Traduction de «ocmw's meer heeft » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

homogene kiemvorming heeft een onderkoeling nodig van meer dan 100 C
die homogene Keimbildung erfordert eine Unterkuehlung von mehr als l00 oC

het Gemeenschapsmerk heeft geen rechtsgevolgen meer
die Gemeinschaftsmarke verliert ihre Wirkung

het merk heeft geen rechtsgevolgen meer
die Marke verliert ihre Wirkung

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Zoals in B.33.1. is vermeld, blijkt uit de parlementaire voorbereiding van de bestreden ordonnantie dat de ordonnantiegever, met het voormelde artikel 28bis, de procedure van toewijzing van woningen die toebehoren aan gemeenten en OCMW's meer heeft willen objectiveren door bepaalde actoren, inzonderheid van de verenigingen, bij de besluitvorming inzake toewijzing van woningen te betrekken, door het bezorgen van een advies dat is uitgebracht door een onafhankelijk orgaan en dat de beslissingsbevoegde overheid bindt.
Wie in B.33.1. angeführt wurde, geht aus den Vorarbeiten zu der angefochtenen Ordonnanz hervor, dass der Ordonnanzgeber durch den vorerwähnten Artikel 28bis das Verfahren der Zuteilung der Wohnungen der Gemeinden und ÖSHZen objektiver gestalten wollte, indem gewisse Mitwirkende, insbesondere aus den Vereinigungen, an der Entscheidungsfindung über die Zuteilung der Wohnungen beteiligt werden durch das Abgeben einer Stellungnahme eines unabhängigen Organs, die für die Entscheidungsbehörde bindend ist.

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van voorzitter E. De Groot, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij arrest van 11 juni 2015 in zake het Vlaamse Gewest tegen Tony Sneijers, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 22 juni 2015, heeft het Hof van Beroep te Antwerpen de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Maakt artikel 51 van de wet van 16 september 1807 betreffende de drooglegging van de moerassen waarvan de Franse tekst luidt als volgt : ' les maisons et bâtiments dont il serait nécessaire de faire démolir et d'enlever une portion pour cause d'utilité publique légalement reconnue seront acquis en entier si le propriétaire l'exige; sauf à l'administration publique ou aux communes à revendre les portions de bâtiments ainsi acquises et qui ne seront pas nécessaires pour l'exécution du plan ' en de (officieuze) Nederlandse vertaling luidt als volgt : ' huizen en gebouwen waarvan een deel om reden van een wettelijk erkend algemeen nut moet worden afgebroken of weggenomen, worden in hun geheel aangekocht indien de eigenaar het vraagt; het openbaar bestuur of de gemeenten hebben evenwel het recht de delen van de aldus aangekochte gebouwen, welke voor de uitvoering van het plan niet nodig zijn, weder te verkopen ' een schending uit van de artikelen 10, 11 of 16 van de Grondwet doordat in toepassing van die bepaling niet een volledige onteigeningsvergoeding, doch alleen de aankoopwaarde wordt toegekend aan de eigenaar die gedeeltelijk wordt onteigend, voor het na de gedeeltelijke onteigening overblijvend gedeelte van zijn eigendom, dat ten gevolge van de gedeeltelijke onteigening en de erdoor genoodzaakte afbraak van een huis of gebouw, quasi geen economische waarde (meer) heeft, omdat het erdoor onbebouwbaar is geworden, terwijl aan een eigenaar wiens perceel geheel wordt on ...
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers P.-Y. Dutilleux, unter dem Vorsitz des Präsidenten E. De Groot, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Entscheid vom 11. Juni 2015 in Sachen der Flämischen Region gegen Tony Sneijers, dessen Ausfertigung am 22. Juni 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat der Appellationshof Antwerpen folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 51 des Gesetzes vom 16. September 1807 über die Sumpftrockenlegung - der bestimmt: ' Häuser und Gebäude, von denen ein Teil aus Gründen eines gesetzlich anerkannten Nutzens der Allgemeinheit abgerissen oder entfernt werden muss, werden in ihrer Ganzheit erworben, wenn der Eigentümer es verlangt; die öffentliche Behörde oder die Gemeinden haben jedoch das Recht, die somit erworbenen Gebäudeteile, welche für die Durchführung des Plans nicht notwendig sind, wieder zu verkaufen'. - gegen die Artikel 10, 11 oder 16 der Verfassung, indem in Anwendung dieser Bestimmung dem Eigentümer, der teilweise enteignet wird, nicht eine vollständige Enteignungsentschädigung, sondern nur der Ankaufswert für den nach der teilweisen Enteignung verbleibenden Teil seines Eigentums gewährt wird, das infolge der teilweisen Enteignung und des dadurch bedingten Abrisses eines Hauses oder Gebäudes fast keinen wirtschaftlichen Wert (mehr) hat, weil es dadurch unbebaubar geworden ist, während einem Eigentümer, dessen Parzelle ganz enteignet wird, eine vollständige Enteignungsentschädigung gewährt wird?

