Vertaling van "aansprakelijk voor alle " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

Internationaal Straftribunaal voor Rwanda | Internationaal Tribunaal voor de vervolging van personen aansprakelijk voor genocide en andere ernstige schendingen van het internationale humanitaire recht, begaan op het grondgebied van Rwanda en van Rwandese burgers aansprakelijk voor genocide en andere van dergelijke schendingen, begaan op het grondgebied van buurlanden, tussen 1 januari 1994 en 31 december 1994 | Internationaal Tribunaal voor Rwanda | Rwanda-tribunaal | ICTR [Abbr.]
Internationaler Strafgerichtshof für Ruanda | IStGHR [Abbr.]

aansprakelijk of niet-aansprakelijk
Haftung oder Haftungsausschluss

Statuut van het Internationaal Straftribunaal voor Rwanda | Statuut van het Internationaal Tribunaal voor de vervolging van personen aansprakelijk voor genocide en andere ernstige schendingen van het internationale humanitaire recht, begaan op het grondgebied van Rwanda en van Rwandese burgers aansprakelijk voor genocide en andere van dergelijke schendingen begaan op het grondgebied van buurlanden, tussen 1 januari 1994 en 31 december 1994 | Statuut van het Internationaal Tribunaal voor Rwanda
Statut des Internationalen Strafgerichtshofs für Ruanda

burgerrechtelijk aansprakelijke
zivilrechtlich Haftender

burgerrechtelijk aansprakelijk
zivilrechtlich haftbar

burgerlijk aansprakelijk
zivilrechtlich haften

aansprakelijk zijn
haften

aansprakelijk
verantwortlich

vreemdeling die niet aan alle voorwaarden voor binnenkomst voldoet
Drittausländer, der nicht sämtliche vorgesehenen Einreisevoraussetzungen erfüllt

FAK | Freight All Kinds
Containerfracht | FAK

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De in het geding zijnde bepaling strekt dus ertoe ten laste van de burgerlijke partij die een dergelijke vordering door een rechtstreekse dagvaarding voor het vonnisgerecht heeft ingesteld, alle of een deel van de kosten en erelonen van de advocaat te leggen die een persoon die uiteindelijk is vrijgesproken dan wel de burgerrechtelijk aansprakelijke moet betalen in het kader van de strafvordering die door die burgerlijkepartijstelling op gang is gebracht.
Die fragliche Bestimmung bezweckt somit, der Zivilpartei, die eine solche Klage durch eine direkte Ladung vor das erkennende Gericht eingereicht hat, alle oder einen Teil der Kosten und Honorare des Rechtsanwalts aufzuerlegen, die eine Person, die schließlich freigesprochen wird, oder der zivilrechtlich Haftende im Rahmen der Strafverfolgung, die durch dieses Auftreten als Zivilpartei in Gang gesetzt wurde, zu zahlen hat.

Artikel 24 van de ordonnantie van 5 maart 2009 waarborgt dat de houder van de verplichtingen om een maatregel van risicobeheer te nemen of om de saneringswerken te doen uitvoeren, de oorspronkelijke vervuiler kan aanspreken voor alle door hem opgelopen kosten (Parl. St., Brussels Hoofdstedelijk Parlement, 2008-2009, A-533/1, p. 33), althans indien de aansprakelijke kan worden geïdentificeerd en solvabel is en indien die vordering nog niet is verjaard.
Artikel 24 der Ordonnanz vom 5. März 2009 gewährleistet, dass der Inhaber der Verpflichtungen, eine Maßnahme des Risikomanagements zu ergreifen oder die Sanierungsarbeiten durchführen zu lassen, den ursprünglichen Verursacher für alle ihm entstandenen Kosten haftbar machen kann (Parl. Dok., Parlament der Region Brüssel-Hauptstadt, 2008-2009, A-533/1, S. 33), zumindest wenn die haftbare Person identifiziert werden kann und zahlungsfähig ist und wenn diese Forderung noch nicht verjährt ist.

