Traduction de «eu‑onderdanen te voegen » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

de voegen leegmaken | de voegen uitkrabben
Auskratzen (einer Fuge)

Verordening (EG) nr. 539/2001 van de Raad tot vaststelling van de lijst van derde landen waarvan de onderdanen bij overschrijding van de buitengrenzen in het bezit moeten zijn van een visum en de lijst van derde landen waarvan de onderdanen van die plicht zijn vrijgesteld | visumverordening
Verordnung zur Aufstellung der Liste der Drittländer, deren Staatsangehörige beim Überschreiten der Außengrenzen im Besitz eines Visums sein müssen, sowie der Liste der Drittländer, deren Staatsangehörige von dieser Visumpflicht befreit sind | Visum-Verordnung

illegale arbeid van onderdanen van derde landen | illegale tewerkstelling van onderdanen van derde landen
illegale Beschäftigung von Drittstaatsangehörigen

kiesgegevens vreemde onderdanen
Wahlbeteiligung der Bürger der Europäischen Union

verblijfstitel voor de onderdanen van de EEG
Angehöriger eines Mitgliedsstaates der EG

komen voegen bij (zich)
nachkommen

voegen
beilegen

onderdelen voorbereiden om samen te voegen
Teile zur Verbindung vorbereiten | Teile verbindungsfertig machen | zu verbindende Teile vorbereiten

voegen met warme pek coaten
Fugen mit heißem Harz belegen

tegelvoegen opvullen | voegen tussen tegels opvullen
Fliesen verfugen | Fliesenfugen füllen

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

de inbreukprocedure om het recht van echtgenoten van hetzelfde geslacht of geregistreerde partners om zich bij EU‑onderdanen te voegen en met hen in Malta te verblijven (op grond van de EU‑richtlijn inzake vrij verkeer, IP/11/981) te handhaven.
Vertragsverletzungsverfahren zur Durchsetzung des Rechts von gleichgeschlechtlichen Ehepartnern oder eingetragenen Lebenspartnern, zu EU-Bürgern zu ziehen und sich mit diesen in Malta aufzuhalten (gemäß der EU-Freizügigkeitsrichtlinie, IP/11/981).

Vandaag heeft de Europese Commissie voorgesteld om vijf Caribische eilandstaten (Dominica, Grenada, Saint Lucia, Saint Vincent en de Grenadines en Trinidad en Tobago), tien eilandstaten uit de Stille Oceaan (Kiribati, Marshalleilanden, Micronesië, Nauru, Palau, Samoa, Salomonseilanden, Tonga, Tuvalu en Vanuatu) en Oost-Timor toe te voegen aan de lijst van derde landen en gebieden waarvan de onderdanen van de visumplicht zijn vrijgesteld.
Die Europäische Kommission hat heute einen Vorschlag vorgelegt, wonach fünf karibische Inselstaaten (Dominica, Grenada, St. Lucia, St. Vincent und die Grenadinen sowie Trinidad und Tobago), 10 pazifische Inselstaaten (Kiribati, die Marshallinseln, Mikronesien, Nauru, Palau, Samoa, die Salomonen, Tonga, Tuvalu, Vanuatu) und Osttimor in die Liste der Drittländer und Drittlandsgebiete aufgenommen werden sollen, deren Staatsangehörige von der Visumpflicht befreit sind.

|| Eerste verblijfstitels om familieredenen voor onderdanen van derde landen die zich bij niet-EU-burgers voegen || Totale aantal eerste verblijfstitels afgegeven aan onderdanen van derde landen || Aandeel van de verblijfstitels afgegeven aan onderdanen van derde landen die zich bij niet-EU-burgers voegen, uitgedrukt als percentage van het totale aantal eerste verblijfstitels afgegeven aan onderdanen van derde landen
|| Familienbedingt erteilte erste Aufenthaltstitel für Drittstaatsangehörige, die Nicht-EU-Bürgern nachziehen || Gesamtzahl der Drittstaatsangehörigen erteilten Aufenthaltstitel || Anteil der Aufenthaltstitel für Drittstaatsangehörige, die Nicht-EU-Bürgern nachziehen, im Vergleich zur Gesamtzahl aller Drittstaatsangehörigen erteilten ersten Aufenthaltstitel