De verwijzende rechter vraagt het Hof of die bepaling bestaanbaar is met de artikelen 10, 11 en 16 van de Grondwet, in zoverre zij zo wordt geïnterpreteerd dat aan de eigenaar van een bebouwd onroerend goed die gedeeltelijk wordt onteigend alleen de aankoopwaarde en niet een volledige onteigeningsvergoeding wordt toegekend voor het na de gedeeltelijke onteigening overblijvende bebouwde deel van zijn eigendom, dat ten gevolge van die gedeeltelijke onteigening en de erdoor genoodzaakte afbraak van een huis of gebouw, onbebouwbaar is geworden en nagenoeg geen economische waarde (meer) heeft, terwijl aan de eigenaar wiens bebouwde perceel geheel wordt onteigend, een volledige onteigeningsvergoeding wordt toegekend.
Der vorlegende Richter fragt den Gerichtshof, ob diese Bestimmung mit den Artikeln 10, 11 und 16 der Verfassung vereinbar sei, insofern sie so ausgelegt werde, dass dem Eigentümer eines bebauten unbeweglichen Gutes, das teilweise enteignet werde, nur der Ankaufswert und nicht eine vollständige Enteignungsentschädigung gewährt werde für den nach der teilweisen Enteignung verbleibenden Teil seines Eigentums, das infolge dieser teilweisen Enteignung und des dadurch bedingten Abrisses eines Hauses oder Gebäudes unbebaubar geworden sei und fast keinen wirtschaftlichen Wert (mehr) habe, während einem Eigentümer, dessen bebaute Parzelle ganz enteignet werde, eine vollständige Enteignungsentschädigung gewährt werde.

Bericht voorgeschreven bij artikel 3quater van het besluit van de Regent van 23 augustus 1948 tot regeling van de rechtspleging voor de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Het OCMW van Bernissart heeft de nietigverklaring gevorderd van de beslissing van de gouverneur van de provincie Henegouwen van 25 november 2015 tot nietigverklaring van de artikelen 2 en 4 van het besluit van 20 november 2014 waarbij de raad voor maatschappelijk welzijn van Bernissart heeft beslist om de weddeschaal van de wettelijke graden van het OCMW met ingang van 1 september 2013 vast te stellen met toepassing van artikel 51 van het decreet van 18 april 2013 houdende wijziging van sommige bepalingen van het Wetboek van de plaatselijke democratie en de decentralisatie.
Bekanntmachung, vorgeschrieben durch Artikel 3quater des Erlasses des Regenten vom 23. August 1948 zur Festlegung des Verfahrens vor der Verwaltungsstreitsachenabteilung des Staatsrates Das ÖSHZ von Bernissart beantragt die Nichtigerklärung des Erlasses des Gouverneurs der Provinz Hennegau vom 25. November 2015 zur Nichtigerklärung der Artikel 2 und 4 des Beschlusses vom 20. November 2014, mit dem der Sozialhilferat von Bernissart beschlossen hat, ab dem 1. September 2013 die Gehaltstabelle der gesetzlichen Grade des ÖSHZ unter Anwendung von Artikel 51 des Dekrets vom 18. April 2013 zur Abänderung bestimmter Bestimmungen des Kodex der lokalen Demokratie und der Dezentralisierung festzulegen.

