Vertaling van "alle aanleiding " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

teksten beoordelen naar aanleiding van feedback | teksten beoordelen naar aanleiding van kritiek | teksten aanpassen naar aanleiding van feedback | teksten evalueren naar aanleiding van feedback
Schriftwerke in Reaktion auf Feedbacks beurteilen

blijk van belangstelling die aanleiding geeft tot actie | tot actie aanleiding gevende blijk van belangstelling
verbindliche Interessenbekundung

honoreren van garanties bij wanbetaling | honoreren van garanties naar aanleiding van het in gebreke blijven
Abruf eines Garantiebetrages

instrument dat aanleiding geeft tot afwikkeling in contanten
Instrument mit Barzahlung

strafbaar feit dat tot uitlevering aanleiding kan geven
auslieferungsfähige Straftat

Besluit inzake maatregelen naar aanleiding van mogelijke negatieve effecten van het hervormingsprogramma op de minstontwikkelde landen en op de ontwikkelingslanden die netto-importeur van voedsel zijn [ DNFI | BNIV ]
Beschluss zu Massnahmen betreffend die möglichen nachteiligen Auswirkungen des Reformprogramms auf die am wenigsten entwickelten Länder und die Entwicklungsländer, die Nettoeinführer von Nahrungsmitteln sind [ DNFI ]

viering naar aanleiding van een samenlevingscontract
Feier anlässlich eines Vertrags über das gesetzliche Zusammenwohnen

aanleiding geven tot schadeloosstelling
Anspruch auf Entschädigung begründen

aanleiding zijn
bewirken

aanleiding tot uitlevering geven
auslieferungsfähig

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Met uitzondering van de gegevens van de contactpersonen naar aanleiding van betogingen, gelden deze uitzonderingen voor alle gegevens van bestuurlijke politie.
Mit Ausnahme der Daten der Kontaktpersonen anlässlich von Kundgebungen gelten diese Ausnahmen für alle verwaltungspolizeilichen Daten.

tot instelling van een definitief antidumpingrecht op de invoer van sulfanilzuur van oorsprong uit de Volksrepubliek China en India naar aanleiding van een nieuw onderzoek bij het vervallen van de maatregelen op grond van Verordening (EG) nr. 384/96 (13063/08); tot instelling van een definitief compenserend recht op de invoer van sulfanilzuur van oorsprong uit India naar aanleiding van een nieuw onderzoek bij het vervallen van de maatregelen op grond van Verordening (EG) nr. 2026/97 en een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek op grond van Verordening (EG) nr. 2026/97 en tot wijziging van de verordening tot instelling van een definitief antidumpingrecht op de invoer van sulfanilzuur van oorsprong uit de Volksrepubliek China en India naar aanleiding van een nieuw onderzoek bij het vervallen van de maatregelen op grond van Verordening (EG) nr. 384/96 (13075/08); en tot instelling van een definitief antidumpingrecht op bepaalde hulpstukken voor buisleidingen, van ijzer of van staal, van oorsprong uit de Republiek Korea en Maleisië, naar aanleiding van een nieuw onderzoek bij het vervallen van de maatregelen op grond van Verordening (EG) nr. 384/96 (13103/08).
Einführung eines endgültigen Antidumpingzolls auf die Einfuhren von Sulfanilsäure mit Ursprung in der Volksrepublik China und Indien nach einer Überprüfung wegen des bevorstehenden Außerkrafttretens gemäß der Verordnung (EG) Nr. 384/96 (Dok. 13063/08); Einführung eines endgültigen Ausgleichszolls auf die Einfuhren von Sulfanilsäure mit Ursprung in Indien nach einer Prüfung wegen des bevorstehenden Außerkrafttretens gemäß der Verordnung (EG) Nr. 2026/97 und einer teilweisen Interimsüberprüfung gemäß der Verordnung (EG) Nr. 2026/97 und zur Änderung der Verordnung zur Einführung eines endgültigen Antidumpingzolls auf die Einfuhren von Sulfanilsäure mit Ursprung in der Volksrepublik China und in Indien nach einer Überprüfung wegen des bevorstehenden Außerkrafttretens gemäß der Verordnung (EG) Nr. 384/96 (Dok. 13075/08); Einführung eines endgültigen Antidumpingzolls auf die Einfuhren bestimmter Rohrstücke aus Eisen oder Stahl mit Ursprung in der Republik Korea und Malaysia nach einer Überprüfung wegen des bevorstehenden Außerkrafttretens der Maßnahmen gemäß der Verordnung (EG) Nr. 384/96 (Dok. 13103/08).

