Traduction de «exploitatiezetel heeft » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

tekortkoming van een getuige of deskundige die feiten waarover hij heeft getuigd,verborgen heeft gehouden of onjuist heeft weergegeven
Verfehlung eines Zeugen oder Sachverständigen,der Tatsachen verschwiegen und(oder)falsch dargelegt hat

exploitatiezetel
Betriebssitz

voorstelling dat men van een risico heeft | voorstelling/beeld dat men van een risico heeft
Risikowahrnehmung

aandoening die met het milieu te maken heeft | aandoening/ziekte die met het milieu te maken heeft
Umweltbedingte Krankheit

Overeenkomstsluitende Partij die het visum heeft verleend
Vertragspartei, die den Sichtvermerk ausgestellt hat

erfgenaam die onder voorrecht heeft aanvaard
Erbe, der eine Erbschaft unter Vorbehalt der Inventarerrichtung annimmt

Besluit betreffende gevallen waarin de douane redenen heeft om te twijfelen aan de juistheid of de nauwkeurigheid van de aangegeven waarde [ DTA | BJN ]
Beschluss zu Fällen, in denen die Zollverwaltungen berechtigte Zweifel an der Richtigkeit oder Genauigkeit des angegebenen Werts haben [ DTA ]

vennootschap die de rechtsvorm van een handelsvennootschap heeft aangenomen
Handelsgesellschaft kraft Rechtsform

grondgebied van de Overeenkomstsluitende Partij die het visum heeft verleend
Hoheitsgebiet der Vertragspartei, die den Sichtvermerk ausgestellt hat

multipara | vrouw die meer dan eens heeft gebaard
Multipara | mehrgebärend

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De verwijzende rechter legt artikel 25 van het decreet van 20 april 2001 aan het Hof voor in de interpretatie dat het de aanbieder van een taxidienst die zijn exploitatiezetel heeft in het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest en die ter uitvoering van een taxirit personen heeft vervoerd naar een plaats in het Vlaamse Gewest, verbiedt op die plaats personen te laten instappen om te vervoeren naar een plaats in het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest indien hij niet beschikt over een vergunning die werd afgegeven overeenkomstig het voormelde decreet.
Der vorlegende Richter unterbreitet dem Gerichtshof Artikel 25 des Dekrets vom 20. April 2001 in der Auslegung, wonach es dem Betreiber eines Taxidienstes, der seinen Betriebssitz in der Region Brüssel-Hauptstadt habe und zur Ausführung einer Taxifahrt Personen an einen Ort in der Flämischen Region befördert habe, verboten sei, an diesem Ort Personen einsteigen zu lassen, um sie an einen Ort in der Region Brüssel-Hauptstadt zu befördern, wenn er nicht über eine gemäß dem vorerwähnten Dekret ausgestellte Genehmigung verfüge.

Bij ministerieel besluit van 25 juli 2016, dat uitwerking heeft op 22 juni 2016, wordt de aan de heer Emmanuel Hastir verleende erkenning als verantwoordelijke voor de handelingen tot hergroepering van gevaarlijke afvalstoffen en afgewerkte oliën die uitgevoerd worden binnen de exploitatiezetel van de NV « All Clean Environnement » te Sombreffe, ingetrokken.
Durch Ministerialerlass vom 25. Juli 2016, der am 22. Juni 2016 in Wirkung tritt, wird Herrn Emmanuel Hastir die Zulassung als verantwortliche Person für die innerhalb der « SA All Clean Environnement » durchgeführte Zusammenstellung von gefährlichen Abfällen und von Altölen entzogen.

De verwijzende rechter leidt daaruit af dat de aanbieder van een taxidienst die zijn exploitatiezetel in het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest heeft, bij gebrek aan een exploitatiezetel in het Vlaamse Gewest, geen vergunning als bedoeld in artikel 25 van het decreet van 20 april 2001 zou kunnen verkrijgen.
Der vorlegende Richter leitet daraus ab, dass der Betreiber eines Taxidienstes, der seinen Betriebssitz in der Region Brüssel-Hauptstadt habe, in Ermangelung eines Betriebssitzes in der Flämischen Region keine Genehmigung im Sinne von Artikel 25 des Dekrets vom 20. April 2001 erhalten könne.

