wetsbepalingen, zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met name artikel 12 van dat laatste, waardoor het huwelijksrecht wordt belemmerd, aangezien zij die kandidaten het daadwerkelijke recht op het huwelijk ontnemen en hen ertoe verplichten om vrijwel stelselmatig opnieuw een aangifte van het huwelijk te doen, tenzij wordt beschouwd dat, waarbij zij zich bewust zijn of moeten zijn van de termijnen, ofwel (1) zij vooraf aan de procureur des Konings een verzoek tot verlenging kunnen richten, waarbij het verstrijken van de termijn van 6 maanden en 14 dagen nog voordat de beslissing tot uitstel wordt genomen of voordat de beroepstermijn van één maand is verstreken een ernstige redenen vormt, ofwel (2), indien de ambtenaar van de burgerlijke stand beslist de voltrekking van het huwelijk uit te stellen, en vanaf die datum, de termijn voor het voltrekken van het hu ...

3. La loi du 8 mai 2014 a prévu une période transitoire pendant laquelle les parents ou les adoptants dont les enfants mineurs communs sont nés ou adoptés avant son entrée en vigueur, étaient en droit d'introduire une déclaration de changement de nom auprès des officiers de l'état civil de la commune dans laquelle les enfants sont inscrits dans les registres de la population afin de leur attribuer un nom selon les nouvelles règles de choix de nom prescrites par la loi.
3. In de wet van 8 mei 2014 werd voorzien in een overgangsperiode tijdens welke de ouders of de adoptanten wier gemeenschappelijke minderjarige kinderen waren geboren of geadopteerd vóór de inwerkingtreding van die wet het recht hadden een verklaring met het oog op een naamsverandering af te leggen bij de ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente waar de kinderen waren ingeschreven in de bevolkingsregister teneinde hen een naam toe te kennen volgens de nieuwe in de wet vastgelegde keuzeregels.