II. Schendt artikel 20, tweede lid van de Voorafgaande Titel van het wetboek van strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet door te bepalen dat de strafvordering toch nog verder kan worden uitgeoefend tegenover een rechtspersoon die zijn rechtspersoonlijkheid heeft verloren op één van de wijzen bepaald in artikel 20, eerste lid van de Voorafgaande Titel van het wetboek van strafvordering, én dit zonder dat bewijs moet worden geleverd dat dit verlies van de rechtspersoonlijkheid tot doel heeft om te ontsnappen aan de vervolging, wanneer dit verlies van rechtspersoonlijkheid zich pas voordoet nadat de rechtspersoon overeenkomstig artikel 61bis van het wetboek van strafvordering door de onderzoeksrechter in verdenking is gesteld, terwijl de strafvordering zonder dergelijk bewijs dat het verlies van de rechtspersoonlijkheid tot doel heeft om te ontsnappen aan de vervolging, niet meer kan worden uitgeoefend tegenover een rechtspersoon die ook zijn rechtspersoonlijkheid heeft verloren op dezelfde wijze, én dit verlies van rechtspersoonlijkheid zich ook pas voordoet nadat : - er tegen de rechtspersoon een nominatieve vordering tot gerechtelijk onderzoek [...] werd genomen door het openbaar ministerie; - er tegen de rechtspersoon een nominatieve klacht met burgerlijke partijstelling werd gedaan; - de rechtspersoon door de raadkamer werd verwezen naar de correctionele rechtbank, en dit zonder in verdenking te zijn gesteld door de onderzoeksrechter; - deze rechtspersoon door het openbaar ministerie of door de burgerlijke partij rechtstreeks werd gedaagd voor de strafrechter ten gronde ?
II. Verstößt Artikel 20 Absatz 2 des einleitenden Titels des Strafprozessgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er bestimmt, dass die Strafverfolgung weiterhin ausgeübt werden kann gegen eine juristische Person, die die Rechtspersönlichkeit verloren hat auf eine der in Artikel 20 Absatz 1 des einleitenden Titels des Strafprozessgesetzbuches bestimmten Weisen, und zwar ohne dass der Beweis dafür erbracht werden muss, dass dieser Verlust der Rechtspersönlichkeit als Ziel hatte, der Verfolgung zu entgehen, wenn dieser Verlust der Rechtspersönlichkeit erst eintritt, nachdem die juristische Person gemäß Artikel 61bis des Strafprozessgesetzbuches vom Untersuchungsrichter beschuldigt worden ist, während die Strafverfolgung ohne einen solchen Beweis dafür, dass dieser Verlust der Rechtspersönlichkeit als Ziel hatte, der Verfolgung zu entgehen, nicht mehr ausgeübt werden kann gegen eine juristische Person, die ebenfalls ihre Rechtspersönlichkeit auf dieselbe Weise verloren hat, und dieser Verlust der Rechtspersönlichkeit auch erst eintritt, nachdem - gegen die juristische Person ein namentlicher Antrag auf gerichtliche Untersuchung seitens der Staatsanwaltschaft gestellt wurde; - gegen die juristische Person eine namentliche Anzeigeerstattung mit Auftreten als Zivilpartei erfolgt ist; - die juristische Person durch die Ratskammer an das Korrektionalgericht verwiesen wurde, und zwar ohne dass sie vom Untersuchungsrichter beschuldigt wurde; - diese juristische Person von der Staatsanwaltschaft oder von der Zivilpartei direkt vor den zur Sache entscheidenden Strafrichter geladen wurde?

Na de beperkingen en tekortkomingen van het systeem van voorschotten op onderhoudsgelden via het OCMW te hebben vastgesteld, heeft de wetgever een fonds willen oprichten dat belast is met de voorschotten en met de terugvordering van de alimentatievergoedingen (Parl. St., Kamer, 2001-2002, DOC 50-1627/001, p. 5).
Nachdem er die Grenzen und Mängel des Systems von Vorschüssen auf Unterhaltsgeld durch das ÖSHZ festgestellt hatte, wollte der Gesetzgeber einen Fonds einrichten, der mit den Vorschüssen und mit der Rückforderung der Unterhaltsforderungen beauftragt ist (Parl. Dok., Kammer, 2001-2002, DOC 50-1627/001, S. 5).

De in het geding zijnde bepaling heeft tot gevolg dat, wanneer met toepassing van artikel 14 van het decreet van 19 december 2008 in de vervanging dient te worden voorzien van een werkend OCMW-raadslid dat geen opvolger meer heeft, een kandidaat op de dag van de algehele verkiezing van de raad voor maatschappelijk welzijn - en niet op de dag van zijn verkiezing - aan de in artikel 7 bepaalde verkiesbaarheidsvoorwaarden dient te voldoen om tot werkend lid of tot opvolger te kunnen worden verkozen.
Die fragliche Bestimmung hat zur Folge, dass in dem Fall, wo in Anwendung von Artikel 14 des Dekrets vom 19. Dezember 2008 ein effektives Mitglied des Sozialhilferates, das über keine Ersatzleute mehr verfügt, zu ersetzen ist, ein Kandidat am Tag der allgemeinen Wahl des Sozialhilferates - und nicht am Tag seiner Wahl - die in Artikel 7 vorgesehenen Wählbarkeitsbedingungen erfüllen muss, um zum effektiven Mitglied oder zum Ersatzmitglied gewählt werden zu können.

