Il convient à cet égard de rappeler que l'article 62 du décret impérial du 30 décembre 1809, tel qu'il a été modifié par le décret attaqué, dispose : « Ne pourront les biens immeubles de l'église être vendus, aliénés, échangés, ni même loués pour un terme plus long que neuf ans, sans une délibération du conseil, [et] l'avis de l'évêque diocésain ».
In dat verband dient eraan te worden herinnerd dat artikel 62 van het keizerlijk decreet van 30 december 1809, zoals gewijzigd bij het bestreden decreet, bepaalt : « Onroerende kerkgoederen mogen niet verkocht, vervreemd, geruild of zelfs voor langer dan negen jaar verhuurd worden dan na een besluit van de raad, [is] het advies van de bisschop ».