Traduction de «dubbele van het maximum van de straf » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

dubbele van het maximum van de straf
Doppelte der Höchststrafe

met dubbel maximum
zweispitzig

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

« Hij die, na tot een criminele straf te zijn veroordeeld, een wanbedrijf pleegt, kan worden veroordeeld tot het dubbele van het maximum van de straf, bij de wet op het wanbedrijf gesteld.
« Wer nach einer Verurteilung zu einer Kriminalstrafe ein Vergehen begeht, kann mit dem Doppelten der für das Vergehen angedrohten Höchststrafe bestraft werden.

De aan de rechter gelaten mogelijkheid om het dubbele van het maximum van de correctionele straf uit te spreken waarin bij de wet voor dat tweede feit is voorzien, is een nuttige waarborg in het belang van de samenleving (ibid., p. 30).
Die dem Richter überlassene Möglichkeit, das Doppelte der höchsten Korrektionalstrafe zu verhängen, die im Gesetz für diese letztere Tat vorgesehen ist, ist eine sachdienliche Garantie im Interesse der Gesellschaft (ebenda, S. 30).

2. Schendt artikel 56, tweede lid, van het Strafwetboek, in samenhang gelezen met artikel 2 van de wet van 4 oktober 1867 op de verzachtende omstandigheden, zoals gewijzigd bij de wet van 21 december 2009, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in die zin dat de correctionalisering, wegens het aanvaarden van verzachtende omstandigheden, van een poging tot misdaad strafbaar met levenslange opsluiting het mogelijk maakt de recidiverende beklaagde voor de correctionele rechtbank een straf op te leggen die tot het dubbele van het bij de wet op dat wanbedrijf gestelde maximum kan bedragen, terwijl het maximum van de straf die de beschuldigde kan oplopen die voor een identiek misdrijf naar het hof van assisen is verwezen, die dan niet als een recidivist wordt beschouwd, van kortere duur is ?
2. Verstösst Artikel 56 Absatz 2 des Strafgesetzbuches in Verbindung mit Artikel 2 des Gesetzes vom 4. Oktober 1867 über die mildernden Umstände in der durch das Gesetz vom 21. Dezember 2009 abgeänderten Fassung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem die Korrektionalisierung - durch die Annahme mildernder Umstände - des Versuchs eines Verbrechens, das mit lebenslänglicher Zuchthausstrafe strafbar ist, es ermöglicht, über den Angeklagten, der Wiederholungstäter ist, vor dem Korrektionalgericht eine Strafe bis zum Zweifachen der für diese Straftat gesetzlich angedrohten Höchststrafe zu verhängen, während die für die gleiche Straftat angedrohte Höchststrafe, die dem an den Assisenhof verwiesenen Angeklagten, der in dem Fall nicht als Wiederholungstäter gilt, auferlegt werden kann, von kürzerer Dauer ist?

Schendt de wet van 21 december 2009 tot hervorming van het hof van assisen, die diverse bepalingen van onder meer de wet van 4 oktober 1867 op de verzachtende omstandigheden wijzigt, in het bijzonder artikel 230 ervan waarbij artikel 2 van de wet op de verzachtende omstandigheden wordt vervangen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de artikelen 2, tweede lid, en 56, tweede lid, van het Strafwetboek, in die zin dat de correctionalisering, wegens het aanvaarden van verzachtende omstandigheden, van een poging tot misdaad strafbaar met levenslange opsluiting het mogelijk maakt de recidiverende beklaagde voor de correctionele rechtbank een straf op te leggen die tot het dubbele van het bij de wet op dat wanbedrijf gestelde maximum kan bedragen, terwijl het maximum van de straf die de beschuldigde kan oplopen die voor een identiek misdrijf naar het hof van assisen is verwezen, die dan niet als een recidivist wordt beschouwd, van kortere duur is ?
Verstösst das Gesetz vom 21. Dezember 2009 zur Reform des Assisenhofes, das verschiedene Bestimmungen abändert, namentlich des Gesetzes vom 4. Oktober 1867 über die mildernden Umstände, insbesondere sein Artikel 230, der Artikel 2 des Gesetzes über die mildernden Umstände ersetzt, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit den Artikeln 2 Absatz 2 und 56 Absatz 2 des Strafgesetzbuches, indem die Korrektionalisierung - durch die Annahme mildernder Umstände - des Versuchs eines Verbrechens, das mit lebenslänglicher Zuchthausstrafe strafbar ist, es ermöglicht, über den Angeklagten, der Wiederholungstäter ist, vor dem Korrektionalgericht eine Strafe bis zum Zweifachen der für diese Straftat gesetzlich angedrohten Höchststrafe zu verhängen, während die für die gleiche Straftat angedrohte Höchststrafe, die dem an den Assisenhof verwiesenen Angeklagten, der in dem Fall nicht als Wiederholungstäter gilt, auferlegt werden kann, von kürzerer Dauer ist?

