Traduction de «datum uitspraak moeten » (Néerlandais → Allemand) :

De verwijzende rechter, voor wie hoger beroep is ingesteld in een zaak die aanhangig is gemaakt met betrekking tot misdrijven die vóór 12 september 2005 (datum van inwerkingtreding van de wet van 10 augustus 2005) zijn gepleegd en die na die datum uitspraak moet doen, ondervraagt het Hof over de bestaanbaarheid van de in het geding zijnde bepalingen met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie, indien zij in die zin worden geïnterpreteerd dat de straffen waarin de nieuwe artikelen 433decies en volgende van het Strafwetboek voorzien minder zwaar moeten worden geacht dan de straffen waarin het vroegere artikel 77bis, § 1bis en § 5, van de wet van 15 december 1980 voorzag, zodat de nieuwe straffen moeten worden toegepast vanaf de inwerkingtreding van de voormelde artikelen 433decies en volgende, zelfs voor feiten die vóór die inwerkingtreding zijn gepleegd.
Der vorlegende Richter, vor dem in einer Sache Berufung eingelegt wird, die anhängig gemacht wurde in Bezug auf vor dem 12. September 2005 (Datum des Inkrafttretens des Gesetzes vom 10. August 2005) begangene Straftaten, und der nach diesem Datum ein Urteil fällen muss, befragt den Hof zur Vereinbarkeit der fraglichen Bestimmungen mit dem Grundsatz der Gleichheit und Nichtdiskriminierung, wenn sie in dem Sinne ausgelegt würden, dass die in den neuen Artikeln 433decies ff. des Strafgesetzbuches vorgesehenen Strafen als weniger schwer anzusehen seien als die in dem vorherigen Artikel 77bis § 1bis und § 5 des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 vorgesehenen Strafen, so dass die neuen Strafen ab dem Inkrafttreten der vorerwähnten Artikel 433decies ff. angewandt werden müssten, selbst bei vor diesem Inkrafttreten begangenen Taten.

De verwijzende rechters in de zaken nrs. 2967 en 3023, voor wie zaken aanhangig zijn gemaakt met betrekking tot misdrijven die vóór 1 maart 2004 (datum van inwerkingtreding van de wet van 7 februari 2003) zijn gepleegd en die na die datum uitspraak moeten doen, merken op dat de vroegere wet, in zoverre zij voorzag in gevangenisstraffen waarin de nieuwe wet niet langer voorziet, voor de toepassing van artikel 2 van het Strafwetboek zou kunnen worden beschouwd als die welke de zwaarste straf bepaalt, maar dat de nieuwe wet, in de geest van de rechtsonderhorige, als meer repressief zou moeten worden beschouwd, in zoverre de gevangenisstraffen waarin de vroegere wet voorzag, zelden ten uitvoer werden gelegd, of zelfs zelden werden uitgesproken, in zoverre het nieuwe artikel 35 van de gecoördineerde wetten met name voorziet in een verplicht verval van het recht tot sturen, terwijl het uitspreken van dat verval onder de vroegere wet nog facultatief was (zaak nr. 2967), en in zoverre het nieuwe artikel 29, § 1, voorziet in geldboeten die werden verhoogd (zaak nr. 3023).
Die verweisenden Richter in den Rechtssachen Nrn. 2967 und 3023, die mit Straftaten befasst waren, die vor dem 1. März 2004 (Datum des Inkrafttretens des Gesetzes vom 7. Februar 2003) begangen worden waren, und die nach diesem Datum ein Urteil fällen sollten, führen an, das alte Gesetz könnte, insofern es Gefängnisstrafen vorgesehen habe, die das neue Gesetz nicht mehr vorsehe, als dasjenige angesehen werden, das die schwerere Strafe zur Anwendung von Artikel 2 des Strafgesetzbuches beinhalte, doch nach den Vorstellungen des Rechtsunterworfenen sei das neue Gesetz als repressiver anzusehen, insofern die im alten Gesetz vorgesehenen Gefängnisstrafen nur selten vollstreckt oder gar selten verhängt worden seien, insofern der neue Artikel 35 der koordinierten Gesetze insbesondere eine verpflichtende Entziehung der Fahrerlaubnis vorsehe, während das alte Gesetz dies nur als Möglichkeit für den Richter vorgesehene habe (Rechtssache Nr. 2967) und insofern der neue Artikel 29 erhöhte Geldstrafen vorsehe (Rechtssache Nr. 3023).