Tijdens de behandeling van het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad tot codificatie van Richtlijn 72/166/EEG van de Raad van 24 april 1972 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven en de controle op de verzekering tegen deze aansprakelijkheid, de tweede Richtlijn 84/5/EEG van de Raad van 30 december 1983 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven, de derde Richtlijn 90/232/EEG van de Raad van 14 mei 1990 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven en Richtlijn 2000/26/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 mei 2000 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven (vierde richtlijn inzake de motorrijtuigenverzekering), heeft de raadgevende werkgroep in onderlinge overeenstemming het volgende geconstateerd:
Bei der Prüfung des Vorschlags für eine Richtlinie des Europäischen Parlaments und des Rates zur Kodifizierung der Richtlinie 72/166/EWG des Rates vom 24. April 1972 betreffend die Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten bezüglich der Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung und der Kontrolle der entsprechenden Versicherungspflicht, der zweiten Richtlinie 84/5/EWG des Rates vom 30. Dezember 1983 betreffend die Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten bezüglich der Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung, der dritten Richtlinie 90/232/EWG des Rates vom 14. Mai 1990 zur Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten über die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung und der Richtlinie 2000/26/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 16. Mai 2000 zur Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten über die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung (Vierte Kraftfahrzeughaftpflicht-Richtlinie) hat die beratende Gruppe übereinstimmend Folgendes festgestellt:

Richtlijn 72/166/EEG van de Raad van 24 april 1972 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven en de controle op de verzekering tegen deze aansprakelijkheid (PB L 103, blz. 1); de Tweede richtlijn (84/5/EEG) van de Raad van 30 december 1983 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven (PB 1984, L 8, blz. 17); de Derde richtlijn (90/232/EEG) van de Raad van 14 mei 1990 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven (PB L 129, blz. 33).
Richtlinie 72/166/EWG des Rates vom 24. April 1972 betreffend die Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten bezüglich der Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung und der Kontrolle der entsprechenden Versicherungspflicht (ABl. L 103, S. 1); Zweite Richtlinie 84/5/EWG des Rates vom 30. Dezember 1983 betreffend die Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten bezüglich der Kraftfahrzeug- Haftpflichtversicherung (ABl. 1984, L 8, S. 17); Dritte Richtlinie 90/232/EWG des Rates vom 14. Mai 1990 zur Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten über die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung (ABl. L 129, S. 33).

(2) Een zeer aanzienlijke vooruitgang in deze richting is reeds gemaakt door Richtlijn 72/166/EEG van de Raad van 24 april 1972 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven en de controle op de verzekering tegen deze aansprakelijkheid , de Tweede Richtlijn 84/5/EEG van de Raad van 30 december 1983 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven , de Derde Richtlijn 90/232/EEG van de Raad van 14 mei 1990 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven en Richtlijn 2000/26/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 mei 2000 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven (Vierde richtlijn motorrijtuigenverzekering) .
(2) Mit der Richtlinie 72/166/EWG des Rates vom 24. April 1972 betreffend die Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten bezüglich der Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung und der Kontrolle der entsprechenden Versicherungspflicht , der Zweiten Richtlinie 84/5/EWG des Rates vom 30. Dezember 1983 betreffend die Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten bezüglich der Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung , der Dritten Richtlinie 90/232/EWG des Rates vom 14. Mai 1990 zur Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten über die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung und der Richtlinie 2000/26/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 16. Mai 2000 zur Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten über die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung (Vierte Kraftfahrzeughaftpflicht-Richtlinie) wurden in dieser Richtung bereits erhebliche Fortschritte erzielt.

