Vertaling van "gegane beslissing terwijl " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

in kracht van gewijsde gegane beslissing | onherroepelijke beslissing | vonnis in kracht van gewijsde
rechtskräftige Entscheidung | rechtskräftiges Urteil

in kracht van gewijsde gegane beslissing
rechtskräftige Entscheidung

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De Ministerraad betwist het nut van de prejudiciële vraag om reden dat, in de veronderstelling dat het Hof een discriminatie zou vaststellen, daaruit te dezen enkel zou kunnen volgen dat de « Société régionale wallonne du Transport » (SRWT) verplicht wordt de schade te vergoeden die voortvloeit uit het door een toevallig feit veroorzaakt verkeersongeval, terwijl die partij buiten de zaak is gesteld bij een in kracht van gewijsde gegane beslissing.
Der Ministerrat stellt die Sachdienlichkeit der Vorabentscheidungsfrage in Abrede, da in der Annahme, dass der Gerichtshof eine Diskriminierung feststellen würde, sich im vorliegenden Fall daraus nur die Verpflichtung für die « Société régionale wallonne du Transport » (SRWT) ergeben würde, den sich aus dem durch Zufall verursachten Verkehrsunfall ergebenden Schaden zu ersetzen, während gegen diese Partei durch eine rechtskräftige Entscheidung das Verfahren eingestellt worden sei.

« Geeft de toepassing van de wet van 10 juni 1998 [tot wijziging van sommige bepalingen betreffende de verjaring] en meer bepaald van artikel 11 ervan, aanleiding tot een schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat zij tot gevolg heeft dat artikel 2262 van het Burgerlijk Wetboek en de verjaringstermijn van dertig jaar waarin die bepaling voorziet, van toepassing blijven op de burgerlijke rechtsvordering volgend uit een misdrijf die, hoewel ze verjaard is, niet het voorwerp is geweest van een in kracht van gewijsde gegane beslissing, terwijl :
« Gibt die Anwendung des Gesetzes vom 10. Juni 1998 [zur Abänderung einiger die Verjährung betreffender Bestimmungen], insbesondere des Artikels 11 dieses Gesetzes, Anlass zu einem Verstoss gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem sie dazu führt, dass Artikel 2262 des Zivilgesetzbuches und die in dieser Bestimmung festgelegte dreissigjährige Verjährungsfrist, die auf die Zivilklage infolge einer Straftat, die, obwohl sie verjährt ist, nicht Gegenstand einer rechtskräftig gewordenen Entscheidung gewesen ist, anwendbar bleiben, während

In de eerste prejudiciële vraag vraagt de verwijzende rechter het Hof of voormeld artikel 11 van de wet van 10 juni 1998 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, in zoverre het tot gevolg heeft dat de verjaringstermijn van dertig jaar waarin artikel 2262 van het Burgerlijk Wetboek voorziet, van toepassing blijft op de burgerlijke rechtsvordering volgend uit een misdrijf die, hoewel ze verjaard is, niet het voorwerp is geweest van een in kracht van gewijsde gegane beslissing, terwijl, wanneer dat het geval is, die rechtsvorderingen onderworpen blijven aan de verjaringstermijn van vijf jaar waarin het vroegere artikel 26 van de voorafgaande titel van het Wetboek van Strafvordering voorziet.
In der ersten präjudiziellen Frage legt der Verweisungsrichter dem Hof die Frage vor, ob der obengenannte Artikel 11 des Gesetzes vom 10. Juni 1998 gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstösst, insoweit er dazu führt, dass die in Artikel 2262 des Zivilgesetzbuches vorgesehene dreissigjährige Verjährungsfrist auf die auf einer Straftat beruhende Zivilklage anwendbar bleibt, die trotz ihrer Verjährung nicht Gegenstand einer rechtskräftig gewordenen Entscheidung gewesen ist, während, wenn dies der Fall ist, diese Klagen auch weiterhin der im früheren Artikel 26 des Präliminartitels des Strafprozessgesetzbuches vorgesehenen fünfjährigen Verjährungsfrist unterliegen.

« Geeft de toepassing van de wet van 10 juni 1998 tot wijziging van sommige bepalingen betreffende de verjaring en meer bepaald van artikel 11 ervan, aanleiding tot een schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat zij tot gevolg heeft dat artikel 2262 van het Burgerlijk Wetboek en de verjaringstermijn van dertig jaar waarin die bepaling voorziet, van toepassing blijven op de burgerlijke rechtsvordering volgend uit een misdrijf die, hoewel ze verjaard is, niet het voorwerp is geweest van een in kracht van gewijsde gegane beslissing, terwijl :
« Gibt die Anwendung des Gesetzes vom 10. Juni 1998 , insbesondere des Artikels 11 dieses Gesetzes, Anlass zu einem Verstoss gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem sie dazu führt, dass Artikel 2262 des Zivilgesetzbuches und die in dieser Bestimmung festgelegte dreissigjährige Verjährungsfrist, die auf die Zivilklage infolge einer Straftat, die, obwohl sie verjährt ist, nicht Gegenstand einer rechtskräftig gewordenen Entscheidung gewesen ist, anwendbar bleiben, während

« Wordt bij artikel 34, § 2, derde lid, van de wet van 1 augustus 1985 houdende fiscale en andere bepalingen, in zoverre het de indiening van een verzoek tot hulp bij de Commissie voor hulp aan slachtoffers van opzettelijke gewelddaden afhankelijk stelt van het bestaan van een in kracht van gewijsde gegane rechterlijke beslissing over de strafvordering of van een beslissing van het onderzoeksgerecht, geen verschil in behandeling ingevoerd dat strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, tussen het slachtoffer dat zich burgerlijke partij heeft gesteld of een rechtstreekse dagvaarding heeft uitgebracht, en het slachtoffer dat gekozen heeft voor een burgerlijke procedure en dat is uitgesloten van het voordeel van de hulp waarin de wet voorziet, wanneer de strafvordering niet werd uitgeoefend, terwijl uit artikel 31, § 1, eerste lid, 3, van dezelfde wet blijkt dat het slachtoffer niet verplicht is voor het strafgerecht in rechte te treden, maar de veroorzaker van de schade eveneens voor het burgerlijke rechtscollege kan dagvaarden ?
« Wird durch Artikel 34 § 2 Absatz 3 des Gesetzes vom 1. August 1985 zur Festlegung steuerrechtlicher und anderer Bestimmungen, insofern er die Antragstellung auf Hilfeleistung bei der Hilfskommission für Opfer vorsätzlicher Gewalttaten vom Vorliegen einer rechtskräftig gewordenen gerichtlichen Entscheidung über die öffentliche Klage oder einer Entscheidung des Untersuchungsgerichts abhängig macht, ein im Widerspruch zu den Artikeln 10 und 11 der Verfassung stehender Behandlungsunterschied eingeführt zwischen dem Opfer, das als Zivilpartei aufgetreten ist oder eine direkte Ladung veranlasst hat, und dem Opfer, das sich für ein Zivilverfahren entschieden hat und vom Vorteil der im Gesetz vorgesehenen Hilfe ausgeschlossen ist, wenn die Strafverfolgung nicht durchgeführt wurde, während aus Artikel 31 § 1 Absatz 1 Nr.3 desselben Gesetzes hervorgeht, dass das Opfer nicht dazu verpflichtet ist, vor dem Strafgericht vorzugehen, sondern den Schadensverursacher auch vor das Zivilgericht laden kann?