De prejudiciële vraag heeft betrekking op artikel 2262bis, § 1, tweede lid, van het Burgerlijk Wetboek, dat bepaalt : « In afwijking van het eerste lid verjaren alle rechtsvorderingen tot vergoeding van schade op grond van buitencontractuele aansprakelijkheid door verloop van vijf jaar vanaf de dag volgend op die waarop de benadeelde kennis heeft gekregen van de schade of van de verzwaring ervan en van de identiteit van de daarvoor aansprakelijke persoon ».
Die Vorabentscheidungsfrage bezieht sich auf Artikel 2262bis § 1 Absatz 2 des Zivilgesetzbuches, der bestimmt: « In Abweichung von Absatz 1 verjähren alle Klagen zur Wiedergutmachung eines Schadens auf der Grundlage einer außervertraglichen Haftung in fünf Jahren ab dem Tag nach demjenigen, wo der Geschädigte von dem Schaden oder von dessen Verschlimmerung und von der Identität der dafür haftenden Person Kenntnis bekommen hat ».

- Schendt artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd (cf., bijvoorbeeld, het arrest van het Hof van Cassatie van 07/11/2014, AR. C.13.0199.N) dat het de Franse Gemeenschap, handelend als subsidiërende overheid, de mogelijkheid biedt terugbetaling te verkrijgen van alle weddetoelagen en de daarop geheven lasten die (overeenkomstig de artikelen 25 tot 29 van de wet van 29/05/1959 tot wijziging van sommige bepalingen van de onderwijswetgeving) werden gestort tijdens de afwezigheden van de begunstigde ervan en zulks ten laste van de derde die aansprakelijk is voor het ongeval dat de oorzaak ervan is, aangezien de omstandigheid dat zij niet de eigenlijke werkgever is, geen afbreuk doet aan het feit dat de Franse Gemeenschap de bezoldiging van dat personeelslid stort tijdens de periode van diens tijdelijke arbeidsongeschiktheid, los van elke band van ondergeschiktheid en zonder de overeenkomstige arbeidsprestaties te genieten, en bijgevolg eigen schade lijdt die op grond van die bepaling voor vergoeding in aanmerking komt, de artikelen 10 en 11 en, in voorkomend geval, 24 van de Grondwet ?
- Verstößt Artikel 1382 des Zivilgesetzbuches, dahin ausgelegt (siehe beispielsweise den Entscheid des Kassationshofes vom 7. November 2014, AL C.13.0199.N), dass er es der Französischen Gemeinschaft, handelnd in ihrer Eigenschaft als bezuschussende Behörde, ermöglicht, die Rückerstattung des Gesamtbetrags der während der Abwesenheiten des Begünstigten gezahlten Gehaltssubventionen samt Lasten (gemäß den Artikeln 25 bis 29 des Gesetzes vom 29. Mai 1959 zur Abänderung bestimmter Rechtsvorschriften im Unterrichtswesen) zu erhalten, und zwar zu Lasten des für den zugrunde liegenden Unfall haftenden Dritten, wobei der Umstand, dass sie nicht der eigentliche Arbeitgeber ist, nicht verhindert, dass die Französische Gemeinschaft die Entlohnung dieses Personalmitglieds während des Zeitraums seiner zeitweiligen Arbeitsunfähigkeit zahlt, unabhängig von irgendeinem Abhängigkeitsverhältnis und ohne die entsprechenden Arbeitsleistungen genießen zu können, und somit einen eigenen aufgrund dieser Bestimmung wiedergutzumachenden Schaden erleidet, gegen die Artikel 10 und 11 und gegebenenfalls 24 der Verfassung?