De Commissie heeft besloten drie lidstaten om inlichtingen te verzoeken over de maatregelen die zij hebben genomen om de arresten van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen uit te voeren: Nederland, naar aanleiding van het arrest van 8 november 2001 met betrekking tot een niet-conforme aftrek van BTW van een kostenvergoeding voor het gebruik van privé-voertuigen door werknemers; Italië, naar aanleiding van het arrest van 25 oktober 2001 met betrekking tot de teruggaaf van BTW via obligatieleningen; en Frankrijk, naar aanleiding van het arrest van 27 februari 2002 met betrekking tot de toepassing van een minimumprijs voor sigaretten en de gedifferentieerde belasting van fabrikaten van donkere en heldere tabak.
Die Kommission hat beschlossen, drei Mitgliedstaaten Auskunftsersuchen hinsichtlich der Maßnahmenzu übermitteln, die sie unternommen haben, um Urteilen des EuGH nachzukommen: Das Ersuchen an die Niederlande betrifft das Urteil vom 8. November 2001 bezüglich des vorschriftswidrigen Vorsteuerabzugs bei Aufwendungen für beruflich genutzte Privatfahrzeuge. Italien wird gebeten, die Maßnahmen mitzuteilen, die es unternommen hat, um dem Urteil vom 25. Oktober 2001 nachzukommen, in dem es um eine Mehrwertsteuerrückerstattung durch die Ausgabe von Schuldverschreibungen geht. Das dritte Auskunftsersuchen ist an Frankreich gerichtet und betrifft das Urteil vom 27. Februar 2002 bezüglich der Festlegung eines Mindestpreises für Zigaretten und der unterschiedlichen Besteuerung von dunklen und hellen Zigaretten.

49. onderstreept dat het vervangingsbeginsel - de bevordering van veiliger praktijken en stoffen ter vervanging van gevaarlijke praktijken en stoffen -voor alle chemische stoffen dient te gelden die aanleiding geven tot zorg, en niet alleen voor stoffen waarvoor een vergunning vereist is; chemische stoffen die aanleiding geven tot zorg, dienen te worden vervangen door veiliger stoffen of materialen of veiliger technieken waarbij dergelijke tot zorg aanleiding gevende chemische stoffen niet worden gebruikt, met name als reeds veiliger alternatieven bestaan en bij de keuze rekening wordt gehouden met sociaal-economische aspecten; vervanging dient ter voorkoming van gevaar voor werknemers, de volksgezondheid en het milieu in het algemeen te worden voorgeschreven voor fabrikanten en downstream-gebruikers, ondernemingen moeten ertoe verplicht worden jaarlijks een lijst te publiceren met alle stoffen die aanleiding geven tot zorg, maar nog niet vervangen zijn; is van mening dat geïntegreerd productbeleid (GPB) een aanvullend instrument moet zijn door middel waarvan het nieuwe chemische beleid duurzame consumptie kan bevorderen;
49. betont, dass das Substitutionsprinzip - die Förderung sichererer Methoden und Stoffe anstelle von gefährlichen Methoden und Stoffen - für alle Chemikalien gelten sollte, die zur Besorgnis Anlass geben, und nicht nur für Chemikalien, die genehmigungspflichtig sind; Chemikalien, die zur Besorgnis Anlass geben, sollten durch sicherere Chemikalien oder durch Materialien oder sicherere Technologien ersetzt werden, die ohne diese gefährlichen Stoffe auskommen; dies insbesondere dann, wenn sicherere Alternativen bereits existieren, und unter Berücksichtigung der sozioökonomischen Aspekte bei der Auswahl des besten Ersatzstoffes; die Substitution sollte für Hersteller und nachgeschaltete Anwender zur Pflicht werden, um auf diese Weise Risiken für Arbeitnehmer, für die allgemeine Bevölkerung sowie für die Umwelt zu vermeiden; den Firmen sollte zur Auflage gemacht werden, jährlich eine Liste aller zur Besorgnis Anlass gebender Stoffe zu veröffentlichen, soweit sie diese noch nicht ersetzt haben; vertritt die Auffassung, dass die Integrierte Produktpolitik (IPP) ein weiteres Instrument der neuen Chemikalienpolitik sein sollte, mit der ein nachhaltiges Verbraucherverhalten gefördert werden kann;