Op grond van dit verdrag kan de staat van veroordeling slechts om de tenuitvoerlegging van een sanctie door een andere verdragsluitende staat verzoeken, indien aan één of meer van de in artikel 5 genoemde voorwaarden is voldaan: a) de veroordeelde heeft zijn vaste woonplaats in de andere staat, b) de tenuitvoerlegging van de sanctie in de andere staat schept naar verwachting betere kansen voor de reclassering van de veroordeelde, c) het betreft een sanctie die vrijheidsbeneming meebrengt, die in de andere staat kan worden ten uitvoer gelegd in aansluiting op een andere sanctie die vrijheidsbeneming meebrengt en die de veroordeelde in die staat ondergaat of moet ondergaan, d) de andere staat de staat van herkomst van de veroordeelde is en zich reeds bereid heeft verklaard tot tenuitvoerlegging van de sanctie, e) de staat van veroordeling meent dat hij zelf niet de sanctie ten uitvoer kan leggen, ook niet met behulp van uitlevering, en dat de andere staat dat wel kan. Bovendien moet het vonnis dat in de verzoekende staat is gewezen, onherroepelijk en uitvoerbaar zijn en moet het strafbare feit waarvoor de straf is uitgesproken, eveneens een strafbaar feit zijn volgens de wetgeving van de aangezochte staat (vereiste van "dubbele strafbaarheid" [76]).
Nach diesem Übereinkommen kann der Urteilsstaat einen anderen Vertragsstaat nur dann um Vollstreckung einer Sanktion ersuchen, wenn eine oder mehrere der in Art. 5 aufgeführten Voraussetzungen erfuellt sind: a) wenn der Verurteilte seinen gewöhnlichen Aufenthalt in dem anderen Staat hat; b) wenn die Vollstreckung der Sanktion im anderen Staat geeignet ist, die soziale Wiedereingliederung des Verurteilten zu erleichtern; c) wenn es sich um eine freiheitsentziehende Sanktion handelt, die in dem anderen Staat im Anschluss an eine andere vom Verurteilten in diesem Staat angetretene oder zu verbüßende freiheitsentziehende Sanktion vollstreckt werden könnte; d) wenn der andere Staat der Heimatstaat des Verurteilten ist und sich schon bereit erklärt hat, die Vollstreckung dieser Sanktion zu übernehmen; e) wenn er der Auffassung ist, dass er die Sanktion - auch durch Erwirkung der Auslieferung - nicht selbst vollstrecken kann und der andere Staat dazu in der Lage ist. Darüber hinaus muss die im ersuchenden Staat ergangene Entscheidung rechtskräftig und vollstreckbar sein und die Handlung, derentwegen die Sanktion verhängt worden ist, auch nach dem Recht des ersuchten Staates eine strafbare Handlung darstellen (Grundsatz der "doppelten Strafbarkeit") [76].

De door de staat van veroordeling opgelegde straf zal hierdoor naar aard en duur niet worden verzwaard en evenmin zal het door de wet van de staat van tenuitvoerlegging voor hetzelfde feit voorgeschreven maximum hierdoor worden overschreden (artikel 8, lid 4).
Sie darf nach Art oder Dauer die im Urteilsstaat verhängte Strafe nicht verschärfen und das nach dem Recht des Vollstreckungsstaats für dieselbe Tat vorgesehene Hoechstmaß nicht überschreiten (Art. 8 Abs. 4).

Met betrekking tot de strafmaat is in enkele lidstaten de mogelijkheid voorzien voor de rechter om een hogere straf uit te spreken dan het wettelijk bepaalde maximum op grond van verzwarende omstandigheden [63], terwijl het in andere landen niet mogelijk is om de wettelijk bepaalde maximumstraf te overschrijden [64].
In einigen Mitgliedstaaten hat der Richter die Möglichkeit, aufgrund schulderhöhender Umstände eine höhere Strafe als die im Gesetz vorgesehene Hoechststrafe zu verhängen [63], während in anderen Mitgliedstaaten die gesetzliche Hoechststrafe nicht überschritten werden darf [64].

1. Een Europees aanhoudingsbevel kan worden uitgevaardigd wegens feiten die door de wet van de uitvaardigende lidstaat strafbaar zijn gesteld met een vrijheidsstraf of een tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel, met een maximum van ten minste twaalf maanden of, wanneer een straf of een maatregel is opgelegd, wegens opgelegde sancties met een duur van ten minste vier maanden.
(1) Ein Europäischer Haftbefehl kann bei Handlungen erlassen werden, die nach den Rechtsvorschriften des Ausstellungsmitgliedstaats mit einer Freiheitsstrafe oder einer freiheitsentziehenden Maßregel der Sicherung im Hoechstmaß von mindestens zwölf Monaten bedroht sind, oder im Falle einer Verurteilung zu einer Strafe oder der Anordnung einer Maßregel der Sicherung, deren Maß mindestens vier Monate beträgt.