Traduction de «l'étranger devenu belge » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Association des journalistes périodiques belges et étrangers
Verbond van belgische en buitenlandse journalisten der periodieke pers

Chambres de commerce belges à l'étranger | CCBE [Abbr.]
Belgische kamers van koophandel in het buitenland | BKKB [Abbr.]

Fédération des chambres de commerce belges à l'étranger | F.C.C.B.E. [Abbr.]
Verbond der Belgische Kamers van Koophandel in het Buitenland | VBKKB [Abbr.]

droit de vote des Belges à l'étranger
stemrecht Belgen in het buitenland

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Ensuite, il convient de considérer qu’étant donné que la conservation ou non de la nationalité d'origine pour l'étranger devenu Belge dépend de l'application de la législation relative à la nationalité du pays dont il possédait la nationalité, il n’est pas possible de déterminer pour chaque étranger devenu Belge si l’acquisition de la nationalité belge a eu ou non la bipatridie pour effet.
Vervolgens dient rekening te worden gehouden met het feit dat het al dan niet behoud van de oorspronkelijke nationaliteit voor de Belg geworden vreemdeling afhankelijk is van de toepassing van de nationaliteitswetgeving van het land waarvan hij de nationaliteit bezat, niet toelaat voor iedere Belg geworden vreemdeling vast te stellen of de verkrijging van de Belgische nationaliteit al dan niet bipatridie tot gevolg heeft gehad.

­ soit être né à l'étranger d'un auteur au moins qui est Belge au moment de sa déclaration : l'enfant mineur d'un étranger qui devient belge, devient automatiquement belge, donc ici est simplement visé l'enfant majeur d'une personne devenue belge; ce nombre sera très limité sachant que 60 % des naturalisations accordées concernent des personnes qui sont nées après 1960; en plus, la déclaration doit être faite devant le fonctionnaire de l'état civil et ne peut être faite à l'étranger;
­ hetzij in het buitenland geboren zijn uit ouders van wie er tenminste één op het tijdstip van de verklaring Belg is : het minderjarige kind van een vreemdeling die Belg wordt, wordt automatisch Belg, dus hier betreft het enkel het meerderjarige kind van een persoon die Belg is geworden; dat aantal zal sterk beperkt zijn, wetende dat 60 % van de toegestane naturalisaties personen betreffen die na 1960 geboren zijn; bovendien moet de verklaring afgelegd worden voor de ambtenaar van de burgerlijke stand en kan deze niet in het buitenland afgelegd worden.

Il peut donc s'agir tant d'une personne qui est devenue belge sur la base d'une déclaration de nationalité au sens de l'article 16, alinéa 2, de la loi sur les étrangers (procédure spécifique d'obtention de la nationalité belge par le conjoint étranger d'un Belge), que d'une personne qui a obtenu la nationalité belge à la suite d'une autre procédure (par exemple, la naturalisation), en tenant compte d'un séjour auquel l'intéressé n'a eu droit qu'à la suite du mariage de complaisance.
Het kan dus zowel gaan om iemand die Belg is geworden ingevolge het afleggen van een nationaliteitsverklaring als bedoeld in artikel 16, tweede lid, van de Vreemdelingenwet (specifieke procedure ter verkrijging van de Belgische nationaliteit door de vreemde echtgenoot van een Belg), als om iemand die de Belgische nationaliteit heeft verkregen ingevolge een andere procedure (bijvoorbeeld naturalisatie), waarbij rekening is gehouden met een verblijf waartoe de betrokkene slechts gerechtigd was als gevolg van het schijnhuwelijk.

Il se réfère également à une circulaire édictée en 1990 par le ministère de la Justice et qui précise qu'« afin de mettre un terme à certaines difficultés pratiques (.), en application des principes énoncés dans la circulaire du 10 février 1939 portant sur la transcription en Belgique des actes de l'état civil reçus à l'étranger, tout acte de l'état civil étranger concernant un enfant devenu belge par adoption peut être transcrit dans les registres de l'État.
Hij verwijst ook naar een circulaire die in 1990 door het ministerie van Justitie werd uitgevaardigd en volgens welke om een einde te maken aan bepaalde praktische moeilijkheden overeenkomstig de beginselen vermeld in de circulaire van 10 februari 1939 betreffende de overschrijving in België van akten van de burgerlijke stand die men in het buitenland heeft ontvangen, elke buitenlandse akte van de burgerlijke stand betreffende een kind dat door adoptie Belg is geworden, in de registers van het Rijk kan worden overgeschreven.

