In 1999 heeft de Commissie haar taken aangevat met de belofte van een nultolerantiebeleid op het stuk van fraude en bedrog. Nu laat zij voor haar opvolgers echter een aantal grotendeels verdoezelde schandalen achter (denk maar aan Eurostat), evenals “een warboel zonder weerga van ten dele tegenstrijdige voorschriften en nieuw gecreëerde instanties en organen, zodanig dat competentiegeschillen en het elkaar toeschuiven van de verantwoordelijkheid zijn ingebouwd” (paragraaf 2).
1999 war die Kommission mit der Ankündigung einer Null-Toleranz-Politik in Sachen Betrug und Korruption angetreten, aber heute hinterlässt sie ihren Nachfolgern halb unterdrückte Skandale (siehe Eurostat) und einen nie da gewesenen Wirrwarr von zum Teil widersprüchlichen Vorschriften und neu geschaffenen Dienststellen und Gremien, sodass Kompetenzstreitigkeiten und das wechselseitige Zuschieben von Verantwortlichkeiten vorprogrammiert sind (Ziffer 2).
