Traduction de «méthode d'instruction en vol » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

méthode d'instruction en vol
instructiemethode in vlucht

angiographie par résonance magnétique par la méthode temps de vol | ARM temps de vol
Time-of-flight MRA | TOF MRA

programme d'instruction en vol
instructieprogramma in vlucht

méthode du temps de vol
looptijdmethode

analyse du spectre par la méthode du temps de vol
spectrumanalyse door middel van de looptijdmethode

méthode d'instruction
instructiemethode

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

- Instructeurs de vol RPAS Art. 35. § 1. Nul ne peut dispenser l'instruction en vol requise pour la délivrance d'une attestation de télépilote, une licence de télépilote ou la délivrance ou le renouvellement d'une qualification associée s'il : 1° n'est titulaire d'une licence de télépilote en cours de validité ; 2° n'a suivi le cours d'enseignement et d'apprentissage visé au FCL.930.FI, b), 1) du règlement (UE) n° 1178/2011 de la Commission du 3 novembre 2011 déterminant les exigences techniques et les procédures administratives applicables au personnel navigant de l'aviation civile conformément au règlement (CE) n° 216/2008 du Parlement européen et du Conseil ; 3° ne dispose d'une expérience de vol d'au moins 100 heures comme télépilote ; 4° n'a réussi l'examen pratique comme instructeur de vol RPAS devant un examinateur RPAS expérimenté, spécialement désigné à cette fin par la DGTA.
- RPAS-vlieginstructeurs Art. 35. § 1. De vlieginstructie die vereist is voor de afgifte van een attest van bestuurder van een RPA, een bewijs van bevoegdheid voor bestuurder van een RPA of van de afgifte of de vernieuwing van een eraan verbonden bevoegdverklaring wordt enkel gegeven door diegene die : 1° houder is van een geldig bewijs van bevoegdheid voor bestuurder van een RPA ; 2° de cursus instructietechniek zoals bedoeld in FCL.930.FI, b), 1) van de verordening (EU) nr. 1178/2011 van de Commissie van 3 november 2011 tot vaststelling van technische eisen en administratieve procedures met betrekking tot de bemanning van burgerluchtvaartuigen, overeenkomstig Verordening (EG) nr. 216/2008 van het Europees Parlement en de Raad, heeft gevolgd ; 3° beschikt over een vliegervaring van minstens 100 uur als bestuurder van een RPA ; 4° geslaagd is voor de vaardigheidstest voor RPAS-vlieginstructeur die afgenomen door een ervaren RPAS-examinator, die hiertoe speciaal door het DGLV is aangewezen.

Art. 36. La qualification d'instructeur de vol RPAS autorise son titulaire à dispenser l'instruction en vol en vue de l'obtention d'une attestation de télépilote, une licence de télépilote ou d'une qualification y associée, s'il est lui-même titulaire de cette qualification.
Art. 36. De bevoegdverklaring voor RPAS-vlieginstructeur verleent de houder ervan de toestemming om vluchtinstructie te geven voor het verkrijgen van een attest van bestuurder van een RPA, een bewijs van bevoegdheid voor bestuurder van een RPA of van een eraan verbonden bevoegdverklaring, indien hij zelf houder is van deze bevoegdverklaring.

Le tableau reprend le nombre de demandes opérationnelles et ne tient pas compte des vols d’instruction, des vols d’entraînement et des vols de maintenance.
De tabel geeft het aantal operationele aanvragen weer en houdt geen rekening met opleiding, training en maintenancevluchten.