« L'article 16, § 2, 1°, du Code de la nationalité belge viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que - au cas où le mariage envisagé entre le partenaire belge et l'étranger est reporté en raison de circonstances indépendantes de leur volonté, à savoir la décision, par la suite déclarée non fondée par une décision de justice devenue définitive, de l'officier de l'état civil de refuser le mariage, postérieurement à laquelle ils se sont mariés - la cohabitation légale prénuptiale ne peut être prise en compte pour atteindre le délai de trois ans de vie commune, requis par cet article, entre le conjoint belge et l'étranger qui souhaite acquérir la nationalité belge, afin d'obtenir l'état de Belge, par rapport aux étrangers qui souhaitent se marier en Belgique pour lesquels l'officier de l'état civil accepte le mariage ?
« Schendt artikel 16, § 2, 1°, van het W.B.N., de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, voor zover - ingeval het voorgenomen huwelijk tussen de Belgische partner en de vreemdeling wordt uitgesteld door omstandigheden buiten hun wil, t.w. de nadien bij een definitief geworden gerechtelijke uitspraak ongegrond verklaarde beslissing van de ambtenaar van de Burgerlijke Stand tot weigering van het huwelijk, waarna ze beiden zijn gehuwd - de voorhuwelijks wettelijke samenwoonst buiten beschouwing moet worden gelaten voor het bereiken van de in dit artikel vereiste termijn van 3 jaar samenleven van de Belgische echtgenoot en de vreemdeling die de Belgische nationaliteit wenst te verkrijgen, om de staat van Belg te verkrijgen, tegenover de vreemdelingen die in het huwelijk wensen te treden in België waarbij de ambtenaar van de Burgerlijke Stand instemt met het huwelijk ?

En outre, de même qu'il a prévu que l'existence de faits personnels graves à charge du demandeur constitue un empêchement à l'acquisition de la nationalité par les étrangers visés à l'article 12bis, § 1, 1°, du Code, le législateur a pu estimer devoir permettre que celui qui est devenu Belge en vertu de cette disposition fasse l'objet, s'il manque gravement à ses devoirs de citoyen, d'une procédure en déchéance de la nationalité.
Daarenboven vermocht de wetgever te oordelen, zoals hij heeft bepaald dat het bestaan van gewichtige feiten, eigen aan de persoon, ten laste van de aanvrager een beletsel vormt voor de verkrijging van de nationaliteit door de in artikel 12bis, § 1, 1°, van het Wetboek bedoelde vreemdelingen, dat hij het mogelijk moest maken dat diegene die krachtens die bepaling Belg is geworden, het voorwerp uitmaakt van een procedure tot vervallenverklaring van de nationaliteit indien hij ernstig tekortschiet in zijn verplichtingen als burger.

Premièrement, afin de mettre un terme à deux discriminations manifestes, la loi a étendu le champ d'application de cette disposition aux enfants ayant été adopté au cours de leur minorité par des étrangers dont l'un est devenu belge durant la majorité de l'enfant ainsi qu'aux enfants étrangers nés en Belgique d'un auteur belge au moment de la déclaration.
Teneinde een einde te maken aan twee manifeste gevallen van discriminatie heeft de wet in de eerste plaats het toepassingsgebied van deze bepaling uitgebreid tot kinderen die als minderjarige werden geadopteerd door vreemdelingen van wie er een Belg is geworden tijdens de meerderjarigheid van het kind, en tot buitenlandse kinderen die in België zijn geboren als kind van een ouder die op het tijdstip van de verklaring Belg is.

