Vertaling van "gerechtelijk wetboek aanleiding " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

Gerechtelijk Wetboek
Gerichtsgesetzbuch

Gerechtelijk Wetboek | GW [Abbr.]
Gerichtsgesetzbuch

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

« Schenden artikel 1 van het decreet van 6 fructidor jaar II, dat op heden niet uitdrukkelijk is opgeheven, en artikel 335 van het Burgerlijk Wetboek, zoals het in 1991 van kracht was, afzonderlijk genomen of met elkaar in samenhang gelezen, in die zin geïnterpreteerd dat, zodra ' de schrijfwijze van de familienaam, in de geboorteakte van een kind, in overeenstemming is met die van de naam in de geboorteakte van zijn vader, wordt geoordeeld dat de naam van het kind geen vergissing in dat verband bevat en bijgevolg geenszins aanleiding kan geven tot de in artikel 1383 van het Gerechtelijk Wetboek bedoelde verbetering van die geboorteakte ', niet met name de artikelen 10, 11, 22 en 22bis van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere supranationale wetsbepalingen zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met name de artikelen 8 en 14 ervan, hetgeen zodoende onder meer een ongeoorloofde en onevenredige belemmering voor de bescherming van het privé- en gezinsleven uitmaakt ?
« Verstoßen Artikel 1 des Dekrets vom 6. Fructidor des Jahres II - bis jetzt nicht ausdrücklich aufgehoben - und Artikel 335 des Zivilgesetzbuches in der im Jahr 1991 geltenden Fassung, einzeln oder in Verbindung miteinander, dahin ausgelegt, dass sobald ' die Schreibweise des Familiennamens in der Geburtsurkunde eines Kindes derjenigen des Namens in der Geburtsurkunde seines Vaters entspricht, davon ausgegangen wird, dass der Name des Kindes diesbezüglich keinen Fehler enthält und somit in keinem Fall Anlass zu einer Berichtigung dieser Geburtsurkunde im Sinne von Artikel 1383 des Gerichtsgesetzbuches geben kann ', insbesondere gegen die Artikel 10, 11, 22 und 22bis der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit anderen, überstaatlichen Gesetzesbestimmungen wie der Europäischen Menschenrechtskonvention, insbesondere den Artikeln 8 und 14 dieser Konvention, wobei sie dadurch insbesondere eine gesetzwidrige und unverhältnismäßige Beeinträchtigung des Schutzes des Privat- und Familienlebens darstellen?

« Geven de artikelen 827, 1017 en 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet afzonderlijk gelezen, geen aanleiding tot discriminatie tussen de partij die ten gronde in het ongelijk is gesteld en die recht heeft, indien zij erom verzoekt en mits zij voldoet aan de voorwaarden daartoe, op een vermindering of een ontstentenis van betaling van een rechtsplegingsvergoeding (in geval van toepassing van artikel 1017 van het Gerechtelijk Wetboek, gezien de hoedanigheid van de partijen) en de partij die afstand doet van het geding en die, indien wordt geopteerd voor de interpretatie volgens welke artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek en het eraan verbonden koninklijk besluit niet van toepassing zijn op het geval van afstand van geding, geen aanspraak kan maken op zulk een recht, wat neerkomt op de vraag of de afstanddoende partij een partij is die, in de zin van artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet in het ongelijk is gesteld, hetgeen een al dan niet geüniformeerde regeling impliceert, naar gelang van het antwoord dat het Hof zal geven ?
« Führen die Artikel 827, 1017 und 1022 des Gerichtsgesetzbuches, an sich oder in Verbindung miteinander, nicht zu einer Diskriminierung zwischen der Partei, die zur Sache unterliegt und die, wenn sie es beantragt und die Bedingungen dazu erfüllt, Anspruch auf eine Herabsetzung oder Befreiung von der Bezahlung einer Verfahrensentschädigung hat (im Falle der Anwendung von Artikel 1017 des Gerichtsgesetzbuches in Anbetracht der Eigenschaft der Parteien), und der Partei, die das Verfahren zurücknimmt und die in der Auslegung, nach der Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches und der damit verbundene königliche Erlass keine Anwendung finden auf den Fall der Verfahrensrücknahme, ein solches Recht nicht beanspruchen kann, wobei sich die Frage erhebt, ob die Partei, die das Verfahren zurücknimmt, eine Partei ist, die im Sinne von Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches unterliegt oder nicht, was gegebenenfalls eine einheitliche Regelung beinhaltet, je nachdem, welche Antwort der Gerichtshof erteilen wird?