La décision du dirigeant du service mentionne : 1° la nature de la méthode spécifique; 2° selon le cas, les personnes physiques ou morales, les associations ou les groupements, les objets, les lieux, les événements ou les informations soumis à la méthode spécifique; 3° la menace potentielle qui justifie la méthode spécifique; 4° les circonstances de fait qui justifient la méthode spécifique, la motivation en matière de subsidiarité et de proportionnalité, en ce compris le lien entre le 2° et le 3° ; 5° la période pendant laquelle la méthode spécifique peut être appliquée, à compter de la notification de la décision à la Commission; 6° le nom du (ou des) officier(s) de renseignement responsable(s) pour le suivi de la mise en oeuvre de la méthode spécifique; 7° le cas échéant, le moyen technique employé pour mettre en oeuvre la méthode spécifique; 8° le cas échéant, le concours avec une information ou une instruction judiciaire; 9° le cas échéant, les indices sérieux attestant que l'avocat, le médecin ou le journaliste participe ou a participé personnellement et activement à la naissance ou au développement de la menace potentielle; 10° dans le cas où il est fait application de l'article 18/8, la motivation de la durée de la période à laquelle a trait la collecte de données; 11° la date de la décision; 12° la signature du dirigeant du service".
De beslissing van het diensthoofd vermeldt : 1° de aard van de specifieke methode; 2° naargelang het geval, de natuurlijke personen of rechtspersonen, verenigingen of groeperingen, voorwerpen, plaatsen, gebeurtenissen of informatie die het voorwerp uitmaken van de specifieke methode; 3° de potentiële dreiging die de specifieke methode rechtvaardigt; 4° de feitelijke omstandigheden die de specifieke methode rechtvaardigen, de motivering inzake subsidiariteit en proportionaliteit, inbegrepen het verband tussen de bepalingen onder 2° en 3° ; 5° de periode waarin de specifieke methode kan worden aangewend, te rekenen vanaf de kennisgeving van de beslissing aan de Commissie; 6° de naam van de inlichtingenofficier(en) verantwoordelijk om de aanwending van de specifieke methode op te volgen; 7° in voorkomend geval, het technisch middel dat gebruikt wordt bij de aanwending van de specifieke methode; 8° in voorkomend geval, de samenloop met een opsporings- of gerechtelijke onderzoek; 9° in voorkomend geval, de ernstige aanwijzingen waaruit blijkt dat de advocaat, de arts of de journalist persoonlijk en actief meewerkt of heeft meegewerkt aan het ontstaan of de ontwikkeling van de potentiële dreiging; 10° in geval toepassing wordt gemaakt van artikel 18/8, de motivering van de duur van de periode waarop de inzameling van gegevens betrekking heeft; 11° de datum van de beslissing; 12° de handtekening van het diensthoofd".

PHILIPPE Par le Roi : La Ministre de la Mobilité, J. GALANT CONTENU DU MANUEL D'EXPLOITATION Le manuel d'exploitation contient au moins les éléments suivants : 1° une description de l'organisation avec les limites opérationnelles y associées ; 2° un organigramme de l'organisation, les documents détaillés définissant les responsabilités des responsables du maintien de la sécurité de l'exploitation ; 3° la procédure de désignation du télépilote ; 4° Si nécessaire, la procédure de désignation de l'observateur RPA et sa coopération avec le télépilote ; 5° la procédure de sélection et de conception du site d'exploitation incluant les zones de décollage et d'atterrissage, les distances de sécurité avec les obstacles, une zone de travail en sécurité, une zone libre d'atterrissage et les mesures limitant l'accès des tiers au site ; 6° les procédures relatives aux opérations incluant les listes de contrôle avant, pendant et après le vol y compris pour les situations dans lesquelles un problème avec le RPAS survient sans mettre en danger la sécurité ainsi que les scénarios d'urgence pour les situations dans lesquelles un problème survient avec le RPAS et met en danger la sécurité ; 7° les procédures relatives au temps de repos minimal, au temps de vol ininterrompu maximal, au temps de vol maximal par jour et au temps minimal de repos entre deux périodes de vol ; 8° la procédure de contrôle du RPA en vol ; 9° les procédures de sécurité ; 10° les procédures pour les opérations de vol et la coopération au sein du poste de télépilotage ; 11° la procédure de notification, d'examen et de suivi d'un accident ou d'un incident ; 12° les procédures relatives aux exploitations de classe 1 comprenant une analyse de risques dans laquelle la complexité de l'activité, les dangers et risques y associés sont évalués et une description des mesures de prévention ; 13° le programme de formation interne à l'organisation ; 14° les instructions de désignation de vol ; 15° les instruct ...
FILIP Van Koningswege : De Minister van Mobiliteit, J. GALANT BIJLAGE 4 INHOUD VAN HET OPERATIONEEL HANDBOEK Het operationeel handboek bestaat minimaal uit de volgende elementen : 1° een beschrijving van de organisatie met de daaraan gebonden operationele beperkingen ; 2° een organogram van de organisatie en gedetailleerde documenten die de verantwoordelijkheden definiëren van de verantwoordelijken voor het verzekeren van de veilige exploitatie ; 3° de procedure voor het aanwijzen van bestuurder van een RPA ; 4° indien nodig, de procedure voor het aanwijzen van de RPA-waarnemer en voor zijn samenwerking met de bestuurder van een RPA ; 5° de procedure voor de keuze en de inrichting van de locatie van de exploitatie met inbegrip van de start- en landingszones, de veilige afstanden ten opzichte van obstakels, een veilig werkgebied, een vrij landingsgebied en maatregelen om de toegang van derden tot de locatie tegen te gaan ; 6° de procedures betreffende de operaties, met controlelijsten van voor, tijdens en na de vlucht, alsook voor de situaties waarin een probleem met het RPAS opduikt zonder dat de veiligheid in het gedrang komt; en ook noodscenario's voor de situaties waarin een probleem met het RPAS opduikt waardoor de veiligheid in het gedrang komt ; 7° de procedures voor de minimale rusttijd, de maximale onafgebroken vliegtijd, de maximale vliegtijd per dag en de minimale rusttijd tussen twee vliegperiodes ; 8° de procedure voor het controleren van het RPA tijdens de vlucht ; 9° de veiligheidsprocedures ; 10° de procedures voor de vliegoperaties en de samenwerking bij het grondcontrolestation ; 11° de procedure voor het melden, onderzoeken en opvolgen van een ongeval of een incident ; 12° de procedures voor klasse 1 vluchtuitvoeringen bevatten een risicoanalyse met een evaluatie van de complexiteit van de activiteit, de eraan verbonden gevaren en risico's, alsook de beschrijving van de preventiemaatregelen ; 13° het programma voor de interne opleiding ...