- Schendt artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd (cf., bijvoorbeeld, het arrest van het Hof van Cassatie van 05/03/2015, AR. C.14.0197.F) dat het niet als grondslag kan dienen voor de schadeloosstelling van de Franse Gemeenschap wanneer die de terugbetaling vordert van alle weddetoelagen en de daarop geheven lasten die (overeenkomstig de artikelen 25 tot 29 van de wet van 29/05/1959 tot wijziging van sommige bepalingen van de onderwijswetgeving) werden gestort tijdens de afwezigheden van de begunstigde ervan en zulks ten laste van de derde die aansprakelijk is voor het ongeval dat de oorzaak ervan is, terwijl dezelfde interpretatie de volledige vergoeding van het nadeel van de Franse Gemeenschap via een dergelijke terugbetaling toestaat wanneer het personeelslid één van haar ambtenaren is, de artikelen 10 en 11 en, in voorkomend geval, 24 van de Grondwet ?
- Verstößt Artikel 1382 des Zivilgesetzbuches, dahin ausgelegt (siehe beispielsweise den Entscheid des Kassationshofes vom 5. März 2015, AL C.14.0197.F), dass er die Entschädigung der Französischen Gemeinschaft nicht begründen kann, wenn diese die Rückerstattung des Gesamtbetrags der während der Abwesenheiten des Begünstigten gezahlten Gehaltssubventionen samt Lasten (gemäß den Artikeln 25 bis 29 des Gesetzes vom 29. Mai 1959 zur Abänderung bestimmter Rechtsvorschriften im Unterrichtswesen) fordert, und zwar zu Lasten des für den zugrunde liegenden Unfall haftenden Dritten, während dieselbe Auslegung die vollständige Wiedergutmachung des von der Französischen Gemeinschaft erlittenen Schadens mittels einer solchen Rückerstattung gestattet, wenn das Personalmitglied einer ihrer Bediensteten ist, gegen die Artikel 10 und 11 und gegebenenfalls 24 der Verfassung?

Bij een niet-uitgevoerde of gebrekkig uitgevoerde betalingstransactie waarvoor de betalingsdienstaanbieder van de begunstigde niet aansprakelijk is uit hoofde van de eerste en de tweede alinea, is de betalingsdienstaanbieder van de betaler aansprakelijk jegens de betaler.
Im Falle eines nicht oder fehlerhaft ausgeführten Zahlungsvorgangs, für den der Zahlungsdienstleister des Zahlungsempfängers nicht nach den Unterabsätzen 1 und 2 haftet, haftet der Zahlungsdienstleister des Zahlers gegenüber dem Zahler.

de financiële draagkracht van de voor de inbreuk aansprakelijke natuurlijke of rechtspersoon, bijvoorbeeld zoals deze blijkt uit de totale omzet van de voor de inbreuk aansprakelijke rechtspersoon of het jaarinkomen van de voor de inbreuk aansprakelijke natuurlijke persoon;
der Finanzkraft der verantwortlichen natürlichen oder juristischen Person, wie sie sich beispielsweise aus dem Gesamtumsatz der verantwortlichen juristischen Person oder den Jahreseinkünften der verantwortlichen natürlichen Person ablesen lässt;

3. veroordeelt de gemelde schendingen van de mensenrechten en misdaden die worden begaan door alle partijen, inclusief gewapende groepen en de nationale veiligheidsdiensten, en onderstreept dat degenen die aansprakelijk zijn voor schendingen van het internationale humanitaire recht en het internationale recht op het gebied van de mensenrechten aansprakelijk moeten worden gesteld;
3. verurteilt die Berichten zufolge von allen Seiten – darunter bewaffnete Gruppen und nationale Sicherheitskräfte – begangenen Menschenrechtsverletzungen, und unterstreicht, dass die für Verstöße gegen das humanitäre Völkerrecht und die internationalen Menschenrechtsnormen Verantwortlichen zur Rechenschaft gezogen werden müssen;

