Traduction de «eenvoudig zijn verdiende straf heeft » (Néerlandais → Allemand) :

Wat moeten wij zeggen van de verklaringen van mevrouw Becket, de minister van Buitenlandse Zaken van Groot-Brittannië, die zei dat Hoessein eenvoudig zijn verdiende straf heeft gekregen en men recht had doen wedervaren?
Was sagen Sie zu den Äußerungen der britischen Außenministerin, Frau Becket, die offen erklärt hat, dass Hussein schlichtweg das bekommen habe, was er verdient hat, und dass damit Gerechtigkeit geübt worden sei?

Artikel 3, eerste lid, van de wet van 29 juni 1964 betreffende de opschorting, het uitstel en de probatie bepaalt immers dat de opschorting van de uitspraak van de veroordeling kan worden gelast « ten voordele van de beklaagde die nog niet is veroordeeld tot een criminele straf of een hoofdgevangenisstraf van meer dan zes maanden », wat het geval is bij de persoon die het voorwerp van een eenvoudige schuldigverklaring heeft uitgemaakt.
Artikel 3 Absatz 1 des Gesetzes vom 29. Juni 1964 über die Aussetzung, den Aufschub und die Bewährung bestimmt nämlich, dass die Aussetzung der Verkündung der Verurteilung « zugunsten des Angeklagten angeordnet werden [kann], der früher nicht zu einer Kriminalstrafe oder einer Hauptgefängnisstrafe von mehr als sechs Monaten verurteilt worden ist », was der Fall ist bei Personen, die Gegenstand einer einfachen Schuldigerklärung waren.

Artikel 8 van dezelfde wet bepaalt eveneens dat het uitstel kan worden toegekend aan de veroordeelde die « nog niet veroordeeld is geweest tot een criminele straf of tot een hoofdgevangenisstraf van meer dan twaalf maanden », wat opnieuw het geval is bij de persoon die het voorwerp van een eenvoudige schuldigverklaring heeft uitgemaakt.
Ebenso bestimmt Artikel 8 desselben Gesetzes, dass der Aufschub dem Verurteilten gewährt werden kann, der « früher nicht zu einer Kriminalstrafe oder einer Hauptgefängnisstrafe von mehr als zwölf Monaten verurteilt worden » ist, was wiederum der Fall ist bei Personen, die Gegenstand einer einfachen Schuldigerklärung waren.

De wetgever heeft dus redelijkerwijs kunnen bepalen dat, hoewel het verstrijken van de tijd kon verantwoorden dat geen enkele straf wordt opgelegd, de « eenvoudige schuldigverklaring » niet mag beletten dat « nog uitspraak kan worden gedaan over de burgerlijke belangen » (Parl. St., Kamer, 1998-1999, nr. 1961/5, pp. 6, 7 en 12; Senaat, 1999-2000, nr. 2-279/3, pp. 5 en 6).
Der Gesetzgeber konnte daher vernünftigerweise davon ausgehen, dass der Ablauf der Zeit es zwar rechtfertigen kann, keine Strafe aufzuerlegen, doch die « einfache Schuldigerklärung » kann nicht verhindern, dass « noch über die zivilrechtlichen Interessen geurteilt werden kann » (Parl. Dok., Kammer, 1998-1999, Nr. 1961/5, SS. 6, 7 und 12; Senat, 1999-2000, Nr. 2-279/3, SS. 5 und 6).