De in het geding zijnde bepalingen zouden voorzien in een gelijke behandeling van twee categorieën van aanvragers van maatschappelijke dienstverlening, door te hunnen aanzien een beroepstermijn op straffe van verval te doen lopen : enerzijds, diegenen aan wie is kennisgegeven van een beslissing die alle vermeldingen bevat die zijn opgelegd bij de artikelen 62bis van de organieke OCMW-wet en 14 van het Handvest van de sociaal verzekerde; anderzijds, diegenen ten aanzien van wie het openbaar centrum voor maatschappelijk welzijn (hierna : OCMW) geen beslissing heeft genomen.
Die fraglichen Bestimmungen behandelten zwei Kategorien von Antragstellern für Sozialhilfe auf die gleiche Weise, indem für sie eine Rechtsmittelfrist bei Strafe des Verfalls vorgeschrieben werde: einerseits diejenigen, denen eine Entscheidung mit allen durch Artikel 62bis des ÖSHZ-Grundlagengesetzes und Artikel 14 der Charta der Sozialversicherten vorgeschriebenen Angaben notifiziert worden sei, und andererseits diejenigen, bezüglich deren durch das öffentliche Sozialhilfezentrum (nachstehend: ÖSHZ) keine Entscheidung getroffen worden sei.

Schendt artikel 21, tweede lid, van de gecoördineerde wetten op de Raad van State de artikelen 10 en 11 van de Gecoördineerde Grondwet, op zichzelf genomen en samengelezen met de artikelen 13 en 160 van de Grondwet en artikel 6.1 van het E.V. R.M., doordat twee verschillende categorieën van personen, zijnde (1) de verzoekende partij die geen memorie indient, om reden dat hij geen belang meer heeft bij de zaak, dit wil zeggen, geen interesse meer in de zaak betoont, en (2) de verzoekende partij die geen memorie indient, om reden dat hij geen belang meer heeft bij de memorie, doordat hij, wegens afwezigheid van een antwoord van tegenpartij, niets meer toe te voegen heeft aan datgene wat reeds werd uiteengezet in het verzoekschrift, op gelijke wijze worden behandeld ?
Verstösst Artikel 21 Absatz 2 der koordinierten Gesetze über den Staatsrat gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich und in Verbindung mit den Artikeln 13 und 160 der Verfassung und Artikel 6 Absatz 1 EMRK, indem zwei verschiedene Kategorien von Personen, und zwar (1) die klagende Partei, die keinen Schriftsatz einreicht, weil sie kein Interesse an der Rechtssache mehr hat, d.h. kein Interesse an der Rechtssache mehr bekundet, und (2) die klagende Partei, die keinen Schriftsatz einreicht, weil sie in Ermangelung einer Erwiderung der Gegenpartei den Ausführungen der Klageschrift nichts mehr hinzuzufügen hat, gleich behandelt werden?

De eerste prejudiciële vraag noopt tot een toetsing van artikel 21, tweede lid, van de gecoördineerde wetten op de Raad van State aan de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang met de artikelen 13 en 160 van de Grondwet en met artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens in zoverre die bepaling « twee verschillende categorieën van personen, zijnde (1) de verzoekende partij die geen memorie indient, om reden dat hij geen belang meer heeft bij de zaak, dit wil zeggen, geen interesse meer in de zaak betoont, en (2) de verzoekende partij die geen memorie indient, om reden dat hij geen belang meer heeft bij de memorie, doordat hij, wegens afwezigheid van een antwoord van de tegenpartij, niets meer toe te voegen heeft aan datgene wat reeds werd uiteengezet in het verzoekschrift, op gelijke wijze » behandelt.
Die erste präjudizielle Frage nötigt zu einer Prüfung von Artikel 21 Absatz 2 der koordinierten Gesetze über den Staatsrat anhand der Artikel 10 und 11 der Verfassung, in Verbindung oder nicht mit den Artikeln 13 und 160 der Verfassung und mit Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention, insoweit diese Bestimmung « zwei verschiedene Kategorien von Personen, und zwar (1) die klagende Partei, die keinen Schriftsatz einreicht, weil sie kein Interesse an der Rechtssache mehr hat, d.h. kein Interesse an der Rechtssache mehr bekundet, und (2) die klagende Partei, die keinen Schriftsatz einreicht, weil sie in Ermangelung einer Erwiderung der Gegenpartei den Ausführungen der Klageschrift nichts mehr hinzuzufügen hat, gleich behandelt ».