Meer in het bijzonder beslist het Hof in die arresten dat artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, vóór de inwerkingtreding van het bestreden nieuwe achtste lid, bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre die bepaling het mogelijk maakt dat een rechtsplegingsvergoeding ten laste wordt gelegd van een gemeente die in het ongelijk wordt gesteld naar aanleiding van een beroep ingesteld tegen een beslissing van haar ambtenaar belast met de gemeentelijke administratieve sancties (arrest nr. 69/2015), alsook dat een rechtsplegingsvergoeding ten laste wordt gelegd van de Staat of van een gemeente die in het ongelijk wordt gesteld in het kader van een fiscaal geschil, ook wanneer het fiscaal geschil voor de burgerlijke rechter gaat over de wettigheid van een administratieve geldboete met een strafrechtelijk karakter (arrest nr. 70/2015).
Insbesondere hat der Gerichtshof in diesen Entscheiden geurteilt, dass Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches vor dem Inkrafttreten des angefochtenen neuen Absatzes 8 mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung vereinbar ist, insofern diese Bestimmung es ermöglicht, dass einer Gemeinde eine Verfahrensentschädigung auferlegt wird, die anlässlich einer gegen eine Entscheidung ihres mit den kommunalen Verwaltungssanktionen beauftragten Beamten eingereichte Beschwerde unterliegt (Entscheid Nr. 69/2015), und dass eine Verfahrensentschädigung dem Staat oder einer Gemeinde, die im Rahmen einer Steuerstreitsache unterliegt, auferlegt wird, auch wenn es sich bei der Steuerstreitsache vor dem Zivilrichter um die Rechtmäßigkeit einer administrativen Geldbuße strafrechtlicher Art handelt (Entscheid Nr. 70/2015).

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 4 januari 2016 in zake Marie-Rose D'Haeyer tegen Vincent Lefevre, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 13 januari 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Geven de artikelen 827, 1017 en 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet afzonderlijk gelezen, geen aanleiding tot discriminatie tussen de partij die ten gronde in het ongelijk is gesteld en die recht heeft, indien zij erom verzoekt en mits zij voldoet aan de voorwaarden daartoe, op een vermindering of een ontstentenis van betaling van een rechtsplegingsvergoeding (in geval van toepassing van artikel 1017 van het Gerechtelijk Wetboek, gezien de hoedanigheid van de partijen) en de partij die afstand doet van het geding en die, indien wordt geopteerd voor de interpretatie volgens welke artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek en het eraan verbonden koninklijk besluit niet van toepassing zijn op het geval van afstand van geding, geen aanspraak kan maken op zulk een recht, wat neerkomt op de vraag of de afstanddoende partij een partij is die, in de zin van artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet in het ongelijk is gesteld, hetgeen een al dan niet geüniformeerde regeling impliceert, naar gelang van het antwoord dat het Hof zal geven ?
Bekanntmachung vorgeschrieben durch Artikel 74 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 In seinem Urteil vom 4. Januar 2016 in Sachen Marie-Rose D'Hayer gegen Vincent Lefevre, dessen Ausfertigung am 13. Januar 2016 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Gericht erster Instanz Namur, Abteilung Namur, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Führen die Artikel 827, 1017 und 1022 des Gerichtsgesetzbuches, an sich oder in Verbindung miteinander, nicht zu einer Diskriminierung zwischen der Partei, die zur Sache unterliegt und die, wenn sie es beantragt und die Bedingungen dazu erfüllt, Anspruch auf eine Herabsetzung oder Befreiung von der Bezahlung einer Verfahrensentschädigung hat (im Falle der Anwendung von Artikel 1017 des Gerichtsgesetzbuches in Anbetracht der Eigenschaft der Parteien), und der Partei, die das Verfahren zurücknimmt und die in der Auslegung, nach der Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches und der damit verbundene königliche Erlass keine Anwendung finden auf den Fall der Verfahrensrücknahme, ein solches Recht nicht beanspruchen kann, wobei sich die Frage erhebt, ob die Partei, die das Verfahren zurücknimmt, eine Partei ist, die im Sinne von Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches unterliegt oder nicht, was gegebenenfalls eine einheitliche Regelung beinhaltet, je nachdem, welche Antwort der Gerichtshof erteilen wird?

A. overwegende dat Lara Comi als lid van het Europees Parlement een verzoek heeft ingediend tot verdediging van haar immuniteit in verband met een gerechtelijke procedure die is ingeleid door het openbaar ministerie bij de rechtbank van Ferrara naar aanleiding van een aangifte van smaad met verzwarende omstandigheden als bedoeld in artikel 595, leden 2 en 3, van het Italiaanse wetboek van strafrecht en artikel 30 van Wet nr. 223 van 6 augustus 1990, wegens door haar gedane uitlatingen in een politiek debat in een televisieprogramma;
A. in der Erwägung, dass Lara Comi, Mitglied des Europäischen Parlaments, einen Antrag auf Schutz ihrer parlamentarischen Immunität im Zusammenhang mit einem Gerichtsverfahren gestellt hat, das die Staatsanwaltschaft Ferrara nach einer Klage wegen schwerer Verleumdung nach Artikel 595 Absatz 2 und 3 des italienischen Strafgesetzbuchs und nach Artikel 30 des Gesetzes Nr. 223 vom 6. August 1990 angestrengt hat, und zwar betreffend ihre Äußerungen während einer politischen Diskussion in einer Fernsehsendung;

De beschuldigingen naar aanleiding waarvan een gerechtelijk onderzoek werd gelast (artikelen 246, 248 en 250 van het Griekse wetboek van strafvordering), zijn gebaseerd op artikel 390 van of the het Griekse wetboek van strafrecht en artikel 1 van wet nr. 1608/1950.
Die Beschuldigungen, die zur Anordnung einer gerichtlichen Ermittlung geführt haben (Artikel 246, 248 und 250 der griechischen Strafprozessordnung) beziehen stützen sich auf Artikel 390 des griechischen Strafgesetzbuches und Artikel 1 des Gesetzes Nr. 1608/1950.

