En instaurant la notification obligatoire, qui incombe au responsable de l'institution, le législateur décrétal vise à « [sensibiliser] les responsables (et les médecins) et les patients », et à « inventorier le nombre, les types, la localisation et les circonstances des actes médicaux à risque qui sont pratiqués en dehors du cadre d'un hôpital agréé et contrôlé ».
Met de meldingsplicht die geldt voor de verantwoordelijke voor de instelling beoogt de decreetgever « een sensibilisering van de verantwoordelijken (en van de artsen) en van de patiënten », alsmede « een inventarisatie [.] van het aantal, de soort, de locatie en de omstandigheden van risicovolle medische praktijken, die buiten de setting van een erkend, gecontroleerd ziekenhuis worden gesteld ».