Traduction de «burgerlijke rechtsvordering blijft » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

burgerlijke rechtsvordering
Zivilprozess [ Zivilprozeß ]

burgerlijke vordering | burgerlijke rechtsvordering
Zivilklage

burgerlijke rechtsvordering
Zivilklage

Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering
Zivilprozessgesetzbuch

instellen van de burgerlijke rechtsvordering
Erhebung der Zivilklage

Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering | W.Rv.
Zivilprozessgesetzbuch | ZPGB

burgerlijke rechtsvordering | BRv [Abbr.] | Rv [Abbr.]
Zivilprozessrecht

burgerlijke rechtsvordering | civiele procedure
zivilgerichtliches Verfahren

Rechtsvorderingsverdrag (1954) | Verdrag betreffende de burgerlijke rechtsvordering
Übereinkommen über den Zivilprozess (1954)

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De inwerkingtreding van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering blijft gepland voor februari 2013.
Die Zivilprozessordnung soll nach wie vor im Februar 2013 in Kraft treten.

« Ongeacht de uit deze wet voortvloeiende rechten blijft de rechtsvordering inzake burgerlijke aansprakelijkheid mogelijk voor de getroffene of zijn rechthebbenden :
« Unabhängig von den Rechten, die aus dem vorliegenden Gesetz hervorgehen, kann gemäß den Regeln der zivilrechtlichen Haftung eine Klage vom Opfer oder von seinen Berechtigten eingereicht werden:

In die motivering wordt eveneens opgemerkt dat de rechtspraak, ten aanzien daarvan en bij wijze van overgangsmaatregel, aanvaardt dat de burgerlijke rechtsvordering die voortvloeit uit een misdrijf dat, hoewel het verjaard is, op het ogenblik van de inwerkingtreding van de wet van 10 juni 1998 tot wijziging van sommige bepalingen betreffende de verjaring niet het voorwerp heeft uitgemaakt van een in kracht van gewijsde gegane beslissing, onderworpen blijft aan de vroegere termijn bepaald in het Burgerlijk Wetboek (dertigjarige verjaring, voormalig artikel 2262 van het Burgerlijk Wetboek).
Diese Begründung zeigt auch, dass die Rechtsprechung dieser gegenüber übergangsweise annimmt, dass die Zivilklage infolge eines Verstosses, der zwar verjährt ist, aber zum Zeitpunkt des Inkrafttretens des Gesetzes vom 10. Juni 1998 zur Abänderung gewisser Bestimmungen bezüglich der Verjährung nicht Gegenstand einer rechtskräftigen Entscheidung gewesen ist, weiterhin der ehemaligen Frist unterliegt, die im Zivilgesetzbuch vorgesehen war (dreissigjährige Verjährung, ehemaliger Artikel 2262 des Zivilgesetzbuches).

In de tweede prejudiciële vraag vraagt de verwijzende rechter aan het Hof of artikel 11 van de wet van 10 juni 1998 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, in zoverre het tot gevolg heeft dat de dertigjarige verjaring van artikel 2262 van het Burgerlijk Wetboek van toepassing blijft op de burgerlijke rechtsvordering volgend uit een misdrijf die, hoewel zij verjaard is, niet het voorwerp is geweest van een in kracht van gewijsde gegane beslissing.
In der zweiten präjudiziellen Frage legt der Verweisungsrichter dem Hof die Frage vor, ob Artikel 11 des Gesetzes vom 10. Juni 1998 gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstösst, insoweit er dazu führt, dass die in Artikel 2262 des Zivilgesetzbuches vorgesehene dreissigjährige Verjährungsfrist auf die aufgrund einer Straftat entstandene Zivilklage anwendbar bleibt, die, obwohl verjährt, nicht Gegenstand einer rechtskräftig gewordenen Entscheidung gewesen ist.

In de eerste prejudiciële vraag vraagt de verwijzende rechter het Hof of voormeld artikel 11 van de wet van 10 juni 1998 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, in zoverre het tot gevolg heeft dat de verjaringstermijn van dertig jaar waarin artikel 2262 van het Burgerlijk Wetboek voorziet, van toepassing blijft op de burgerlijke rechtsvordering volgend uit een misdrijf die, hoewel ze verjaard is, niet het voorwerp is geweest van een in kracht van gewijsde gegane beslissing, terwijl, wanneer dat het geval is, die rechtsvorderingen onderworpen blijven aan de verjaringstermijn van vijf jaar waarin het vroegere artikel 26 van de voorafgaande titel van het Wetboek van Strafvordering voorziet.
In der ersten präjudiziellen Frage legt der Verweisungsrichter dem Hof die Frage vor, ob der obengenannte Artikel 11 des Gesetzes vom 10. Juni 1998 gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstösst, insoweit er dazu führt, dass die in Artikel 2262 des Zivilgesetzbuches vorgesehene dreissigjährige Verjährungsfrist auf die auf einer Straftat beruhende Zivilklage anwendbar bleibt, die trotz ihrer Verjährung nicht Gegenstand einer rechtskräftig gewordenen Entscheidung gewesen ist, während, wenn dies der Fall ist, diese Klagen auch weiterhin der im früheren Artikel 26 des Präliminartitels des Strafprozessgesetzbuches vorgesehenen fünfjährigen Verjährungsfrist unterliegen.

De inzake rechtshulp in dit geval toepasselijke wetgeving, met name a rtikel 23 van het Verdrag van 17 juli 1905 betreffende de burgerlijke rechtsvordering, artikel 24 van het Verdrag van 1 maart 1954 betreffende de burgerlijke rechtsvordering of artikel 13 van het Verdrag van 25 oktober 1980 inzake de toegang tot de rechter in internationale gevallen, blijft onverminderd van toepassing tussen de lidstaten welke partij zijn bij die verdragen.
Diese Verordnung gilt unbeschadet der einschlägigen Rechtsvorschriften betreffend den Rechtsschutz und insbesondere des Artikels 23 des Abkommens über den Zivilprozeß vom 17. Juli 1905, des Artikels 24 des Übereinkommens über den Zivilprozeß vom 1. März 1954 und des Artikels 13 des Abkommens über die Erleichterung des internationalen Zugangs zu den Gerichten vom 25. Oktober 1980 im Verhältnis zwischen den Mitgliedstaaten, die Vertragspartei dieser Übereinkünfte sind.

De rechten van verdediging van de partij die tot gedwongen tussenkomst is gedagvaard, zoals de verzekeraar, zijn evenmin geschonden, vermits die tussenkomst, gedwongen of vrijwillig, enkel beoogt de financiële belangen van de verzekeraar te vrijwaren en blijft samenhangen met de burgerlijke rechtsvordering, zodat de verzekeraar van de burgerlijke aansprakelijkheid van de ouders van de minderjarige zich in een volstrekt gelijke situatie bevindt ten opzichte van de burgerlijke partij.
Die Verteidigungsrechte der zum zwangsweisen Verfahrensbeitritt geladenen Partei, wie des Versicherers, seien ebensowenig verletzt worden, da diese Intervention, erzwungen oder freiwillig, nur darauf abziele, die finanziellen Interessen des Versicherers zu abzusichern, und weiterhin mit der Zivilklage zusammenhänge, so dass der Haftpflichtversicherer der Eltern des Minderjährigen sich gegenüber der Zivilpartei in einer völlig gleichen Situation befinde.