A. overwegende dat de onderzoeksrechter in de arrondissementsrechtbank van Piraeus, afdeling 7, gevraagd heft om opheffing van de immuniteit van Georgios Toussas, lid van het Europees Parlement, met het oog op de strafrechtelijke procedure die is ingesteld op vordering van het Openbaar Ministerie bij de arrondissementsrechtbank van Piraeus in verband met een beschuldiging van fraude ter zake van een bedrag van meer dan EUR 147 000 (artikel 390 van of the het Griekse wetboek van strafrecht en artikel 1 van wet nr. 1608/1950) naar aanleiding waarvan een gerechtelijk onderzoek werd gelast, (artikelen 246, 248 en 250 van het Griekse wetboek van strafvordering);
A. in der Erwägung, dass der Richter am erstinstanzlichen Gericht von Piräus, Abschnitt 7, die Aufhebung der Immunität von Georgios Toussas, Mitglied des Europäischen Parlaments, beantragt hat, um ihm zu ermöglichen, das Strafverfahren durchzuführen, das auf Anweisung der Staatsanwaltschaft Piräus wegen mutmaßlicher Untreue mit einem Schaden von über 147 000 € (Artikel 390 des griechischen Strafgesetzbuches und Artikel 1 des Gesetzes 1608/1059) eingeleitet wurde und weswegen eine gerichtliche Ermittlung angeordnet wurde (Artikel 246, 248 und 250 der griechischen Strafprozessordnung);

A. overwegende dat de onderzoeksrechter in de arrondissementsrechtbank van Piraeus, afdeling 7, gevraagd heft om opheffing van de immuniteit van Georgios Toussas, lid van het Europees Parlement, met het oog op de strafrechtelijke procedure die is ingesteld op vordering van het Openbaar Ministerie bij de arrondissementsrechtbank van Piraeus in verband met een beschuldiging van fraude ter zake van een bedrag van meer dan EUR 147 000 (artikel 390 van of the het Griekse wetboek van strafrecht en artikel 1 van wet nr. 1608/1950) naar aanleiding waarvan een gerechtelijk onderzoek werd gelast, (artikelen 246, 248 en 250 van het Griekse wetboek van strafvordering);
A. in der Erwägung, dass der Richter am erstinstanzlichen Gericht von Piräus, Abschnitt 7, die Aufhebung der Immunität von Georgios Toussas, Mitglied des Europäischen Parlaments, beantragt hat, um ihm zu ermöglichen, das Strafverfahren durchzuführen, das auf Anweisung der Staatsanwaltschaft Piräus wegen mutmaßlicher Untreue mit einem Schaden von über 147 000 € (Artikel 390 des griechischen Strafgesetzbuches und Artikel 1 des Gesetzes 1608/1950) eingeleitet wurde und weswegen eine gerichtliche Ermittlung angeordnet wurde (Artikel 246, 248 und 250 der griechischen Strafprozessordnung);

Volgens die motivering geeft artikel 601bis van het Gerechtelijk Wetboek aanleiding tot een verschil in behandeling tussen, enerzijds, de rechtsonderhorigen die ten gevolge van een verkeersongeval dat aanleiding heeft gegeven tot een strafrechtelijke en burgerrechtelijke veroordeling, na afloop van een proces waarbij zij geen partij waren, vervolgens voor dezelfde rechter worden gedagvaard door hun verzekeraar die een regresvordering instelt en, anderzijds, de andere rechtsonderhorigen : de eerste categorie zou niet de waarborgen genieten waarin artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens voorziet inzake onpartijdigheid van de rechters, aangezien in de vonnissen over de strafvordering en over de rechtsvordering inzake burgerrechtelijke aansprakelijkheid uitspraak wordt gedaan over vragen die eenzelfde rechtscollege moet onderzoeken bij de behandeling van de regresvordering.
Gemäss dieser Begründung schafft Artikel 601bis des Gerichtsgesetzbuches einen Behandlungsunterschied zwischen einerseits den Rechtsunterworfenen, die infolge eines Verkehrsunfalls mit der Folge einer strafrechtlichen und zivilrechtlichen Verurteilung am Ende eines Prozesses, in dem sie nicht Partei waren, anschliessend von ihrem das Regressrecht ausübenden Versicherer vor den gleichen Richter geladen werden, und andererseits den anderen Rechtsunterworfenen; die Erstgenannten würden nicht die in Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention vorgesehenen Garantien in bezug auf die Unparteilichkeit der Richter, die auf eine öffentliche Klage hin ergangene Urteile und die Zivilhaftklage in Fragen, die dieselbe Gerichtsbarkeit bei der Behandlung der Regressklage prüfen muss, geniessen.