De vertraging die zo ontstaat zal niet zo groot zijn, aangezien het Hof 6 juni reeds heeft vastgesteld als de datum waarop de partijen hun argumenten uiterlijk moeten hebben gepresenteerd en het erop lijkt dat het Hof zijn procedures versnelt zodat het voor de zomer al een uitspraak kan doen.
Die Verzögerung dürfte nicht allzu groß sein, denn der Gerichtshof hat bereits angekündigt, dass die Frist, binnen deren die Parteien ihre Auffassungen darlegen können, am 6. Juni abläuft, und es hat den Anschein, dass der Gerichtshof das Verfahren beschleunigt und vielleicht schon vor dem Sommer zu einem Urteil gelangen wird.

« Schenden de artikelen 5 en 7, eerste en tweede lid, van de wet van 26 juli 1962 betreffende de rechtspleging bij hoogdringende omstandigheden inzake onteigening ten algemenen nutte de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk gelezen of in samenhang met de artikelen 6 en 13 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het voormelde Verdrag, in zoverre zij een verschil in behandeling in het leven roepen tussen, enerzijds, de houders van een eigendomsrecht, eisers of verweerders in rechte, in het geval van een urgentieprocedure ingeleid voor de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg en, anderzijds, de onteigenden, houders van een eigendomsrecht, die tegen een onteigening alle middelen die zij wensen aan te voeren moeten tegenwerpen binnen de termijn waarin is voorzien tussen de dag waarop zij gedagvaard zijn om te verschijnen op de in het geding zijnde plaats en de dag van verschijning, die de uiterste datum is waarin is voorzien om hun argumenten uiteen te zetten op straffe van verval, en in zoverre de vrederechter die uitspraak dient te doen in de onteigeningsprocedure wegens dringende noodzakelijkheid, gehouden is een vonnis te wijzen over het geheel binnen een termijn van 48 uren volgend op de dag van de verschijning van de betrokken partijen, terwijl die termijn de kantonmagistraat niet zou toestaan de hem voorgelegde vragen op passende en uitvoerige wijze te bestuderen en een daarop volgende beslissing te nemen ?
« Verstossen die Artikel 5 und 7 Absätze 1 und 2 des Gesetzes vom 26. Juli 1962 über das Dringlichkeitsverfahren in bezug auf die Enteignung zu gemeinnützigen Zwecken gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, in Verbindung oder nicht mit den Artikeln 6 und 13 der Europäischen Menschenrechtskonvention und mit Artikel 1 des ersten Zusatzprotokolls zur vorgenannten Konvention, insoweit sie einen Behandlungsunterschied einführen zwischen einerseits den Inhabern des Eigentumsrechts, als Kläger oder Beklagte im Falle eines vor dem Präsidenten des Gerichts erster Instanz eingeleiteten Dringlichkeitsverfahrens, und andererseits den Enteigneten, die Inhaber eines Eigentumsrechts sind und die einer Enteignung alle Mittel, die sie vorbringen wollen, innerhalb jener Frist entgegenhalten müssen, die vorgesehen ist zwischen dem Tag, an dem sie geladen wurden, an dem betreffenden Ort zu erscheinen, und dem Tag des Erscheinens als Stichtag zur Darlegung ihrer Argumente, bei sonstiger Verwirkung, und insoweit der Friedensrichter, der in dem Enteignungsverfahren im Dringlichkeitsfall befinden muss, verpflichtet ist, innerhalb einer Frist von 48 Stunden ab dem Tag des Erscheinens der betroffenen Parteien ein Urteil über das Ganze zu fällen, während diese Frist den Kantonsmagistrat nicht in die Lage versetzen würde, die ihm vorgelegten Fragen angemessen und eingehend zu studieren und anschliessend eine Entscheidung zu treffen ?