PHILIPPE La Ministre de la Mobilité, J. GALANT CONTENU MINIMAL DU MANUEL DE VOL DU RPAS Le manuel de vol du RPAS contient au moins les éléments suivants : 1° le type de RPAS ; 2° les coordonnées du RPAS constructeur 3° le composant RPA : a) la structure du RPA ; b) la composition du RPA ; c) les limites de l'enveloppe de vol (flight envelope) ; d) les caractéristiques uniques de la conception du RPA : i. les dimensions/tailles du RPA et le poids ainsi que les plans ii. le devis de masse et l'équilibrage e) les caractéristiques de performance du RPA : i. l'altitude maximale ii. l'autonomie maximale iii. la portée maximale iv. la vitesse (décollage, de croisière, atterrissage, décrochage, maximale) v. le taux de montée maximal vi. le taux de descente maximal vii. les limites de taux de virage f) les limitations de performance du RPA liées aux conditions environnementales et météorologiques (vent, givre, humidité, température, précipitation, grêle) ; g) les distances et/ou zones requises pour le décollage et l'atterrissage ; h) le type d'alimentation ; i) le système de propulsion (tel que le moteur, carburant, électrique, hydraulique, pneumatique, nucléaire, gaz, solaire) ; j) les surfaces de contrôle de vol et les actionneurs ; k) les charges utiles (spécifiques ou génériques) et les performances spécifiques liées aux opérations en cas de panne ; 4° le composant contrôle et communication : a) l'avionique : i. le diagramme de système global de l'architecture de l'avionique ii. la localisation des capteurs de données d'air, des antennes, des radios, et des équipements de navigation en respectant la ségrégation et la redondance iii. le pilote automatique (type, constructeur, description de la méthode de travail) b) les systèmes de navigation (description des composants ainsi que la précision de la position horizontale et verticale et de la vitesse) ; c) les systèmes de communication (liaison de commande et de contrôle et la liaison de charge utile) ; d) l'uti ...
FILIP De Minister van Mobiliteit, J. GALANT BIJLAGE 2 MINIMALE INHOUD VAN HET VLIEGHANDBOEK VAN HET RPAS Het vlieghandboek van het RPAS bevat tenminste volgende elementen : 1° het type RPAS ; 2° de gegevens van de fabrikant van het RPAS 3° het onderdeel RPA : a) de structuur van het RPA ; b) de samenstelling van het RPA ; c) de operationele begrenzingen (flight envelope) ; d) de unieke kenmerken van het ontwerp van het RPA : i. de afmetingen/maten van het RPA en het gewicht, alsook de plannen ii. de opgave van de massa en de uitbalancering e) de kenmerken van de prestaties van het RPA : i. de maximale altitude ii. de maximale autonomie iii. de maximale reikwijdte iv. de snelheid (opstijgen, kruishoogte, landen, overtrek, maximum) v. maximale stijgsnelheid vi. maximale daalsnelheid vii. de draaisnelheidsbeperkingen f) prestatiebeperkingen van het RPA die samenhangen met de omgevingsgesteldheid en de meteorologische omstandigheden (wind, ijs, vochtigheid, temperatuur, neerslag, hagel) ; g) vereiste afstand en/of gebieden voor opstijgen en landen ; h) type voeding ; i) voortstuwingssysteem (zoals motor, brandstof, elektrisch, hydraulisch, pneumatisch, nucleair, gas, zon) ; j) vluchtcontroleoppervlakken en actuatoren ; k) nuttige ladingen (specifiek of generiek) en specifieke prestaties verbonden met de operatie in geval van storing ; 4° het bestanddeel controle en communicatie : a) de avionica : i. het globaal systeemdiagram van het ontwerp van de avionica ii. de plaatsbepaling van luchtgegevenssensoren, antennes, radio's, en navigatie-instrumenten met het in acht nemen van de scheiding en de redundantie iii. de automatische piloot (type, fabrikant, beschrijving van de werkmethode) b) navigatiesystemen (beschrijving van de elementen, alsook de nauwkeurigheid van de horizontale en verticale positie en die van de snelheid) ; c) communicatiesystemen (bestuurs- en controleverbinding en de nuttige lading verbinding) ; d) gebruik van frequenties ; e) sensoren en ...