De verwijzende rechter vergelijkt die categorie van werknemers met die van de Franstalige werknemers die het Nederlands niet beheersen en wier prestaties zijn verbonden aan een exploitatiezetel die is gevestigd op het grondgebied van het tweetalige gebied Brussel-Hoofdstad, en die met toepassing van artikel 4, § 1, tweede lid, van de wet van 15 juni 1935, geïnterpreteerd overeenkomstig B.10 van het arrest van het Hof nr. 98/2010 van 16 september 2010, hun vordering tegen hun werkgever kunnen instellen en voortzetten in het Frans, zelfs indien die laatste zijn maatschappelijke zetel in het Nederlandse taalgebied heeft, terwijl het Frans is gebruikt in hun sociale betrekkingen krachtens artikel 52, §§ 1 en 2, van de gecoördineerde wetten van 18 juli 1966 op het gebruik van de talen in bestuurszaken (eerste onderdeel van de eerste prejudiciële vraag) en met die van de Nederlandstalige werknemers die het Frans niet beheersen en wier prestaties zijn verbonden aan een maatschappelijke zetel en een exploitatiezetel die zijn gevestigd in een gemeente met een bijzondere taalregeling, gelegen in het Nederlandse taalgebied, die het recht genieten om hun vordering tegen hun werkgever in te stellen en voort te zetten in het Nederlands, terwijl die werkgever het Nederlands heeft gebruikt om zich tot hen te richten op grond van artikel 52, § 1, eerste lid, en § 2, van de gecoördineerde wetten van 18 juli 1966 op het gebruik van de talen in bestuurszaken (tweede prejudiciële vraag).
Der vorlegende Richter vergleicht diese Kategorie von Arbeitnehmern mit derjenigen der französischsprachigen Arbeitnehmer, die nicht die niederländische Sprache beherrschten, deren Leistungen mit einem im Gebiet des zweisprachigen Gebiets Brüssel-Hauptstadt gelegenen Betriebssitz verbunden seien und die in Anwendung von Artikel 4 § 1 Absatz 2 des Gesetzes vom 15. Juni 1935 in der Auslegung gemäß Erwägung B.10 des Entscheids des Gerichtshofes Nr. 98/2010 vom 16. September 2010 ihre Klage gegen ihren Arbeitgeber in französischer Sprache einleiten und fortsetzen könnten, selbst wenn er seinen Gesellschaftssitz im niederländischen Sprachgebiet habe, während die französische Sprache in ihren sozialen Beziehungen verwendet worden sei aufgrund von Artikel 52 §§ 1 und 2 der koordinierten Gesetze vom 18. Juli 1966 über den Sprachengebrauch in Verwaltungsangelegenheiten (erster Teil der ersten Vorabentscheidungsfrage), und mit derjenigen der niederländischsprachigen Arbeitnehmer, die die französische Sprache nicht beherrschten und deren Leistungen mit einem Gesellschaftssitz und einem Betriebssitz verbunden seien, die sich in einer in der Flämischen Region gelegenen Gemeinde mit besonderer Sprachenregelung befänden, die berechtigt seien, ihre Klage gegen ihren Arbeitgeber in niederländischer Sprache einzuleiten und fortzusetzen, während dieser die niederländische Sprache verwendet habe, um sich an sie zu wenden aufgrund von Artikel 52 § 1 Absatz 1 und § 2 der koordinierten Gesetze vom 18. Juli 1966 über den Sprachengebrauch in Verwaltungsangelegenheiten (zweite Vorabentscheidungsfrage).

In die omstandigheden oordeelt het Hof dat het bestreden decreet, dat iedere werkgever die zijn exploitatiezetel in Vlaanderen heeft, de verplichting oplegt om op straffe van nietigheid elke arbeidsovereenkomst met een grensoverschrijdend karakter uitsluitend in het Nederlands op te stellen, in strijd is met het Unierecht.
Unter diesen Umständen hält der Gerichtshof das beanstandete Dekret, wonach jeder Arbeitgeber mit Betriebssitz in Flandern verpflichtet ist, alle Arbeitsverträge mit grenzüberschreitendem Charakter unter Androhung der Nichtigkeit ausschließlich in niederländischer Sprache abzufassen, für mit dem Unionsrecht unvereinbar.

« In zijn advies wees de Raad van State er terecht op dat de huidige libellering van artikel 2, § 1, eerste lid van de wet mogelijks in die zin zou kunnen geïnterpreteerd worden dat de in België geleverde prestaties, uitgaande van een bewakingsonderneming die in ons land geen exploitatiezetel heeft, niet onderworpen zouden zijn aan de wet.
« In seinem Gutachten hat der Staatsrat zu Recht bemerkt, dass der jetzige Wortlaut von Artikel 2 § 1 Absatz 1 des Gesetzes in dem Sinne ausgelegt werden könnte, dass die in Belgien von einem Wachunternehmen, das nicht über einen Betriebssitz in unserem Land verfügt, erbrachten Dienstleistungen nicht dem Gesetz unterliegen.

« Schendt artikel 25 van het decreet van het Vlaams Gewest van 20 april 2001 betreffende de organisatie van het personenvervoer over de weg, geïnterpreteerd in die zin dat het aan de aanbieder van een taxidienst die zijn exploitatiezetel heeft in het Brussels Hoofdstedelijke Gewest en die in uitvoering van een taxirit personen heeft vervoerd naar een plaats in het Vlaamse Gewest, verbiedt op die plaats in het Vlaamse Gewest personen te laten instappen om te vervoeren naar een plaats in het Brussels Hoofdstedelijke Gewest indien hij niet beschikt over een vergunning die werd afgeleverd overeenkomstig het genoemde decreet van het Vlaamse Gewest, artikel 6, § 1, VI, derde lid, van de Bijzondere Wet van 8 augustus 1980 tot hervorming der instellingen en artikel 4 van de Bijzondere Wet van 12 januari 1989 met betrekking tot de Brusselse instellingen (economische unie) ?
« Verstößt Artikel 25 des Dekrets der Flämischen Region vom 20. April 2001 über die Organisation des Personenkraftverkehrs, dahingehend ausgelegt, dass er es dem Betreiber eines Taxidienstes, der seinen Betriebssitz in der Region Brüssel-Hauptstadt hat und in Ausführung einer Taxifahrt Personen an einen Ort in der Flämischen Region befördert hat, untersagt, an diesem Ort in der Flämischen Region Personen einsteigen zu lassen, um sie an einen Ort in der Region Brüssel-Hauptstadt zu befördern, wenn er nicht über eine gemäß dem besagten Dekret der Flämischen Region ausgestellte Genehmigung verfügt, gegen Artikel 6 § 1 VI Absatz 3 des Sondergesetzes vom 8. August 1980 zur Reform der Institutionen und Artikel 4 des Sondergesetzes vom 12. Januar 1989 über die Brüsseler Institutionen (Wirtschaftsunion)?