« L'article 57, § 2, de la loi du 8 juillet 1976 organique des centres publics d'aide sociale, modifiée par les lois des 30 décembre 1992 et 15 juillet 1996, et par l'arrêt rendu par la Cour d'arbitrage le 22 avril 1998, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution belge, lus conjointement avec les articles 23 et 191 de cette Constitution, 3, 6 et 13 de la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales du 4 novembre 1950, et 1, 6, 16 et 23 de la Convention de New York du 28 septembre 1953 [lire : 1954], relative au statut des apatrides, en ce que cet article 57, § 2, instaure une différence de traitement, quant au droit à l'aide sociale, entre, d'une part, les Belges et les étrangers qui séjournent légalement dans le Royaume, ou qui ont formé devant le Conseil d'Etat un recours en annulation ou en suspension de l'ordre de quitter le territoire, qui leur a été notifié, et, d'autre part, les étrangers qui ont reçu un ordre de quitter le territoire devenu définitif soit par absence de recours soit par épuisement des recours ouverts contre cet ordre, et qui ont formé devant les tribunaux de l'Ordre judiciaire belge une action en reconnaissance de leur apatridie, action n'ayant pas encore fait l'objet d'une décision coulée en force de chose jugée ?
« Schendt artikel 57, § 2, van de organieke wet van 8 juli 1976 betreffende de openbare centra voor maatschappelijk welzijn, gewijzigd bij de wetten van 30 december 1992 en 15 juli 1996, en bij het arrest uitgesproken door het Arbitragehof op 22 april 1998, de artikelen 10 en 11 van de Belgische Grondwet, gelezen in samenhang met de artikelen 23 en 191 van die Grondwet, 3, 6 en 13 van het Europees Verdrag van 4 november 1950 tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, en 1, 6, 16 en 23 van het Verdrag van New York van 28 september 1953 [lees : 1954] betreffende de status van staatlozen, doordat dit artikel 57, § 2, een verschil in behandeling instelt, wat het recht op maatschappelijke dienstverlening betreft, tussen, enerzijds, de Belgen en de vreemdelingen die wettig in het Rijk verblijven of die voor de Raad van State een beroep hebben ingesteld tot vernietiging of tot schorsing van het bevel om het grondgebied te verlaten, dat hun werd betekend en, anderzijds, de vreemdelingen die een bevel om het grondgebied te verlaten hebben ontvangen dat definitief is geworden, ofwel omdat geen beroep werd ingesteld, ofwel omdat de rechtsmiddelen tegen dat bevel zijn uitgeput, en die voor de rechtbanken van de Belgische rechterlijke orde een vordering hebben ingesteld tot erkenning als staatloze, vordering die nog niet het voorwerp heeft uitgemaakt van een in kracht van gewijsde gegane beslissing ?

« L'article 57, § 2, de la loi du 8 juillet 1976 organique des centres publics d'aide sociale, modifiée par les lois des 30 décembre 1992 et 15 juillet 1996, et par l'arrêt rendu par la Cour d'arbitrage le 22 avril 1998, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution belge, lus conjointement avec les articles 23 et 191 de cette Constitution, 3, 6 et 13 de la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales du 4 novembre 1950, et 1, 6, 16 et 23 de la Convention de New York du 28 septembre 1953 [lire : 1954] relative au statut des apatrides, en ce que cet article 57, § 2, instaure une différence de traitement, quant au droit à l'aide sociale, entre, d'une part, les Belges et les étrangers qui séjournent légalement dans le Royaume, ou qui ont formé devant le Conseil d'Etat un recours en annulation ou en suspension de l'ordre de quitter le territoire, qui leur a été notifié, et, d'autre part, les étrangers qui ont reçu un ordre de quitter le territoire devenu définitif soit par absence de recours soit par épuisement des recours ouverts contre cet ordre, et qui ont formé devant les tribunaux de l'Ordre judiciaire belge une action en reconnaissance de leur apatridie, action n'ayant pas encore fait l'objet d'une décision coulée en force de chose jugée ?
« Schendt artikel 57, § 2, van de organieke wet van 8 juli 1976 betreffende de openbare centra voor maatschappelijk welzijn, gewijzigd bij de wetten van 30 december 1992 en 15 juli 1996, en bij het arrest uitgesproken door het Arbitragehof op 22 april 1998, de artikelen 10 en 11 van de Belgische Grondwet, gelezen in samenhang met de artikelen 23 en 191 van die Grondwet, 3, 6 en 13 van het Europees Verdrag van 4 november 1950 tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, en 1, 6, 16 en 23 van het Verdrag van New York van 28 september 1953 [lees : 1954] betreffende de status van staatlozen, doordat dit artikel 57, § 2, een verschil in behandeling instelt, wat het recht op maatschappelijke dienstverlening betreft, tussen, enerzijds, de Belgen en de vreemdelingen die wettig in het Rijk verblijven of die voor de Raad van State een beroep hebben ingesteld tot nietigverklaring of tot schorsing van het bevel om het grondgebied te verlaten dat hen werd betekend en, anderzijds, de vreemdelingen die een bevel om het grondgebied te verlaten hebben ontvangen dat definitief is geworden, ofwel omdat geen beroep werd ingesteld, ofwel omdat de rechtsmiddelen tegen dat bevel zijn uitgeput, en die voor de rechtbanken van de Belgische rechterlijke orde een vordering hebben ingesteld tot erkenning als staatloze, vordering die nog niet het voorwerp heeft uitgemaakt van een in kracht van gewijsde gegane beslissing ?