Niet alleen heeft de wetgever bij de totstandkoming van de wet van 22 december 1999 uitdrukkelijk gesteld dat de aanvraag tot regularisatie niet de verblijfsstatus van de betrokken personen wijzigt (Parl. St., Kamer, 1999-2000, DOC 50-0234/005, p. 60, en Parl. St., Senaat, 1999-2000, nr. 2-202/3, pp. 36 en 58), maar de regularisatie is juist bedoeld om de betrokkenen een wettig verblijfsstatuut te geven indien zij beantwoorden aan de door de wet gestelde vereisten, zodat niet staande kan worden gehouden dat ze reeds, vooraleer over hun aanvraag is beslist, legaal zouden zijn.
Der Gesetzgeber hat bei der Annahme des Gesetzes vom 22. Dezember 1999 nicht nur ausdrücklich den Standpunkt vertreten, dass der Regularisierungsantrag den Aufenthaltsstatus der betreffenden Personen nicht ändert (Parl. Dok., Kammer, 1999-2000, DOC 50-0234/005, S. 60, und Parl. Dok., Senat, 1999-2000, Nr. 2-202/3, SS. 36 und 58), sondern die Regularisierung soll gerade de
n Betroffenen einen legalen Aufenthaltsstatus verleihen, wenn sie die gesetzlichen Bedingungen erfüllen, so dass man nicht den Standpunkt vertreten kann, sie hätten sich bereits in einer rechtmässigen Lage befunden, bevor über ihren
Antrag entschieden ...[+++]worden sei.