2. veroordeelt krachtig de wreedheden die tegen onschuldige burgers van diverse gemeenschappen worden begaan door elementen van beide kanten en de gemelde schendingen van de mensenrechten en misdaden die worden begaan door alle partijen, inclusief gewapende groepen en de nationale veiligheidsdiensten; veroordeelt krachtig de aanval van 19 december 2013 tegen het UNMISS-kamp in Akobo, waardoor twee Indische soldaten zijn omgekomen en een derde gewond is geraakt en waardoor op zijn minst 20 mensen zijn omgekomen die bij UNMISS bescherming zochten; veroordeelt degenen die aansprakelijk zijn voor schendingen van het internationale humanitaire recht en het internationale recht op het gebied van de mensenrechten en benadrukt het feit dat zij aansprakelijk moeten worden gesteld en moeten worden vervolgd; veroordeelt krachtig de aanvallen op olie-installaties, die vele slachtoffers hebben gemaakt onder de werknemers in de olie-industrie, en verzoekt alle partijen te zorgen voor de veiligheid van de economische infrastructuur en de veiligheid van de werknemers; is tevreden met het besluit van de Afrikaanse Unie om een commissie op te richten om de mensenrechtenschendingen en andere misdaden te onderzoeken;
2. verurteilt entschieden die Grausamkeiten gegen unschuldige Zivilisten der verschiedenen Gemeinschaften von Vertretern beider Lager und die Berichten zufolge von allen Seiten – darunter bewaffnete Gruppen und nationale Sicherheitskräfte – begangenen Menschenrechtsverletzungen und Übergriffe; verurteilt entschieden den Angriff auf das UNMISS-Lager in Akobo am 19. Dezember 2013, bei dem zwei indische Soldaten getötet wurden, ein weiterer verletzt wurde und mindestens 20 Menschen, die in dem Lager Zuflucht suchten, ums Leben kamen; unterstreicht, dass die für Verstöße gegen das humanitäre Völkerrecht und die internationalen Menschenrechtsnormen Verantwortlichen zur Rechenschaft gezogen und vor Gericht gestellt werden müssen; verurteilt entschieden die Angriffe auf Ölfördereinrichtungen, die viele Arbeiter das Leben kosteten, und fordert alle Seiten auf, die Sicherheit der Wirtschaftsinfrastruktur und die Sicherheit der Beschäftigten zu gewährleisten; begrüßt die Entscheidung der Afrikanischen Union, einen Ausschuss für die Untersuchung von Menschenrechtsverletzungen und anderen Übergriffen einzusetzen;

54. wijst erop dat er voor alle vervoerswijzen een ondubbelzinnige definitie moet komen van de relevante voorwaarden en met name van de „buitengewone omstandigheden”, aangezien dit de vervoersondernemingen in staat zou stellen de regels op meer consistente wijze toe te passen, het reizigers een extra instrument zou bieden om hun rechten te doen gelden, en het de huidige verschillen op het gebied van nationale handhaving en de ruimte voor het aanvechten van compensatieregels zou verminderen; verzoekt de Commissie hiertoe met de noodzakelijke wetsvoorstellen te komen en hierbij de belanghebbenden uit de vervoerssector te betrekken alsook rekening te houden met de relevante uitspraken van het Europees Hof van Justitie; benadrukt dat bij een dergelijke definitie rekening moet worden gehouden met de verschillen tussen de diverse vervoerswijzen; merkt op dat technisch falen niet moet worden beschouwd als een bijzondere omstandigheid en dat de vervoersonderneming hiervoor aansprakelijk is; benadrukt dat vervoersondernemingen niet aansprakelijk mogen worden gesteld voor verstoringen die zij niet hebben veroorzaakt wanneer zij alle redelijkerwijs te verwachten stappen hebben ondernomen om deze verstoring te vermijden;
54. unterstreicht die Notwendigkeit, für alle Verkehrsträger eine eindeutige Definition der einschlägigen Begriffe und insbesondere des Begriffs „außergewöhnliche Umstände“ festzulegen, da dies den Beförderungsunternehmen eine einheitlichere Anwendung der Vorschriften ermöglichen würde, den Passagieren die Möglichkeit geben würde, die eigenen Rechte geltend zu machen, und die Unterschiede, die jetzt bezüglich der nationalen Umsetzung bestehen, zu verringern, sowie den Rahmen für juristische Anfechtungen der Entschädigungsregelungen zu begrenzen; fordert die Kommission auf, unter Einbeziehung der Interessengruppen des Verkehrssektors und unter Beachtung von einschlägigen Urteilen des EuGH die notwendigen legislativen Vorschläge zu machen; betont, dass eine solche Definition die Unterschiede zwischen den Verkehrsarten berücksichtigen muss; stellt fest, dass technische Pannen nicht als außergewöhnliche Umstände angesehen werden sollten und diese unter die Haftung des Beförderungsunternehmens fallen; betont, dass die Beförderungsunternehmen nicht für Störungen, die nicht von ihnen verursacht worden sind, haftbar gemacht werden sollten, wenn die Beförderer alle zumutbaren Maßnahmen unternommen haben, um diese Störung zu vermeiden;