Traduction de «afzonderlijke aanslag zoals » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

afzonderlijke aanslag
getrennte Steuer

afzonderlijke aanslag
getrennte Veranlagung

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Artikel 219, zevende lid, van het WIB 1992, zoals gewijzigd bij artikel 30 van de programmawet van 19 december 2014, kan evenwel anders worden geïnterpreteerd, namelijk in die zin dat die bepaling zich niet ertegen verzet dat de verwijzende rechter bij wie een beroep wordt ingesteld tegen een afzonderlijke aanslag, de uitzondering waarin die bepaling voorziet kan beperken tot de gevallen waarin een ondubbelzinnige identificatie van de verkrijger binnen de termijn van twee jaar en zes maanden de belastingadministratie in staat stelt om over te gaan tot de belasting van die laatste.
Artikel 219 Absatz 7 des EStGB 1992 in der durch Artikel 30 des Programmgesetzes vom 19. Dezember 2014 abgeänderten Fassung kann jedoch auch anders ausgelegt werden, nämlich in dem Sinn, dass diese Bestimmung nicht dagegen spricht, dass der vorlegende Richter, der mit einer Beschwerde gegen eine getrennte Steuer befasst wurde, die in dieser Bestimmung vorgesehene Ausnahme auf die Fälle begrenzen kann, in denen die eindeutige Identifizierung des Empfängers innerhalb der Frist von zwei Jahren und sechs Monaten es der Steuerverwaltung ermöglicht, dessen Besteuerung vorzunehmen.

De prejudiciële vraag heeft betrekking op de afzonderlijke aanslag in de vennootschapsbelasting die werd ingevoerd bij artikel 219 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 (hierna : WIB 1992), zoals het werd vervangen bij artikel 30 van de programmawet van 19 december 2014.
Die Vorabentscheidungsfrage bezieht sich auf die getrennte Veranlagung zur Gesellschaftssteuer, die durch Artikel 219 des Einkommensteuergesetzbuches 1992 (nachstehend: EStGB 1992), ersetzt durch Artikel 30 des Programmgesetzes vom 19. Dezember 2014, eingeführt wurde.

De Ministerraad werpt op dat de prejudiciële vraag geen vergelijkbare situaties betreft, omdat de verwijzende rechter uitgaat van een verkeerd uitgangspunt; de afzonderlijke aanslag, zoals bepaald in artikel 219 van het WIB 1992, zou niet als een strafrechtelijke sanctie kunnen worden beschouwd.
Der Ministerrat führt an, dass die Vorabentscheidungsfrage keine vergleichbaren Situationen betreffe, weil der vorlegende Richter von einem falschen Ausgangspunkt ausgehe; die getrennte Veranlagung im Sinne von Artikel 219 des EStGB 1992 könne nicht als eine strafrechtliche Sanktion betrachtet werden.

Zoals het van toepassing was op de aanslagjaren 2010 en 2011, bepaalde artikel 171, 6°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 (hierna : WIB 1992), dat deel uitmaakt van de onderafdeling II (« Afzonderlijke aanslagen ») van afdeling II (« Bijzondere stelsels van aanslag ») van hoofdstuk III (« Berekening van de belasting ») van titel II (« Personenbelasting ») van dat Wetboek :
In der auf die Steuerjahre 2010 und 2011 anwendbaren Fassung bestimmte Artikel 171 Nr. 6 des Einkommensteuergesetzbuches 1992 (nachstehend: EStGB 1992), der zu Unterabschnitt 2 (« Getrennte Veranlagungen ») von Abschnitt 2 (« Besondere Besteuerungssysteme ») von Kapitel 3 (« Steuerberechnung ») von Titel II (« Steuer der natürlichen Personen ») dieses Gesetzbuches gehört:

« Schendt artikel 219 van het WIB 1992, zoals het voor het aanslagjaar 1994 van toepassing was, de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet in zoverre het in geen enkele mogelijkheid voorziet om te ontsnappen aan de betaling van de afzonderlijke aanslag wanneer het gaat om kosten die zijn toegekend als terugbetaling van kosten eigen aan de werkgever, terwijl de aanslag voor de andere in artikel 57 van het WIB 1992 bedoelde kosten niet verschuldigd is indien de belastingplichtige aantoont dat die kosten zijn begrepen in een door de genieter overeenkomstig artikel 305 van het WIB 1992 ingediende aangifte ?
« Verstösst Artikel 219 des EStGB 1992 in der für das Steuerjahr 1994 geltenden Fassung gegen die Artikel 10, 11 und 172 der Verfassung, indem er es nicht ermöglicht, der Zahlung der getrennten Steuer zu entgehen, wenn es sich um Ausgaben handelt, die zur Erstattung eigener Kosten des Arbeitsgebers bewilligt werden, während diese Steuer für die anderen in Artikel 57 des EStGB 1992 erwähnten Ausgaben nicht zu entrichten ist, wenn der Steuerpflichtige nachweist, dass diese Ausgaben in einer vom Begünstigten gemäss Artikel 305 des EStGB 1992 eingereichten Erklärung enthalten sind?

« Schendt artikel 132 van het Wetboek van Inkomstenbelastingen, (bijzondere aanslag) zoals het van toepassing was voor het aanslagjaar 1984 t.e.m. 1989 en artikel 33, § 1, van de wet van 7 december 1988 [houdende hervorming van de inkomstenbelasting en wijziging van de met het zegel gelijksgestelde taksen] (afzonderlijke bijzondere aanslag) zoals het van toepassing was voor de aanslagjaren 1990 en 1991, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat voormelde bepalingen geen onderscheid maken tussen :
« Verstossen die Artikel 132 des Einkommensteuergesetzbuches (Sonderveranlagung) in der für die Veranlagungsjahre 1984 bis einschliesslich 1989 geltenden Fassung und Artikel 33 § 1 des Gesetzes vom 7. Dezember 1988 [zur reform der Einkommensteuern und Änderung der stempelâhnlichen Steuern] (getrennte Sonderveranlagung) in der für die Veranlagungsjahre 1990 und 1991 geltenden Fassung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem die vorgenannten Bestimmungen nicht unterscheiden zwischen

« Schendt artikel 132 van het Wetboek van Inkomstenbelastingen, (bijzondere aanslag) zoals het van toepassing was voor het aanslagjaar 1984 t.e.m. 1989 en artikel 33, § 1, van de wet van 7 december 1988 houdende hervorming van de inkomstenbelasting en wijziging van de met het zegel gelijkgestelde taksen (afzonderlijke bijzondere aanslag) zoals het van toepassing was voor de aanslagjaren 1990 en 1991, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat voormelde bepalingen geen onderscheid maken tussen :
« Verstossen die Artikel 132 des Einkommensteuergesetzbuches (Sonderveranlagung) in der für die Veranlagungsjahre 1984 bis einschliesslich 1989 geltenden Fassung und Artikel 33 § 1 des Gesetzes vom 7hhhhqDezember 1988 zur Reform der Einkommensteuern und Änderung der stempelähnlichen Steuern (getrennte Sonderveranlagung) in der für die Veranlagungsjahre 1990 und 1991 geltenden Fassung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem die vorgenannten Bestimmungen nicht unterscheiden zwischen