Sur base de l'AGW du 10 octobre 2002 relatif à la gestion durable de l'azote en agriculture, le fumier est un mélange solide de litière, d'urine et d'excréments d'animaux, à l'exclusion des effluents de volailles (cfo Chapitre 4); le fumier peut être « sec », c'est-à-dire caractérisé par un taux de matière sèche supérieur à 24 % ou « mou », c'est-à-dire caractérisé par un taux de matière sèche inférieur à 15 % en raison de sa faible teneur en litière, notamment lorsqu'il est issu des aires de raclages.
Op grond van het besluit van de Waalse Regering van 10 oktober 2002 betreffende het duurzame beheer van stikstof in de landbouw, verstaat men onder " mest" een vast mengsel van stalstro, urine en dierlijke uitwerpselen, met uitzondering van aalt van pluimvee (zie hoofdst. 4); de mest kan " droog " , namelijk gekenmerkt door een gehalte aan droge stoffen dat hoger is dan 24 %, dan wel " zacht " zijn, namelijk gekenmerkt door een gehalte aan droge stoffen dat lager is dan 15 % gezien het lage gehalte aan stalstro, meer bepaald wanneer de mest afkomstig is van een mestschuif.