Le programme Grundtvig a donc clairement réussi à jeter les bases d’une dimension européenne de l'éducation des adultes, secteur qui ne possédait quasiment aucune tradition de coopération européenne et qui était caractérisé par une relative faiblesse de l’infrastructure institutionnelle, une proportion élevée de personnel à temps partiel et bénévole et des profils très différents d’un pays à l’autre.
Grundtvig heeft dus met succes de kiem gelegd voor een Europese dimensie in de volwasseneneducatie – een sector waarin tot dusverre vrijwel geen traditie van Europese samenwerking bestond en die gekenmerkt wordt door een betrekkelijk zwak ontwikkelde infrastructuur, een hoog aandeel van in deeltijd werkend en vrijwillig personeel en door een van lidstaat tot lidstaat sterk uiteenlopend profiel.