47. onderstreept dat het vervangingsbeginsel - de bevordering van veiliger praktijken en stoffen ter vervanging van gevaarlijke praktijken en stoffen -voor alle chemische stoffen dient te gelden die aanleiding geven tot zorg, en niet alleen voor stoffen waarvoor een vergunning vereist is; chemische stoffen die aanleiding geven tot zorg, dienen te worden vervangen door veiliger stoffen of materialen of veiliger technieken waarbij dergelijke tot zorg aanleiding gevende chemische stoffen niet worden gebruikt, met name als reeds veiliger alternatieven bestaan en bij de keuze rekening wordt gehouden met sociaal-economische aspecten; vervanging dient ter voorkoming van gevaar voor werknemers, de volksgezondheid en het milieu in het algemeen te worden voorgeschreven voor fabrikanten en downstream-gebruikers, ondernemingen moeten ertoe verplicht worden jaarlijks een lijst te publiceren met alle stoffen die aanleiding geven tot zorg, maar nog niet vervangen zijn; is van mening dat geïntegreerd productbeleid (GPB) een aanvullend instrument moet zijn door middel waarvan het nieuwe chemische beleid duurzame consumptie kan bevorderen;
47. betont, dass das Substitutionsprinzip – die Förderung sichererer Methoden und Stoffe anstelle von gefährlichen Methoden und Stoffen – für alle Chemikalien gelten sollte, die zur Besorgnis Anlass geben, und nicht nur für Chemikalien, die genehmigungspflichtig sind; Chemikalien, die zur Besorgnis Anlass geben, sollten durch sicherere Chemikalien oder durch Materialien oder sicherere Technologien ersetzt werden, die ohne diese gefährlichen Stoffe auskommen; dies insbesondere dann, wenn sicherere Alternativen bereits existieren, und unter Berücksichtigung der sozioökonomischen Aspekte bei der Auswahl des besten Ersatzstoffes; die Substitution sollte für Hersteller und nachgeschaltete Anwender zur Pflicht werden, um auf diese Weise Risiken für Arbeitnehmer, für die allgemeine Bevölkerung sowie für die Umwelt zu vermeiden; den Firmen sollte zur Auflage gemacht werden, jährlich eine Liste aller zur Besorgnis Anlass gebender Stoffe zu veröffentlichen, soweit sie diese noch nicht ersetzt haben; vertritt die Auffassung, dass die Integrierte Produktpolitik (IPP) ein weiteres Instrument der neuen Chemikalienpolitik sein sollte, mit der ein nachhaltiges Verbraucherverhalten gefördert werden kann;

De reacties op de in het document gekozen werkwijze zijn over het geheel genomen positief. Wat betreft de transeuropese netwerken, moet de Raad naar aanleiding van verklaringen van de Europese Raad van Kopenhagen, dringend zijn goedkeuring hechten aan : - de voorstellen voor een verordening betreffende de verklaring van Europees belang (COM(92)15) ter vergemakkelijking van de verwezenlijking van transeuropese netwerken op het gebied van vervoer, energie en telecommunicatie : onlangs is een gewijzigd voorstel (COM(93)115) ingediend naar aanleiding van het advies van het Parlement.
Bei den transeuropäischen Netzen ist es nach den Erklärungen des Europäischen Rates von Kopenhagen dringend erforderlich, daß der Rat folgende Rechtsakte verabschiedet: - Die Verordnungsvorschläge über die Erklärungen des Europäischen Interesses (KOM(92)15), die die Einführung transeuropäischer Netze in den Bereichen Verkehr, Energie und Telekommunikation erleichtern sollen: Hier wurde aufgrund der Stellungnahme des Parlaments kürzlich ein geänderter Vorschlag (KOM(93)115) vorgelegt. Die Annahme dieser Vorschläge müßte unter dem belgischen Vorsitz so rasch wie möglich erfolgen.

II. CONCLUSIES VAN HET VERSLAG VAN DE COMMISSIE Aanleiding voor het verslag van de Commissie aan de Raad was de vereiste in de verordening om vóór eind 1993 te onderzoeken of er aanleiding was om de omzetdrempels en de procedures voor verwijzing naar de nationale autoriteiten te wijzigen.
II. Die Schlußfolgerungen des Berichts Der Bericht der Kommission an den Rat erging aufgrund des Erfordernisses der Verordnung, bis Ende 1993 die Fragen einer Überprüfung der Aufgreifschwellen und der Zurückverweisung an die nationalen Behörden zu prüfen.