Déjà dénoncée supra, la dernière modification de l'article 57, § 2, de la loi du 8 juillet 1976 appliquée aux mineurs étrangers non accompagnés, met cruellement en évidence l'absurdité de la politique globale des autorités belges en ce domaine : comme nous le verrons infra , le mineur qui se voit prié de quitter le territoire est généralement « toléré » en Belgique jusqu'à ses 18 ans, comment peut-il cependant continuer à survivre s'il se voit couper l'aide sociale ?
De jongste wijziging van artikel 75, § 2, van de wet van 8 juli 1976, toegepast op niet-begeleide minderjarige vreemdelingen, die hierboven reeds aan de kaak gesteld is, maakt op wrede wijze duidelijk hoe absurd het algemeen beleid van de Belgische overheid ter zake is. Zoals we verder zullen zien, wordt de minderjarige die het verzoek krijgt het grondgebied te verlaten, over het algemeen tot de leeftijd van 18 jaar in België « gedoogd »; maar hoe kan hij in leven blijven indien hij afgesneden wordt van maatschappelijke bijstand ?