La question qui se pose est la suivante: dès lors que le Code d'instruction criminelle ne permet le recours aux méthodes particulières ou aux autres méthodes de recherche qu'à certaines conditions, par exemple l'intervention du juge d'instruction en ce qui concerne les écoutes téléphoniques, peut-on admettre que des informations recueillies par les services de renseignement et de sécurité par le recours à des méthodes identiques mais, par définition, sans avoir suivi les règles du Code d'instruction criminelle, soient transmises aux autorités judiciaires ?
De vraag die rijst is de volgende : is het aanvaardbaar dat, aangezien op grond van het Wetboek van strafvordering bijzondere of andere opsporingsmethodes alleen onder bepaalde voorwaarden mogen worden aangewend, bijvoorbeeld het optreden van de onderzoeksrechter inzake het afluisteren van telefoongesprekken, inlichtingen die de inlichtingen- en veiligheidsdiensten hebben verkregen door het aanwenden van identieke methodes, doch per definitie zonder de regels van het Wetboek van strafvordering te hebben gevolgd, worden toegezonden aan de gerechtelijke overheden ?

Si la loi du 6 janvier 2003 introduit dans le Code d'Instruction criminelle des dispositions permettant aux services de police de recourir à des méthodes particulières de recherche sous l'autorité du parquet et des juges d'instruction et si l'on pouvait logiquement en déduire qu'un certain parallélisme pourrait être de mise en ce qui concerne les méthodes de recueil des données par les services de renseignement et de sécurité, il a néanmoins été choisi de se référer aux dispositions de la loi néerlandaise du 7 février 2002 concernant les méthodes de recueil de données des services de renseignement, cette loi tenant davantage compte des finalités spécifiques du travail de ces services, sans aller cependant aussi loin, quant aux méthodes elles-mêmes, que celles qui sont octroyées aux services néerlandais.
Ook al last de wet van 6 januari 2003 in het Wetboek van strafvordering bepalingen in die de politiediensten de mogelijkheid bieden om onder het gezag van het parket en de onderzoeksrechters bijzondere opsporingsmethoden te gebruiken en ook al kon men daar logischerwijze uit afleiden dat er een zeker parallellisme gepast zou kunnen zijn met betrekking tot de methoden voor de verzameling van de gegevens door de inlichtingen- en veiligheidsdiensten, heeft men er niettemin voor gekozen zich te beroepen op de bepalingen van de Nederlandse wet van 7 februari 2002 betreffende de methoden voor de verzameling van gegevens door de inlichtingendiensten, daar deze wet meer rekening houdt met de specifieke finaliteiten van het werk van deze diensten. Wat de methoden zelf betreft is men echter niet zover gegaan als de methoden die aan de Nederlandse diensten zijn toegekend.

La proposition de loi a, en effet, pour objet d'introduire, dans la pratique du recueil de données, des méthodes (particulières) de recherche qui sont déjà régies par une loi dans la sphère judiciaire (cf. les compétences particulières de recherche telles que réglées dans la loi du 6 janvier 2003 concernant les méthodes particulières de recherche et quelques autres méthodes d'enquête (Moniteur belge, 12 mai 2003), telle que modifiée par la loi du 27 décembre 2005 portant des modifications diverses au Code d'instruction criminelle et au Code judiciaire en vue d'améliorer les modes d'investigation dans la lutte contre le terrorisme et la criminalité grave et organisée (Moniteur belge, 30 décembre 2005) et par la loi du 16 janvier 2009 modifiant les articles 189ter, 235ter, 335bis et 416 du Code d'instruction criminelle (Moniteur belge, 16 janvier 2009)).
Het wetsvoorstel beoogt immers de introductie in het werkveld van de inlichtingenverzameling van de (bijzondere) opsporingsmethoden die reeds in de gerechtelijke sfeer wettelijk zijn geregeld (cf. de bijzondere opsporingsbevoegdheden zoals geregeld bij wet van 6 januari 2003 betreffende de bijzondere opsporingsmethoden en enige andere onderzoeksmethoden (Belgisch Staatsblad 12 mei 2003), zoals gewijzigd door de wet van 27 december 2005 houdende diverse wijzigingen van het Wetboek van strafvordering en van het Gerechtelijk Wetboek met het oog op de verbetering van de onderzoeksmethoden in de strijd tegen het terrorisme en de zware en georganiseerde criminaliteit (Belgisch Staatsblad 30 december 2005) en door de wet van 16 januari 2009 tot wijziging van de artikelen 189ter, 235ter, 335bis en 416 van het Wetboek van strafvordering (Belgisch Staatsblad 16 januari 2009).