Sinds 2003 bestaan er gemeenschappelijke Europese immigratieregels die bepalen onder welke voorwaarden onderdanen van derde landen het recht op gezinshereniging kunnen uitoefenen[1]. De richtlijn stelt de voorwaarden vast voor toegang en verblijf voor gezinsleden die niet de nationaliteit van een lidstaat hebben en die zich bij een niet-EU-burger voegen die reeds legaal in een lidstaat verblijft.
Seit 2003 gibt es gemeinsame EU-Einwanderungsvorschriften, die die Bedingungen zur Ausübung des Rechts auf Familienzusammenführung von Drittstaatsangehörigen auf EU-Ebene regeln.[1] In der Richtlinie ist festgelegt, unter welchen Bedingungen Familienangehörige aus Nicht-EU-Ländern einem nicht aus einem EU-Land stammenden Staatsangehörigen nachziehen können, der sich bereits rechtmäßig in einem Mitgliedstaat aufhält, und welche Bedingungen für ihre Einreise und ihren Aufenthalt gelten.

Uit het verslag bleek met name dat de richtlijn te veel beslissingsbevoegdheid aan de lidstaten geeft voor de toepassing van een aantal facultatieve bepalingen, met name wat betreft de tijd die een onderdaan van een derde land moet wachten voordat zijn gezin zich bij hem kan voegen en de mogelijkheid voor lidstaten om onderdanen van derde landen te verplichten aan "integratievoorwaarden" te voldoen.
Insbesondere wurde deutlich, dass die Richtlinie den Mitgliedstaaten bei einigen Kann-Bestimmungen einen zu großen Ermessensspielraum belässt; dies gilt insbesondere in Bezug auf die Zeit, die der Drittstaatsangehörige abwarten muss, bis seine Familienangehörigen ihm nachziehen können, sowie darauf, dass die Mitgliedstaaten von Drittstaatsangehörigen verlangen können, dass sie Integrationsmaßnahmen nachkommen.

In de richtlijn (2003/86/EG) zijn gemeenschappelijke voorwaarden opgenomen over het recht van niet-EU-gezinsleden om zich te voegen bij onderdanen van derde landen die legaal in de EU verblijven.
Die Richtlinie (2003/86/EG) enthält gemeinsame Bedingungen, nach denen Nicht-EU-Bürger ihren Familienangehörigen, die aus einem Drittstaat stammen und rechtmäßig in der EU leben, nachziehen dürfen.

Wanneer hij zijn echtgenote uit een derde land wil overbrengen, kan het echtpaar geen aanspraak maken op de uit de richtlijn voortvloeiende rechten en blijft het volledig de taak van de betrokken lidstaat om voorschriften vast te stellen betreffende het recht van echtgenoten uit derde landen om zich bij de eigen onderdanen te voegen.
Er hat eine Drittstaatsangehörige geheiratet und will, dass sie zu ihm zieht. Die Richtlinie ist in diesem Fall nicht anwendbar. Die Regelung des Nachzugsrechts von Ehegatten aus Drittstaaten ist allein Sache des betreffenden Mitgliedstaats.

Aangezien geen van beiden EU-burger is, kunnen zij geen aanspraak maken op de uit de richtlijn voortvloeiende rechten en blijft het volledig de taak van de betrokken lidstaat om voorschriften vast te stellen betreffende het recht van echtgenoten uit derde landen om zich bij andere onderdanen van derde landen te voegen, in voorkomend geval met inachtneming van andere instrumenten van het Gemeenschapsrecht.
Die Regelung des Nachzugsrechts bei Ehegatten, die beide Angehörige eines Drittstaats sind, obliegt allein dem betreffenden Mitgliedstaat unter Beachtung – sofern anwendbar – anderer einschlägiger EG-Vorschriften.

Elke lidstaat moet dus zelf voorschriften vaststellen betreffende het recht van gezinsleden die onderdaan van een derde land zijn, om zich bij onderdanen van de betrokken lidstaat te voegen.
Daher ist es Sache der Mitgliedstaaten, Vorschriften über das Recht von Familienangehörigen mit der Staatsangehörigkeit eines Drittlandes, Staatsangehörigen des betreffenden Mitgliedstaats nachzuziehen, festzulegen.

Het voorzitterschap stelde voor een overweging in te voegen over het vraagstuk van de onderdanen van derde landen.
Der Vorsitz regte die Aufnahme eines Erwägungsgrunds zur Problematik der Drittstaatsangehörigen an.